Παρατηρούσα πριν λίγες μέρες εικόνες από τη διαμαρτυρία κάποιων ενάντια στα πειράματα σε ζώα στην πλατεία Αριστοτέλους. Κορμιά απλωμένα στο πλακόστρωτο να λιάζονται και ένα τεράστιο πανό από πάνω τους με το σύνθημα «Όχι πειράματα σε ζώα». Είχε καλό καιρό μάλλον στη Θεσσαλονίκη και μια γυμνή διαμαρτυρία ήταν η ευκαιρία να πάρουν οι κύριοι και οι κυρίες λίγο χρωματάκι. Που να τρέχουν μέχρι τη Χαλκιδική άλλωστε… Μποτιλιάρισμα στην εθνική οδό, κάθεσαι και περιμένεις στην ουρά στο φανάρι, ιδρώνεις και κατά την αναμονή ονειρεύεσαι τη φραπεδιά. Πράσινο… Πλησιάζεις, αλλά άνθρακας ο θησαυρός! Το ντάτσουν μπροστά σου περνά με κόκκινο και εσύ μένεις εκεί να κοιτάζεις, περιμένοντας την επόμενη ευκαιρία να σε φέρει ένα βήμα πιο κοντά! Παρά την ηλιοθεραπεία δίπλα στα παρτέρια της πλατείας είμαι μαζί σας κύριοι και κυρίες μου! Μαζί σας, μια και οι πειραματισμοί σε ζώα, εφόσον δεν πρόκειται για φάρμακα που ίσως σώσουν ζωές, είναι άχρηστοι και με βρίσκουν κάθετα αντίθετη! Και κάπου εκεί, σε αυτήν ακριβώς την παραδοχή, αρχίζουν και πάλι να σφυροκοπούν το κεφάλι μου ερωτήματα! Ένα είναι και το σημαντικότερο: «Αλήθεια; Όλοι αυτοί οι αυτοαποκαλούμενοι βίγκανς που βρέθηκαν ξάπλα στην πλατεία καπνίζουν; Και αν ναι, γνωρίζουν για τα πειράματα που κάνουν οι καπνοβιομηχανίες στα ζώα; Και αν ξέρουν, γιατί συντηρούν με το φουμάρισμα όλη αυτή τη θηριωδία σε βάρος των ζώων τα οποία και θεωρητικά υπερασπίζονται;». Ξέρω, ξέρω… Κανονικά πρέπει να μου βάλετε πιπέρι στο στόμα για να μην ξεστομίσω ξανά άλλα τέτοια μη πρέποντα, πρέπει να μου δέσετε τα χέρια να μη μπορώ να γράφω, να μου κατάσχετε και να μου καταστρέψετε τους υπολογιστές μου-δημοκρατικά πάντα- αλλά αφού δεν μπορείτε εγώ θα συνεχίσω να σφυροκοπάω το μυαλό σας αλύπητα!
Σας σόκαρα; Και συνεχίζω με μια ακόμη καυτή πατάτα! Πάρτε βαθιές ανάσες! Έτσι! Ένα, δύο, τρία! Πάμε! Μερικοί βίγκανς, χορτοφάγοι, φιλόζωοι καπνίζουν όσο οι βιομηχανίες κάνουν τρύπες στο λαιμό σκυλιών τα οποία αναγκάζονται να εισπνέουν καπνό τσιγάρων ή δένουν μάσκες σε αρουραίους και πιθήκους, αφού τους έχουν προηγουμένως ακινητοποιήσει, ώστε να δοκιμάσουν τις επιπτώσεις του καπνίσματος επάνω τους! Ωστόσο, οι κύριοι και οι κυρίες αυτές που θέλουν να τους φωνάζουμε βίγκανς, χορτοφάγους, φιλόζωους, υπερασπιστές των δικαιωμάτων των ζώων -διάλεξε και πάρε- θα σου μιλήσουν για αυτά τα ανυπεράσπιστα πλάσματα και για το «έγκλημα» που διαπράττεις με το να μην είσαι χορτοφάγος, αυστηρά, χτυπώντας το χέρι στο τραπέζι και ταυτόχρονα φυσώντας τον καπνό από το τσιγάρο τους στο πρόσωπο σου! Και ενώ εσύ βήχεις και αισθάνεσαι αηδιασμένη από την ανάσα τους που βρωμοκοπά τσιγαρίλα λες και μιλάς με κάποιον παππού που μόλις βγήκε από το καφενείο, εκείνες (γυναίκες συνήθως) σου κουνούν το δάκτυλο που έχει γίνει κίτρινο από τη νικοτίνη και σου μιλούν για ακτιβισμό! Σε ποιον τα πουλάς αυτά καλέ; Και από αυτό το σημείο και έπειτα ξεκινά η υποκρισία… Τραλαλά! Φαντάσου τώρα την κυρά ακτιβίστρια με το τσιγαράκι στο χέρι πάνω από το πληκτρολόγιο, να της πέφτει η στάχτη στο λάπτοπ, το τασάκι δίπλα να έχει ξεχειλίσει και να γράφει αργά το εξής βαθυστόχαστό: «Είναι έγκλημα να τρως ένα πλάσμα που έχει πρόσωπο. Όχι στην κακοποίηση των ζώων!». Δεκτό! Να σου θυμίσω και πάλι όμως την εικόνα του πηθίκου που
εξαναγκάζεται να καπνίζει μέσα από μια μάσκα, καθηλωμένος σε ένα σημείο, για να απολαμβάνεις εσύ το τσιγαράκι σου. Τι; Τι λες; Δεν ξέρεις; Έλα τώρα που δεν ξέρεις;! Σουπιά! Μεταξύ μας μιλάμε!
Λίγο αργότερα βλέπεις την άλλη, ποστάρει στο φατσοβίβλιο τη λίστα με τις εταιρείες καλλυντικών που πειραματίζονται στα ζώα. Θεμιτό, δεν αντιλέγω! Αρχίζει να γράφει οργισμένα στάτους και σχόλια και να καταριέται «όλους εκείνους του άξεστους ελληναράδες» που δεν έχουν την ευαισθησία να ελέγξουν από πριν τι αγοράζουν. Τσεκάρεις λίγο ακόμα το προφίλ της να δεις «τι καπνό φουμάρει» και τσουπ… Να τη η κυρία με το marlboro στο στόμα! Συγχαρητήρια, βρέθηκε άλλη μια υποψήφια γυναίκα να σώσει την ανθρωπότητα από το χαμό! Θα πάω να αγοράσω ένα πλαστικό αγαλματίδιο από τη ρεζέρβα, θα κολλήσω επάνω του τη φωτογραφία του προφίλ της και θα της δώσω το βραβείο της πιο «χρήσιμης γυναίκας του πλανήτη» για να γελάσουμε. Το πρόβλημα
είναι πως το πιστεύει πως είναι στα αλήθεια χρήσιμη και πως επιτελεί κοινωνικό έργο! Υπάρχει ένα βιβλίο με τίτλο «Οι βασικές αρχές της ανθρώπινης ηλιθιότητας», της συνιστώ να το διαβάσει και αν δεν θέλει να ξοδευτεί της το κάνω και δώρο. Επίσης, τη φωτογραφία στα δεξιά της την αφιερώνω για να δει τα αποτελέσματα της επιλεκτικής ευαισθησίας της.
Συνήθως οι «φιλόζωες» που προσπάθησαν να με «συνετίσουν» ώστε να πάψω να τρώω και κρέας χρησιμοποιούσαν το «επιχείρημα» πως δεν είναι δυνατόν να λυπάμαι το σκυλί και το γατί και να μη λυπάμαι το γουρουνάκι και να το τρώω. Πως καλό θα ήταν να αποκαλώ τον εαυτό μου κυνόφιλο ή γατόφιλο και όχι φιλόζωο, αφού-σύμφωνα με τα λεγόμενα τους- δε λυπάμαι το γουρουνάκι, την αγελαδίτσα, την κοτούλα, το αρνάκι, το κατσικάκι και τα λοιπά παραγωγικά ζώα. Ήταν οι περισσότερες κάθετες σε αυτό και κάποιες μου έκοψαν και την καλημέρα, όταν επέμενα πως μέρος της διατροφής του ανθρώπου είναι και το κρέας. Το μαρτυρούν οι κοφτεροί μου κυνόδοντες πως κάποιες φορές θα πρέπει να φάω και μπριζολίτσα! Από την άλλη όσο και να τις παρατηρούσα δεν έβρισκα κάποιο μέρος του κεφαλιού τους που να καθιστά φυσική την ανάγκη τους να φουμάρουν τσιγάρα, πέρα από το γεγονός βέβαια πως το κεφάλι τους παρέμενε άδειο, όσο και αν τα χρόνια περνούσαν! Για τα πειράματα όμως που κάνουν οι βιομηχανίες που παράγουν καπνό ούτε λόγος… Και όσο και να ξύνω το κεφάλι μου για να βγάλω άκρη, άκρη δεν βγαίνει. Η λογική του παραλόγου σε όλο της το μεγαλείο-και λίγα λέω!
Και μετά από τα κρεατικά και τα καλλυντικά ας πάμε σε άλλο ένα μείζον θέμα… Τις γούνες! Τις γούνες ποτέ δεν τις συμπάθησα και ποτέ δεν κατάλαβα τη χρησιμότητα τους. Ίσως αν ζούσα σε κάποια βόρεια χώρα όπου η θερμοκρασία φτάνει και τους -50 βαθμούς Κελσίου να έβλεπα το ζήτημα διαφορετικά. Αυτή τη στιγμή όμως δεν μπορώ να συμμεριστώ τις νεόπλουτες κυρίες που κάνουν επίδειξη του πλούτου του άντρα που τις ταΐζει, φορώντας αυτό το ένδυμα σε κοινωνικές εκδηλώσεις. Τις βλέπεις να στραβοπατάνε πάνω στα ακριβοπληρωμένα δωδεκάποντα, που για κάποιο ανόητο λόγο γυαλίζουν, και από πάνω φορούν το γουναρικό για να μας επιδείξουν πως το είδος τους δεν έχει εξελιχθεί αρκετά ώστε να ξεφύγουν από την ανάγκη να φορούν ό,τι και ο παλαιός άνθρωπος. Τάσσομαι λοιπόν με το μέρος των φιλόζωων και σε κάθε ομαδική τους διαμαρτυρία και προσπάθεια. Ως εδώ καλά! Κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος όμως γελάει με τους «ακτιβιστές» όταν τους βλέπει τη μια στιγμή να ουρλιάζουν πως τα ζώα τα γδέρνουν ζωντανά, και την άλλη κάθονται στην άκρη της πορείας για να στρίψουν τσιγάρο… Αφήνουν τους άλλους να συνεχίζουν τη διαμαρτυρία, οι ίδιοι σταματούν τις φωνές και αρχίζουν το βήξιμο! Αφού δεν το σηκώνεις μωρέ τι το καπνίζεις; Και πάνω εκεί που θα σας έγγραφα πως τα νεόπλουτα κοριτσάκια και οι άλλες οι λίγο πιο ώριμες ή και παραώριμες κυράτσες έχουν λιγότερες νοητικές ικανότητες από τα πουλερικά, βγαίνει ο φιλόζωος και ακυρώνει την ίδια του τη προσπάθεια!
Χειροκροτήστε παρακαλώ! Έχει ανάψει και το λαμπάκι “applause” πάνω από το κεφάλι σας! Τώρα είναι η ώρα! Όχι όμως τόσο δυνατά… Μη πονέσουν και τα χεράκια σας, μη βγάλουν κανένα κάλο…
Αγαπητοί βίγκανς, χορτοφάγοι, φιλόζωοι και υποτιθέμενοι υποστηρικτές των δικαιωμάτων των ζώων… Πριν μου ξεστομίσετε ξανά εξυπνάδες μέσα από συνθήματα του τύπου “go vegan” και άλλα παρόμοια, σας προκαλώ να κόψετε το κάπνισμα! Μέχρι τότε ρουφήξτε τον καπνό σας, αν θέλετε κάντε πέτρα την καρδιά σας και δοκιμάστε να ρουφήξετε και κανένα αυγό (πιο υγιεινό είναι!) και για λίγο εσείς μη μου μιλάτε για δικαιώματα των ζώων, γιατί αν μη τι άλλο είστε υποκριτές! Ένα θόρυβο ακούω μόνο…
Σας αφήνω με μερικές φωτογραφίες και βίντεο, ως τροφή για σκέψη…
Και σε όσους/ες παρεξηγηθήκατε-πάλι- έχω μπόλικο ξύδι στο ντουλάπι της κουζίνας, θα σας έφερνα λίγο μια και περισσεύει, αλλά φαντάζομαι πως και η δική σας κουζίνα διαθέτει!
Καλή συνέχεια στον ύπνο σας εύχομαι, και καλή τύχη!
Βοηθήστε μας για να συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε το etetrapodotypia.gr και για να προβούμε σε όσες νομικές ενέργειες απαιτούνται για την αλλαγή του νόμου σε κακούργημα και την διεκπεραίωση των project μας.
Περισσότερα άρθρα
Καθε μεγάλη γιορτή, παντα μας φέρνει τοση θλίψη και καλα κρυμμένη οργη
Το γενοκτονικο κράτος, η ατιμωρησία και οι γνωστοί-άγνωστοι κυνηγοί κεφαλών ζώων δρουν ανεξέλεγκτα, μακελευοντας τα ελληνικά αδέσποτα εν όψη εορτών
Από τότε που συνειδητοποιησαμε, πόσο κακό προκαλούμε στα ζώα, για να… γιορτάσουμε εμείς, παψαμε να χαιρομαστε πραγματικά τις γιορτές