Θρύλος των ασπρόμαυρων γάτων

Ανάγνωση σε: 2 λεπτά

Ένας θρύλος λέει ότι υπήρχε μια μαύρη γάτα, κατάμαυρη σαν την νύχτα, που ο ιδιοκτήτης του κουβαλούσε παντού μαζί του.

Περπάτησε μαζί της, μοιράστηκε το φαγητό του μαζί της, κοιμήθηκε δίπλα της, της μιλούσε, ήταν πάντα μαζί και τον λάτρευε.

Όλα ήταν τέλεια στη ζωή αυτής της γάτας, μέχρι που μια μέρα ο ιδιοκτήτης του αποφάσισε να πάει στην παραλία για να ταξιδέψει για λίγες μέρες

Αφού θα έφευγε, ζήτησε από τη μητέρα του να φροντίσει το ζώο μέχρι να επιστρέψει.

Η ηλικιωμένη κλείδωσε τη γάτα της στον αχυρώνα για να μην ακολουθήσει τον γιο της στο λιμάνι.

Το κακόμοιρο ζώο νιαούριζε για εβδομάδες περιμένοντας τον ιδιοκτήτη του μέχρι που, ένα πρωί, ένας γείτονας έφερε θλιβερά νέα στη μητέρα του:

Κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας, ένα κύμα είχε παρασύρει και πνίξει τον γιο της.

Η γυναίκα ξέσπασε σε κλάματα και η γάτα, φοβισμένη, το έσκασε από το σπίτι.

Έτρεξε στην παραλία, αλλά δεν βρήκε τον ιδιοκτήτη του.

Έτσι άρχισε να περπατάει στην ακτογραμμή προς αναζήτηση της.

Έχει περάσει πολύς καιρός, η γάτα ήταν αδύνατη και κουρασμένη και δεν μπορούσε να συνεχίσει.

Έφτασε βόρεια της χώρας, κοίταξε τον γκρεμό και είπε στον ωκεανό:

“Πήγαινέ με σε αυτόν στον πάτο της αβύσσου σου, σου δίνω την ψυχή μου γιατί χωρίς αυτόν, δεν υπάρχει θέση για μένα σε αυτόν τον κόσμο”.

Ένα γιγαντιαίο κύμα εμφανίστηκε μεταφέροντας το ζώο που έκλεισε τα μάτια του και σύρθηκε στον ωκεανό.

Ξύπνησε στην αγκαλιά ενός άντρα που την στέγνωνε τρυφερά.

Η γάτα άνοιξε τα τεράστια μάτια της και τον κοίταξε.

Κοιτάζοντας αυτά τα μάτια, ο άντρας ενιωσε πολλές αναμνήσεις να ξυπνούν.

“Παλιέ μου φίλε, ήρθες για μένα…

Δεν θυμόμουν τίποτα ,μέχρι που είδα τη ζωή μου στα μεγάλα πρασινα μάτια σου.

Τι έκανες στη θάλασσα;

Ξέρω ότι είσαι εσύ, αλλά τα μαλλιά σου είναι διαφορετικά, ήσουν μαύρος σαν τη νύχτα. ”

Μια βαθιά φωνή από τον ωκεανό του είπε:

“Μου πρόσφερε την ψυχή του για να μπορέσω να επιστρέψω μαζί σου, αλλά δεν μπορώ να στερήσω από τον κόσμο μια τόσο ευγενή ψυχή.

Σε αντάλλαγμα, θα κουβαλάει στο τρίχωμα της τη μνήμη μου, τον αφρό της θάλασσας και από εδώ και πέρα, αυτή και οι απόγονοί της θα φέρνουν αρμονία και χαρά σε κάθε σπίτι στο οποίο θα ζουν. ”

Οι ασπρόμαυρες γάτες υπάρχουν από τότε γιατί φέρουν την κληρονομιά των πράσινων ματιών και το δώρο να φέρνουν αρμονία και χαρά σε όσους μοιράζονται τη ζωή τους.

– Άγνωστος συγγραφέας

Apostolos Aegean cat

©️ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ