Για ακόμη μια φορά, η φωτιά ήρθε για να καταπιεί άλλο ένα δάσος στον Ωρωπό.
Ένα δάσος που αγαπάμε και που αναπνέουμε το οξυγόνο του.
Πώς γίνεται κάθε χρόνο να ζούμε την ίδια τραγωδία;
Πώς γίνεται να μην υπάρχει πρόληψη, σχέδιο, φροντίδα;
Η εικόνα του καπνού να σκεπάζει τον ουρανό, των δέντρων που καίγονται, των ζώων που τρέχουν να σωθούν, είναι κάτι που στοιχειώνει τις ψυχές μας..
Δεν είναι απλά δέντρα που χάνονται – είναι οξυγόνο, είναι ζωή.
Και το χειρότερο;
Η αίσθηση ότι τίποτα δεν αλλάζει.
Ότι όλα ξεχνιούνται μέχρι την επόμενη φορά.
Νιώθω αγανάκτηση, θυμό, μα και απόγνωση.
Δεν αξίζει αυτός ο τόπος τέτοια αδιαφορία.
Ο Ωρωπός δεν είναι απλώς ένας τόπος, είναι ένα κομμάτι της ψυχής μας.
Και πονάει να τον βλέπεις να καίγεται ξανά και ξανά.
Manolis Philippis
©️ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
2
20
20
20Βοηθήστε μας για να συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε το etetrapodotypia.gr και για να προβούμε σε όσες νομικές ενέργειες απαιτούνται για την αλλαγή του νόμου σε κακούργημα και την διεκπεραίωση των project μας.
Περισσότερα άρθρα
Καίνε και θάβουν ζώα με ευλογιά – Πρόβατο επί σφαγή τα πρωτόκολλα ευθανασίας. Οι εικόνες σοκάρουν
Το να πέφτεις από τα σύννεφα , μελετώντας τα φαινόμενα στον φιλοζωικό χώρο , μπορεί να είναι δυσάρεστο, αλλά είναι αναμενόμενο!
Όταν η άγρια ζωή εισέρχεται στην ιδιοκτησία σου, να θυμάσαι ότι απλώς προσπαθεί να επιβιώσει!