Δεν έχουν τελειωμό τα Αντίο… Χάθηκε και η πιο δροσερή, καλόκαρδη, φιλόζωη ενζενύ του παλιού ελληνικού κινηματογράφου… Η Μάρθα Καραγιάννη

Ανάγνωση σε: 2 λεπτά

Ο φετινός Σεπτέμβρης πολύ βαρύς…

Σκοτωμός στο γαλαξιακό κοσμοδρόμιο…

Δυστυχώς στο τμήμα αναχωρήσεων…

“Αισθάνομαι άνετα με το νυχτικό και τις παντόφλες μου, πίνω νερωμένο καφέ, καπνίζω, δεν πάω σε δεξιώσεις με ένα ποτήρι νερό στο χέρι και να λέω ανοησίες, δεν έχω Φιλιππινέζα, ρόλεξ και BMW. Αγαπώ τους φίλους μου, τους σκύλους μου, τις αναμνήσεις μου, τις ρυτίδες μου, τους θεατρίνους και τα ταξίδια. Θέλω να γεράσω γιατί σημαίνει ότι θα έχω ζήσει (δεν γερνάνε όσοι πεθαίνουν νέοι). Για τον θάνατο αδιαφορώ γιατί δεν θα είμαι εκεί.”

“Ο χρόνος περνάει. Αυτή είναι η δουλειά του. Κοιτάζω καμιά φορά τον εαυτό μου στον καθρέφτη, βλέπω αυτό που είμαι σήμερα και λέω πως για την ηλικία μου, κρατιέμαι μια χαρά.

Δε με απασχολεί να είμαι ωραία. Ούτε με ενδιαφέρει κανένας, ούτε θέλω να ενδιαφέρω κανέναν. Ερωτικώς εννοώ. Ερωτεύτηκα όταν έπρεπε. Και αγάπησα και με αγάπησαν. Και ζήλεψα και με ζήλεψαν.

Γέλασα, έκλαψα, γλέντησα. Ο έρωτας είναι γλέντι. Φτάνει να τον γλεντάς, στη σωστή ηλικία. Μου φέρθηκε γενναιόδωρα η ζωή, παράπονο δεν έχω.

Πήρα το σπίτι μου και έκανα τα ταξίδια μου. Γύρισα την Ευρώπη, τη Νότια Αμερική, την Ασία. Αυτή είναι η προίκα μου και δε μετανιώνω.

Απ’ όλη τη λάμψη που έζησα, δεν έμεινε τίποτα. Ένα χορταστικό πέρασμα ήταν μόνο”.

Μάρθα Καραγιάννη 6/11/1939-18/9/2022

Ήσουν η χαρά της ζωής… Ενας σίφουνας και στην κωμωδία και στο δράμα.

Εκρηκτική Μάρθα Καραγιάννη… Ταλέντο στο χορό, ταλέντο και σαν ηθοποιός. Άνθρωπος και Φιλόζωη…

Θα μας λείψεις λεβεντισσα, γλυκιά μας Μάρθα…

Τα λόγια δεν αρκούν σε αυτές τις στιγμές…

Μόνο πόνος και θλίψη… Σε αγαπήσαμε πολύ!!!

Καλό σου ταξίδι στα αστέρια του ουρανού…

Φωτό:

Η φύλακας άγγελος της Μάρθας, η μικρή σκυλίτσα Ζωζώ, μαζί με την πολυαγαπημενη της φίλη Ντόρα Ντουμα

Χριστούγεννα 2020

©️ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ