Ζωοκτονία των ελληνικών ζώων συντροφιάς, βαση οργανωμένου σχεδίου εξολοθρευσης

Ανάγνωση σε: 3 λεπτά

Ένα πραγματικά ανατριχιαστικό θέαμα αντιμετωπίζει η ελληνική φιλοζωικη κοινωνία σχεδόν σε καθημερινή βαση, που την σοκάρει, αλλά και την εξοργιζει.

Ποιος μπορεί να προκαλέσει τέτοια κατάσταση;;;

Αυτός λέγεται άνθρωπος;;;

Αποκλείεται.

Εμεις θα τον αποκαλέσουμε κτήνος.

Γιατί μόνο ένα κτήνος, μπορεί να κάνει ένα τέτοιο έγκλημα.

Δηλαδή επειδή είναι ζώο, δεν έχει ψυχή, δεν πόνεσε την ώρα που άφηνε την τελευταία του πνοη, δηλητηριασμένο, σφαδάζοντας από τους πόνους, από τα χέρια κάποιου, ή κάποιων τεράτων.

Οι εικόνες με τα άψυχα σώματα των ζώων στην άσφαλτο, εντος και εκτός αστικού ιστού, δεν φεύγει από τα μάτια κανενος φιλοζωου.

Οταν αντικριζουν αυτή την τρομακτική εικόνα, δεν θέλει και πολύ να σκεφτεις ότι μονο συμπτωματικό δεν ήταν, που βρίσκονταν τόσα πολλά ζώα, μαζεμένα μαζί στο ίδιο σημείο, ή απλά τα μετέφερε ο δολοφόνος σε αυτό, για να δείχνει σε όλο του το μεγαλείο την μαύρη του καρδιά.

Μπορεί να έβγαλε και αναμνηστικές φωτογραφίες με τον ηρωϊσμό του, για να τη δείχνει στους φίλους του και να περηφανεύεται για το εγκληματικο “κατόρθωμά” του, που λέγεται ζωοκτονία.

Ειλικρινά δεν μπορουμε να φανταστουμε πόσο γυμνός από αισθήματα, με κυριότερο την ανθρωπιά, πρέπει να είναι κάποιος για να σκοτώσει ένα ζώο.

Ένα ουσιαστικά αδύναμο και απροστάτευτο πλάσμα σε σχέση με αυτόν.

Σίγουρα τέτοιες διεστραμμένες συμπεριφορές, αφορούν την ψυχοπαθολογία και πιθανόν να κρύβουν βαθύτερες αιτίες -πράγματα που δεν μπορουμε καν να αγγίξουμε- αλλά θα θέλαμε μόνο να περιγράψουμε απο την προσωπική μας εμπειρία.

Να περιγράψουμε σε αυτούς που σπέρνουν από ʽδω κι από κει φόλες και πιθανόν διαβάσουν αυτές τις γραμμές, τι τέλος έχει το ζωντανό που θα φάει κάποια από αυτές.

Για να ξέρουν…

Συνήθως αυτά τα… πληρωμενα, γενοκτονικα “λεβεντόπαιδα” από τις κρατικές αρχές και τους δημ(ι)ους, χρησιμοποιούν για αυτή την βρωμοδουλειά φυτοφάρμακο (οργανοφωσφορικά), ή ποντικοφάρμακο που και εύκολα βρίσκουν και φθηνό είναι.

Τα δυστυχισμένα τα ζώα λοιπόν που θα φάνε την φόλα, νιώθουν αφόρητους πόνους, μεχρι να αφησουν αδικα την τελευταίατους ανάσα.

Εμφανίζουν σπασμούς, διάρροια, αδυναμία να σταθούν, βγάζουν αφρούς, παθαίνουν εσωτερική αιμορραγία.

Καλύτερα να μην δείτε το ζώο να κουλουριάζεται, έτοιμο να ξεψυχήσει και καλύτερα να μην ακούσετε ποτέ εκείνο το μούγκρισμα που σου κόβει τα ήπατα.

…Και για να κάνεις κάτι, να το βοηθήσεις, πρέπει να το πάρεις χαμπάρι νωρίς, προτού το δηλητήριο του διαλύσει τα σωθικά.

Αν του προκαλέσεις εμετό (με αλατόνερο π.χ.), ή προλάβεις και το πας στο κτηνίατρο και του δώσει αντίδοτο (βιταμίνη Κ συνήθως), μπορεί -δεν είναι και σίγουρο- το ζώο να σωθεί.

Το γεγονός της απόλυτης διαστροφής αυτών των ανθρώπων, επιβεβαιώνεται και από το ότι συνήθως σκοτώνουν γάτες, από τα πλέον χρήσιμα δηλαδή ζώα στον άνθρωπο, ιδίως στις συνθήκες που ζούμε.

Οι γάτες είναι αυτές που σκοτώνουν όλα τα βλαβερά για τον άνθρωπο παράσιτα (ποντίκια, κατσαρίδες).

Δεν καταλαβαίνουν οι ηλίθιοι πως είναι προτιμότερο και πολύ πιο αποτελεσματικό, αν έχουν ποντίκια π.χ., να πάρουν μια γάτα, παρά να προσπαθούν με χημικά να τα εξοντώσουν.

Δεν αγαπάς ένα ζώο όταν το φυλακίζεις σε κλουβια ναζιστικων κολαστηριων, κάνοντας τους ευθανασία, η pet trafficking.

Πολλοι από τους υποτιθέμενους επαγγελματίες ζωόφιλους βγάζουν την ψυχοπαθολογία τους, με διαφορετικό τρόπο, στα ζώα.

Όμως, είναι πολύ διαφορετικό πράγμα να σκοτώνεις ένα ζωντανό το οποίο δεν σου έκανε κακό.

Να σπέρνεις παντού φόλες, μόνο και μόνο για να σκοτώσεις αδιάκριτα και να ικανοποιήσεις τα βαθύτερα σαδιστικά σου ένστικτα, που ντρέπεσαι να βγάλεις ανοιχτά στην κοινωνία για να μην στιγματίσεις την εικόνα του ευυπόληπτου πολίτη!

Ο Γκάντι είχε πει πως:

“Το πραγματικό επίπεδο ενός λαού φαίνεται από τον τρόπο με τον οποίο φέρεται στα ζώα” και είχε απόλυτο δίκιο.

Είναι σαφές δείγμα του επιπέδου του πολιτισμού, ευρύτερου, αλλά και ατομικού.

Για να ασκηθεί δίωξη για ζωοκτονία εναντίον κάποιου διποδου κτηνους, πρέπει να υπάρχουν δύο αυτόπτες μάρτυρες του γεγονότος, το ζώο να φύγει από τη ζωη βαναυσα και να διενεργηθεί μετά τοξικολογική εξέταση, η οποία θα αποδείξει από πού προήλθε η θανάτωσή του.

Δηλαδή με λίγα λόγια “φέξε μου και γλίστρησα”…

Επιπρόσθετα, οι αστυνομικές αρχές δεν ενδιαφέρονται καθόλου για τις καταγγελίες περί ζωοκτονίας, ούτε κάνουν κάτι για να τις αποτρέψουν, όπως για παράδειγμα να στείλουν καμιά περιπολία στις περιοχές όπου υπάρχουν αδέσποτα, ή στις περιοχές όπου είναι συχνά παρόμοια κρούσματα.

Τέλος, το βλακώδες επιχείρημα “εδώ οι άνθρωποι πεθαίνουν από την πείνα και εσύ ταΐζεις τα ζώα”, προέρχεται συνήθως από ανθρώπους που δεν δίνουν δεκάρα για τον συνάνθρωπο, ενώ έχουν την εντύπωση πως αυτός ο πλανήτης έχει φτιαχτεί αποκλειστικά για τον Homo Sapiens.

Κάποιος που αγαπά ειλικρινά τα ζώα, είναι βέβαιο πως αγαπά και τους ανθρώπους.

©ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ