Η απώλεια της ζωής όποιου αγαπημένου όντος, με το οποίο έχουμε μοιραστεί έστω και ένα μικρό, αλλά ζεστό μέρος της ζωής μας, πονάει αφάνταστα το ίδιο, για όλα τα πλάσματα, χωρίς εξαίρεση !

Ανάγνωση σε: 2 λεπτά

Τα ζώα μας τα νοιώθουμε σαν μικρά παιδιά, που ποτέ δεν ανεξαρτητοποιούνται από εμάς!

Μας έχουν πάντα ανάγκη και νοιώθουμε υπεύθυνοι γι ´ αυτά τα μοναδικά πλάσματα!

Έτσι, όταν φεύγουν , το κενό είναι τεράστιο, σχεδόν όσο και ενός πολυ στενού συγγενή μας !

…Και αλλοίμονό τους, αν χάσουν εκείνα πρώτα τους ανθρώπους τους και βρεθούν κατάμονα σε ένα εχθρικό κόσμο, που δεν ξέρουν να επιβιώνουν !!!

Συγκλονίζει η φαρμακοποιός Κα Χριστίνα Γκιουρδα, που γράφει οτι:

“Στις απώλειες των αγαπημένων μου ζώων, δεν επέλεξα ποτέ την ευθανασία.

Τα κράτησα στην αγκαλιά μου και έμεινα δίπλα τους μέχρι την τελευταία τους πνοή.

Με χάδια, με γλυκά λόγια που ψιθύριζα, κάθε φορά που αφουγκραζόμουν την ανάσα τους, πάνω στο θαλπωρικό στρωματάκι τους.

Όχι στο μεταλλικό τραπέζι του κτηνιάτρου, που θα επιφέρει το τέλος τους, μέσα από τους σπασμούς του «φαρμακευτικού» ύπνου τους.

Ίσως πάλι να μην χρειάστηκε να κάνω την επιλογή, γιατί τα ζωάκια μου δεν είχαν αβάσταχτο πόνο, από τον οποίο θα ένιωθα ότι όφειλα να τα λυτρώσω.

Το σίγουρο όμως είναι, ότι η συντριβή και η οδύνη της απώλειας τους, δεν ξεπερνιέται ποτέ.

Ακόμη και αν προχωρήσαμε και αποφασίσαμε να χαρίσουμε την αγάπη μας και τη φροντίδα μας σε μια άλλη τετράποδη ψυχούλα, η ανάμνηση του λατρεμένου ζώου, που λείπει από τη ζωή μας, πάντα θα φέρνει δάκρυα στα μάτια μας…

Εύχομαι ο Θεός να επιτρέπει στα ζώα να ταξιδεύουν και να μας περιμένουν στην επόμενη κατοικία μας”…

Είναι όπως ακριβώς περιγραφεται παραπάνω.

Έχουμε ζήσει την τελευταία τους ανάσα στην αγκαλιά μας, με τα δάκρυα να στάζουν στη γούνα τους.

Πολλα σκυλακια, μια απέραντη αγάπη στη ζωή μας, αναντικατάστατα.

…Και πολλα γατακια, που από την ώρα που περπάτησαν, άφηναν την μανούλα τους και έτρεχαν σε μας.

Ποτέ δεν εξηγησαμε αυτή την τόση αγάπη.

Κλαιμε πάντα όταν μιλάμε γι’ αυτα τα σπάνια οντα, που σημάδεψαν τη ζωή μας και ένα κομμάτι της ψυχής μας ταξίδεψε μαζί τους για πάντα.

Ικετεύουμε την Ανώτερη Δυναμη να έχει έναν χώρο, έναν δικό τους παράδεισο, γι’ αυτές τις τόσο αγνές και αδολες ψυχουλες!!!

Αυτές τις τόσο μεγάλες αγάπες της ζωής μας!!!

©️ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ