Ξανά για το ζήτημα του χιμπαντζή που θανατώθηκε στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο

Ανάγνωση σε: < 1 λεπτό

Αν όντως ισχύουν πρωτόκολλα “δραπέτευσης” “αγρίων” ζώων -πέραν του ότι είναι ερευνητέο ποιάν ακριβώς νομική κανονιστική ισχύ έχουν αυτά έναντι της εθνικής και ευρωπαικής νομοθεσίας για την προστασία των ζώων- που προβλέπουν για κάποια ζώα σε περίπτωση διαφυγής τους την θανάτωση ή δολοφονία του ζώου ως αποκλειστικό μέτρο ασφαλείας, αν υποθετικά αυτό ισχύει, είναι ένας σοβαρός λόγος -νομικός αλλά και κοινωνικός- για να κλείσουν όλοι οι ζωολογικοί κήποι αμέσως με νομοθετική ρύθμιση.

Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι έτσι είναι, όπως τα παρουσιάζει το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο, και σκοπεύω να το ερευνήσω νομικά, αλλά μου φαίνεται ότι το να κρατούνται τα ζώα έγκλειστα με μόνη εναλλακτική την θανάτωσή τους αντιβαίνει σε κάθε έννοια αξιοπρέπειας των εμβίων όντων, στα οποία ανήκουμε και εμείς οι άνθρωποι όσο και αν το ξεχνάμε γιατί έχουμε δια της βίας κυριαρχήσει στον πλανήτη.

Η διεύθυνση του Πάρκου υποστηρίζουν (θέλει ψάξιμο) ότι όσον αφορά ορισμένα “επιθετικά” είδη ζώων τα πρωτόκολλα που ισχύουν διεθνώς δεν θεωρούν επαρκές μέτρο ασφαλείας την αναισθητοποίηση.

Αν είναι έτσι, ας τα κλείσουν να τελειώνουμε. Ή ας έχουν μέτρα ασφαλείας που δεν θα είναι εύκολη η “δραπέτευση”. Καλύτερα όμως να τα κλείσουν.

Δημητρης Μπελαντης-Δικηγόρος

https://www.facebook.com/panhellenicmovementforanimals/photos/a.3378544955505655/5888045737888885/

©️ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ