Θέλουμε να πάρουμε την ζωή μας στα χέρια μας… Θέλουμε να φτιάξουμε έναν καινούργιο δίκαιο κόσμο… Θέλουμε να διώξουμε το κακό από την ρίζα του

Ανάγνωση σε: 2 λεπτά

Θέλουμε όλοι μαζί να συμπράξουμε στην νέα πραγματικότητα που πλέον μας καλεί και να αφήσουμε πίσω μας τον παλιό… σάπιο… καμμένο κόσμο, τον γεμάτο πτώματα ονείρων… οραμάτων… προσδοκιών… και τόσων όντων… που αδίκως θυσιάστηκαν στον βωμό του.

Θέλουμε… Αλλά δείχνει μάταιο όταν σκοντάφτει η επιθυμία πάνω στην καχυποψία… στην αμφιβολία… που γίνεται επίθεση και ύστερα εμφύλιος σπαραγμός σε όλους τους τομείς, ακόμα και στον ζωοφιλικο …

Υπάρχει τόση καχυποψία… όση και πονηριά…

… Και σκεφτομαστε πόσο ποιητικά και εύστοχα το είχε πει ο Σαίξπηρ… Πως η καχυποψία στοιχειώνει τις ένοχες συνειδήσεις.

Είμαστε ένοχοι όλοι στον βαθμό που αναλογεί ευθύνη στον καθένα… Κι αυτό, αντί να γίνει αυτοκριτική και ενσυναίσθηση… σύνεση και πραότητα… γίνεται καχυποψία και φθόνος.

Η καχυποψία δεν αφήνει περιθώρια για μεγάλους δρόμους ούτε μεγάλα έργα… αφού σε βουλιάζει στο τέλμα της… Σε απομυζά.

Είναι υγιές να αμφισβητείς… μέσα σε γόνιμο διάλογο και με πνεύμα καθαρό να κρίνεις και να διακρίνεις.

Όταν a priori όμως καταστέλλεις τον αντίλογο… ή όποια κίνηση σε ξενίζει, αυτό είναι απόρροια της τυραννικής μας αγωγής.

Είμαστε καχύποπτοι φασίστες, όπως ακριβώς είναι τα καθεστώτα μέσα στα οποία μεγαλώσαμε και εκπαιδευτηκαμε…

Χωρίς επίγνωση του δικού μας φασισμού… φιλολογουμε ακαταπαύστως περί δικαίου… ελευθερίας… δημοκρατίας… ανθρωπισμού… δικαιωμάτων των ζώων κλπ…

Δεν υπάρχει ελπίδα, αν χαθεί η αθωότητα…

Δεν υπάρχει όραμα, αν χαθεί η αθωότητα.

Οι αληθινοί επαναστάτες είχαν την καθαρή ματιά μιας ώριμης αθωότητας απέναντι στον κόσμο.

Ο Κολοκοτρώνης είχε μυαλό σοφού στρατηγού, αλλά Ψυχή παιδιού… Αλλιώς δεν θα είχε τολμήσει το παράτολμο… το μάταιο και άπιαστο για τους άλλους… τους βολεμενους στην σιωπή και την υπομονή.

Βλέπουμε τον τελευταίο χρόνο τόσοι άνθρωποι προσπαθούμε… άλλοι δυναμικότερα, άλλοι με τον τρόπο που μπορούν…

Τόσες προσπάθειες… αλλά και τόσες αλληλοακυρωσεις…

Ενώ ο εχθρός είναι κοινός… Στην πορεία η εχθρότητα στρέφεται μεταξύ των ομάδων, ή ατόμων που “πολεμούν” …

..Και έτσι χάνεται πολύτιμος χρόνος και ενέργεια.

Ή θα συμφωνήσουμε τελικά… Ποια είναι η απειλή για την ζωή μας και την ζωή όλων των υπολοίπων μορφών ζωης… και θα στραφούμε όλοι προς αυτήν… ή θα συνεχίσουμε να διαφωνούμε… και να αλληλοφαγωνομαστε υστερικά με αυτήν την ανόητη καχυποψία, απόρροια φιλαυτίας και εγωισμού.

Κατά τ’ άλλα… Αν δεν σωθούμε όλοι μαζί… Ο σώζων εαυτόν σωθειτω…

Όσο σωθουμε και αν… Τουλάχιστον ας προσπαθήσουμε.

Εν’ κατακλείδι είμαστε αισιόδοξοι άνθρωποι…

Υπάρχει ένα πεδίο κρυστάλλινης ευτυχίας… άπειρων δυνατοτήτων μέσα μας… ανέγγιχτο από οτιδήποτε υπάρχει έξω μας και γύρω μας.

Το λέμε… καθαρή αγάπη και φως… Αληθινή ελευθερία… Χαρά… Ευδαιμονία… Αιώνια ζωή… Αθανασία…

Οπότε, ξέρουμε πως το κακό περιοδεύει… αλλά δεν μένει.

©ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ