Κάρβουνο ανυπολογιστος αριθμός ζώων και χιλιάδες στρέμματα δάσους στην Ρόδο

Ανάγνωση σε: 3 λεπτά

Κ@θίκια, κάψατε και ακομα καιγεται ένα από τα πιο όμορφα μέρη του νησιού, με απάτητο παρθένο δάσος, με αμέτρητες ψυχές από πάρα πολλά ζώα, που ζούσαν σε αυτόν τον παράδεισο…

Ένα μέρος που πήγαιναν μικροί-μεγάλοι, για να χαζέψουν αυτή την απέραντη ομορφιά και γαλήνη που σε γέμιζε αυτός ο αέρας του πεύκου και ελατου…

Απλά θλίψη και απέραντη οργη…

Έκκληση από Κυκλώνα Ρόδου :

“Χρειαζόμαστε τροφή για τα ελάφια και τα υπόλοιπα ζώα που είναι στην πυρκαγιά στα Απόλλωνα!

Όποιος ανέβει στα Απόλλωνα, να έρθει στην βάση του Ερυθρού Σταυρού στους διασώστες και θα μας βρει εκεί .

Triantafyllia Mavrou

Το Πλατώνι της Ρόδου:

Το ελάφι της Ρόδου, το Πλατώνι, αποτελεί μοναδικό ευρωπαϊκό θησαυρό βιοποικιλότητας.
τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, το διαφοροποιούν από τις υπόλοιπες κατηγορίες ελαφιών της Ευρώπης και της Ασίας.

Οστά που έχουν βρεθεί υποδηλώνουν την ύπαρξή του στη Ρόδο από την 6η χιλιετία π.Χ.
Σήμερα, υπολογίζεται ότι τα συγκεκριμένα ελάφια ανέρχονται περίπου στα 1.500 ενώ για την διαιώνιση του είδους χρειάζονται πάνω από 4.000.

Το κύριο πρόβλημα για την επιβίωση του μοναδικού αυτού είδους ήταν η λαθροθηρία, φαινόμενο το όποιο εξασθένησε με τα χρόνια.

Τα προβλήματα όμως για την διατήρηση του είδους παραμένουν, καθώς η συντήρηση των πάρκων διαβίωσης και η διατροφή τους γίνονται με ελλιπείς πόρους και σε αυτά προστέθηκε τώρα η καταστροφή του μεγαλύτερου κομματιού του δάσους που αποτελούσε την περιοχή του.

Η δασική περιοχή ανάμεσα στην Ελεούσα και την Λάερμα αποτελούσε ένα από τα βασικά μέροι διαβίωσης και αναπαραγωγής για τα ελάχιστα, άγρια ελάφια.

Οι εικόνες με εκατονταδες ελάφια καμμένα και τραυματισμένα προκαλούν θλίψη ιδιαίτερα αν αναλογιστούμε ότι το άγριο αυτό ζώο το οποίο επιβιώνει για πάνω από 8.000 χρόνια στο νησί, κινδυνεύει με εξαφάνιση σήμερα περισσότερο από ποτέ.

Η Ρόδος, ένα από τα ελάχιστα νησιά με τόσο πυκνή βλάστηση στο νότιο Αιγαίο πενθεί.

Δεν πενθεί ούτε για τα καμμένα ξενοδοχεία ούτε για τους τουρίστες που χάλασαν τις διακοπές τους.

Η Ρόδος πενθεί, όχι μόνο για τα λαϊκά σπίτια που κάηκαν στους οικισμούς, όχι μόνο για τους κατοίκους που βλέπουν τους κόπους μιας ζωής να γίνονται στάχτη αλλά και επειδή οι ντόπιοι είναι υποχρεωμένοι να βιώσουν και την δυσβάσταχτη οικολογική καταστροφή στο νησί τους.

Γιατί η χλωρίδα και η πανίδα της περιοχής δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια.

Τα παρθένα δάση της, τα σπάνια είδη θηλαστικών, ερπετών αλλά και τα διάφορα πτηνά τα οποία στο πέρασμα τους χρησιμοποιούσαν την Ρόδο ως στάση για το πέρασμα τους προς την Αφρική και την Ευρώπη, ίσως να αποτελούν παρελθόν.

Η άγρια ζωή, η χλωρίδα και η πανίδα της εκάστοτε περιοχής εξαϋλώνονται ώστε επάνω τους να ξεφυτρώνουν φωτοβολταϊκά, ανεμογεννήτριες και ξενοδοχειακές μονάδες.

Στο όνομα της πράσινης ανάπτυξης η Ρόδος δεν κινδυνεύει να χάσει μόνο ένα τεράστιο κομμάτι χλωρίδας και πανίδας αλλά και σημεία της ίδιας της ταυτότητας της, γιατί η ταυτότητα της Ρόδου δεν είναι ούτε τα ακριβά ξενοδοχεία ούτε οι πλούσιοι τουρίστες.

Η ταυτότητα της Ρόδου ήταν τα πυκνά της δάση και τα ζωντανά που φιλοξενούσαν.

Αυτό δείχνει εξάλλου και το περίοπτο άγαλμα στο λιμάνι του νησιού.

©ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ