Οι ερχόμενες μέρες πιθανόν θα είναι ημέρες αποκάλυψης της φρίκης μετα τις πρωτοφανεις καταστροφικες πλημμυρες, που επληξαν την Ελλαδα, λιγες μερες μετα το Ολοκαυτωμα της απο μεγα-πυρκαγιες

Ανάγνωση σε: 2 λεπτά

Αν θεωρήσουμε τη γη ως οικοσύστημα μπορούμε να προσπαθήσουμε να φανταστούμε κάποιες από τις αλλαγές που έλαβαν χώρα ανά τους αιώνες, τις προεκτάσεις κ’ επιδράσεις τους στο βιότοπο και κατ’ επέκταση στον πληθυσμό κ’ τις βιοκοινότητες.

Όταν οι αλλαγές αυτές συμβαίνουν σταδιακά, με σχετικό ρυθμό, ο πληθυσμός -ή μέρος του- έχει τη δυνατότητα να προσαρμοστεί σε αυτές κ’ ν’ αναπτυχθούν νέες βιοκοινότητες.

Όταν οι αλλαγές είναι ραγδαίες κ’ βίαιες μεγάλο μέρος του πληθυσμού και των κοινοτήτων εξαφανίζονται άμεσα.

Οι αφανίσεις αυτές επιδρούν στις φαινομενικά ανεπηρέαστες κοινότητες.

Ο πληθυσμός που επιβιώνει των βίαιων αλλαγών θα προσπαθήσει να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα.

Η φυσιολογία του πιθανόν θ’ αλλάξει προκειμένου να διασφαλισθεί η ζωή.

Οι παραπάνω διεργασίες συνέβαιναν πάντα, χωρίς η ανθρώπινη σκέψη να έχει την ικανότητα να συνθέσει το εύρος της αλληλεπίδρασης.

Έως σήμερα.

Σήμερα συμβαίνει ξανά μια περίοδος τεράστιας αν όχι βίαιης σίγουρα γοργής αλλαγής στο οικοσύστημα-Γη.

Κανένα δάσος δεν θα ξαναγεννηθεί στη μορφή που ήταν πριν.

Κανένας κάμπος δε θα έχει την ίδια βλάστηση μετά την πλημμύρα.

Χρειάζεται χρόνος και ο απόλυτος σεβασμός του –νοήμονος πλέον- ανθρώπου χωρίς αλαζονικές παρεμβάσεις για άμεσα ορατά αποτελέσματα προκειμένου να ξεκινήσει αυτό που γνωρίζει την αναγέννησή του.

Η ορθή χρήση και η συνέργια της επιστημονικής γνώσης διαφορετικών προσεγγίσεων είναι απαραίτητες ώστε να εξασφαλίσουμε τις πλέον αβλαβείς συνθήκες για τη συνέχεια της ζωής.

Οι ερχόμενες μέρες πιθανόν θα είναι ημέρες αποκάλυψης της φρίκης.

Εικόνες άσχημες, απόγνωσης και αγριότητας.

Οι ερχόμενοι μήνες με τις επακόλουθες κλιματικές-κοινωνικές-οικονομικές-υγειονομικές αλλαγές θα είναι δυσχερείς.

Το οικοσύστημα υπό νέα συνθήκη.

Το κράτος ανέτοιμο.

Οι διάφορες κρατικές συμμαχίες αδρανείς.

Ποιος μηχανισμός θα μπορούσε άραγε να παρέμβει εντός ωρών σε χρόνια ιδιοτελούς, μη επιστημονικής εκμετάλλευσης του περιβάλλοντος;

Οι άνθρωποι είμαστε το έθνος και η φυλή.

Καλούμαστε να φανταστούμε και ν’ ασκήσουμε όλα τα ‘’συν’’.

Να μην αδιαφορήσουμε, να μην απαξιώσουμε, να μην επιτρέψουμε στο φόβο να μας καθηλώσει ούτε να εμπλακούμε σε εμπόλεμες καταστάσεις.

Να μην σπαταλήσουμε την επάρκεια δύναμής μας μέσω φανατισμού, ισχυρογνωμοσύνης, σε κρίσεις επικρίσεις και ξεσπάσματα βίαιης οργής.

Να συν-αισθανθούμε.

Να συν-παρασταθούμε.

Να συν-πράξουμε.

Να σταθούμε με γενναιοδωρία, υπομονή κ’ ευγένεια σε κάθε ον.

Η συλλογική νοημοσύνη επιβεβαιώνεται και τίποτα απ΄ ότι συνθέτει το οικοσύστημα δεν επιτρέπεται να ιδωθεί υπό στενότητα σκέψης.

Οι φυσικές καταστροφές δεν έχουν σύνορα.

Η απαξίωση έχει, και τα σύνορα αυτά τα θέτει ο έλλογος Άνθρωπος.

Εφόσον διακρίνουμε το φόβο, τη μισαλλοδοξία, ειδών προσκολλήσεις και φανατισμούς θα δούμε ότι αυτός ο Άνθρωπος είμαστε εμείς.

Η απόδοση των ευθυνών θα έλθει.

Πρωτεύον τούτη τη στιγμή κρίσης είναι η απόδοση του φωτός στην ανθρώπινη φύση.

Περιπλανόμενα Γατοσυντροφάκια