Καμια μνημονιακη κυβερνηση δεν προκειται να νοιαστει ποτε για τα αδεσποτα ζωα, ενω αποδεκατιζει τους ιδιους τους ανθρωπους

Ανάγνωση σε: 2 λεπτά

Έντονη ανησυχία έχει προκαλέσει η είδηση ότι επίκειται νόμος εκτρωμα – θανατική ποινή για τα αδέσποτα και με τη βουλα.

Συγκεκριμένα όταν ένα αδέσποτο χαρακτηρισθεί ως…
“επικίνδυνο” και “επιθετικο” ζώο, θα μπορεί να θανατώνεται επισημα. Όμως όπως οι φιλόζωοι διατυπώνουν, υπάρχουν αρκετές ασάφειες στον ορισμό “επικίνδυνο ζώο”, αφήνοντας να εννοηθεί πως πρόκειται να οδηγηθούμε σε μια βιομηχανία ευθανασίας και φυσικά εξοικονόμισης εξόδων από τη συντήρηση των κυνοκομείων.

Αληθεια, που πηγαν τα δεκαδες εκατομμυρια ευρω του ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ ΙΙ, που υποτειθεται προοριζονταν για την δημιουργια θανατοριων κρεματοριων Αουσβιτς και Νταχαου αδεσποτων ψυχων?

Σε καιρο κρισης ποιος θα ελεγξει την διοχετευση των συγκεκριμενων κονδυλιων και ενω ολοι οι δημιοι δημοι της χωρας ειναι υποχρεωμενοι οχι να στοιβαζουν τα αδεσποτα ζωα μεσα στα ελεεινα κλουβια, οπου τα περιμενει ο θανατος εντος λιγων μονο ημερων, αλλα να δημιουργησουν με αυτα τα χρηματα προσωρινους χωρους φιλοξενιας, αποθεραπειας και υιοθεσιας τους???

Δεν έχουν άδικο να ανησυχούν οι αγνοι φιλοζωοι. Αλλά τι περίμεναν? Εδώ η κυβέρνηση σκοτώνει τους ανθρώπους. Θα νοιαστεί για τα ζώα όσο κι αν αυτά είναι πλάσματα ενος κατωτερου Θεού?

Οι μερικές χιλιάδες των ανθρώπων που αυτοκτόνησαν?
Οι άνθρωποι που σήμερα ζουν στους δρόμους?
Όσοι μέρα με τη μέρα πλησιάζουν στο ground zero?

Τα σχολεία που τα παιδιά παγώνουν ή τα νοσοκομεία όπου κουβαλάς τις γάζες από το σπίτι σου?
Όλοι αυτοί που γυρεύουν θησαυρούς ή αποφάγια στα σκουπίδια?
Ποιος τους οδήγησε εκεί? Η εκαστοτε κυβέρνηση των τελευταιων 40 χρονων. Πώς λοιπόν να ενδιαφερθεί για τα ζώα?

Άλλωστε πάνω στην ευθανασία μπορεί να στηθεί και εξ’ ίσου καλή μπίζνα και να περικόψουμε έξοδα ταυτόχρονα από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Το αν εσείς ή εμεις λατρεύουμε τα ζώα, τα φροντίζουμε σαν παιδιά μας και δεν μας αρέσει να βασανίζονται, προφανώς δεν ενδιαφέρει κανέναν.

Ο Γκάντι έλεγε πως αν θες να διαπιστώσεις το βαθμό του πολιτισμού ενός λαού τότε πρέπει να παρατηρήσεις το πως συμπεριφέρεται στα ζώα τους.

Κορυφαία επίσης η φράση της γνωστής ηθοποιού Μέριλιν Μονρόε: “Τα σκυλιά ποτέ δε με δαγκώνουν, μόνο οι άνθρωποι”.

Ένα όμως μας κάνει εντύπωση. Το σκεπτικό του νέου νόμου περί “επικίνδυνου ζώου” που επιβαλλεται δια νομου να ευθανατωθει με νεοναζιστικες μεθοδους και η δυνατότητα θανάτωσής του.

Ποιος ορίζει και ποιος αποφασίζει??? Γιατί κι εσείς κι εμεις γνωρίζουμε καλά ένα μέρος στο οποίο συχνάζουν αρκετά αδέσποτα και πραγματικά επικίνδυνα διποδα “ζώα” τα οποία μέχρι σήμερα έχουν προξενήσει βλάβες σε πάρα πολλούς συνανθρώπους μας και εκατονταδες χιλιαδες τετραποδα πλασματα που προσπαθουν να επιβιωσουν στους δρομους της χωρας μας… Και είναι ένα πολύ καλό σημείο για να αρχίσει η εφαρμογή του νέου νόμου όταν ψηφιστεί.

Φωτογραφια: Mary Shannon Johnstone

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ