Μία από τις μεγαλύτερες αθλιότητες της “επιστήμης” σε βάρος των ζώων … Τα τέρατα δεν έχουν ντροπή

Ανάγνωση σε: 3 λεπτά

Θα έπρεπε όλοι όσοι συμμετείχαν σε αυτό το έγκλημα να τιμωρηθούν παραδειγματικά, ώστε να μην ξαναγίνουν δολοφονίες”στο όνομα της επιστήμης” …

Θα μπορούσαν να στείλουν μια κούκλα …

Το ζώο ένοιωσε την αγωνία του θανάτου, όπως ακριβώς και ένας άνθρωπος …

Το υποκριτικό κλάμα, δεν αλλάζει την αλήθεια…

Ολοι είναι δούλοι των δολοφόνων που είναι αναίσθητοι στον πόνο…

Τα ζώα δεν είναι ούτε πειραματόζωα ούτε προϊόντα…

« ΠΡΙΝ 66 ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΤΟΞΕΎΤΗΚΕ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ η ΛΑΪΚΑ. ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Laika, «Little Barker», πραγματικό όνομα Kudrjavka, «η Σγουρή».

Ενα αδεσποτο στους δρόμους, της Μόσχας
Μισό Χασκι και μισό τεριέ, ήταν περίπου 3 ετών τότε.

Ηταν η καλύτερη επιλογή γιατί ηταν ήρεμη, υπάκουη και απόλυτα προσαρμοσιμη , ιδανικός επιβάτης για την κάψουλα Sputnik 2..

Εξοπλισμένη με τροφή και νερό, ομως η αποστολή δεν περιελάμβανε επιστροφή.

Για την Λάικα ήταν θανατική ποινή.

Το εσωτερικό του πυραυλου ήταν επενδεδυμένο και ο χώρος ήταν αρκετά ευρύς ώστε να επιτρέπει στη Λάικα να ξαπλώσει ή να στέκεται. .

. Η εσωτερική θερμοκρασία ορίστηκε στους 15. και ένα σύστημα ψύξης προστάτευε το ζώο από μια υπερβολική αλλαγή θερμοκρασιας .

Στις 3 Νοεμβρίου στις 2 τα ξημερώματα το Sputnik 2 εκτοξεύτηκε στο διάστημα.

Η Λάικα μάλλον επέζησε για επτά ώρες.
Αλλά ορισμένες πηγές υποστηρίζουν ότι η αγωνία της διήρκεσε πολύ περισσοτερο:

Τέσσερις ημέρες.

Ο δορυφόρος επέστρεψε στην ατμόσφαιρα 5 μήνες αργότερα, στις 14 Απριλίου 1958, αφού εκανε 2.570 περιστροφές της Γης.

Διαλύθηκε με την επιστροφή του στην ατμόσφαιρα.

Κάθε χρόνο, στις 3 Νοεμβρίου, αισθάνομαστε την υποχρέωση να πουμε αυτή την ιστορία και ενδεχομένως να την περιγραψουμε με νέα λόγια.

Υπάρχει μια βαθιά ενοχή που όλοι μας πρέπει να νιώθουμε διαβάζοντας τι κάναμε στη Λάικα.

Η ανθρώπινη πρόοδος έχει συχνά επιτευχθεί σε βάρος των ζώων που δεν είχαν καμία σχέση με την επιθυμία μας για υπεροχή.

Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι αυτό ήταν ένα αποδεκτό τίμημα για τις κατακτήσεις μας, αλλά ειναι προφανές, διαβαζοντας αυτή την ιστορία της Λαικα ότι είναι μια ακόμη τετριμμένη δικαιολογία.

Είχαμε χρέος να διαλέξουμε άλλο δρόμο.
Έχουμε ακόμα αυτό το καθήκον σήμερα».

Η ντροπή του γυναικείου φύλου και της “επιστήμης “…

Μια γυναίκα, ποτέ δεν στέλνει ένα παιδί στο θάνατο…

Γιατί είναι αυτή που δίνει τη ζωή και αυτή που την προστατεύει με τη θυσία της…
,
Κανονική λοβοτομή, στο όνομα της “επιστήμης”…

Οταν αυτοί οι εγκληματίες που ελέγχουν τον κόσμο, οδηγούν μια γυναίκα σε τέτοιες πράξεις τότε υπάρχει πολύ μεγάλο πρόβλημα στο ανθρώπινο είδος…

Αυτό το μικρό παιδί, το έστειλαν εν γνώσει τους να πεθάνει με φρικτό τρόπο, με ένα πειραματικό σκάφος το οποίο φτιάχτηκε πρόχειρα …

Χωρίς μόνωση , χωρίς προστασία από τις θανατηφόρες συνθήκες που υπάρχουν εκτός ατμόσφαιρας , γνωρίζοντας τι θα συμβεί ..

Ηταν ένα καθαρό, συνειδητό έγκλημα, σε βάρος αυτής της ψυχής …

Ολοι ήξεραν τι θα νοιώσει αυτό το μικρό παιδί …

Γιατί δεν έστειλαν ένα παιδί τους;;;…

Γιατί απλούστατα θεωρούν τα ζώα σκουπίδια…

Αλλωστε, αυτό το γεγονός δεν είναι τυχαίο, όταν οι αθλιότητες και οι δολοφονίες των ζώων συνεχίζονται και σήμερα στα χιλιάδες κολαστήρια και σφαγεία που υπάρχουν στον πλανήτη…

Δεν τιμωρήθηκε κανείς από αυτούς…

Η επιστήμη χωρίς την ανθρωπιά, είναι άχρηστη και επικίνδυνη.

“…Της ζήτησα να μας συγχωρέσει και έκλαψα χαϊδεύοντάς τη μια τελευταία φορά”, θυμάται η 90χρονη σήμερα ρωσίδα βιολόγος Αντίλια Κοτόφσκαγια, η οποία είχε αναλάβει την εκπαίδευση των σκυλιών.

“Οι εννέα περιστροφές της γύρω από τη Γη έκαναν την Λάικα τον πρώτο κοσμοναύτη, που θυσιάστηκε στο όνομα της επιτυχίας των μελλοντικών αποστολών”, έχει πει σε συνέντευξή της.

Στις 3 Νοεμβρίου 1957, οι επιστήμονες εκτόξευσαν από το Καζακστάν τον δεύτερο τεχνητό δορυφόρο (πύραυλο) στην ιστορία, Σπούτνικ 2, στον οποίο προηγουμένως είχαν επιβιβάσει το σκυλάκι με το όνομα Laika.

Πέθανε λίγες ώρες αργότερα, στο όνομα της Επιστήμης…

Η Λάικα ήταν ένα αδέσποτο σκυλί της Μόσχας.

Ήταν ημίαιμο ηλικίας περίπου τριών ετών και βάρους έξι κιλών.

Οι επιστήμονες επέλεγαν θηλυκά σκυλιά, επειδή δεν χρειαζόταν να σηκώσουν το πόδι για να ουρήσουν και, συνεπώς, έπιαναν λιγότερο χώρο σε σχέση με τα αρσενικά.

Επίσης, προτιμούσαν τα ημίαιμα γιατί άντεχαν περισσότερο και ήταν λιγότερο απαιτητικά”.

Illustration by Renia Metallinou

©️ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ