Περί υπερθέρμανσης του πλανήτη και άλλα παραμύθια

Ανάγνωση σε: 6 λεπτά

Μια σπουδαία άποψη για τα κατορθώματα των κατόχων του χρήματος στον έλεγχο των λαών, για συνεχή αύξηση των δικών τους εσόδων και εφαρμογή των τεχνικών κλιματικών κρίσεων που σπέρνουν καταστροφές τρόμο φόβο και έλεγχο των μαζών.

“Πριν περίπου μια δεκαετία συμμετείχα στο Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα FORCLIMADAPT.

Σκοπός του προγράμματος ήταν να αξιολογηθεί η επίδραση που θα έχει η κλιματική αλλαγή στα Μεσογειακά οικοσυστήματα. Στα πλαίσια του προγράμματος συγκεντρώσαμε μετεωρολογικά στοιχεία από ολόκληρη τη Μεσόγειο, όπου διαπιστώσαμε ότι η θερμοκρασία μετά το 1980, όχι μόνο δεν ανέβηκε, αλλά μειώθηκε κατά 0,4o C.

Οι συντονιστές αναστατωμένοι ζήτησαν να αποσιωπήσουμε το γεγονός. Τότε για πρώτη φορά αναρωτήθηκα. Τι συμβαίνει λοιπόν;

Κάθε μέρα για οτιδήποτε ακραίο συμβαίνει στον κόσμο αποδίδεται στην κλιματική κρίση, που προηγούμενα λέγονταν κλιματικά αλλαγή, ενώ ξεκίνησε ως υπερθέρμανση του πλανήτη λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου.

Τελικά είναι αλήθεια ότι αλλάζει το κλίμα προς το θερμότερο;

Λιώνουν οι πάγοι;

Θα πνίξει η άνοδος της στάθμης της θάλασσας, το καλοκαιρινό μου σπιτάκι στη Χαλκιδική;

Να σταματήσω να πατάω το καζανάκι της τουαλέτας και να γίνω χορτοφάγος για να σωθεί ο πλανήτης;

Να πάρω ποδήλατο;

Γιατί οι Μετεωρολόγοι δεν μας δίνουν στοιχεία για το πόσο αυξήθηκε η θερμοκρασία τα τελευταία 40 χρόνια;

Θα ήταν τόσο απλό.

Τόσο ήταν το 1980, τόσο είναι σήμερα.

Και εμείς πια θα ξέραμε.

Έτσι άρχισα να ψάχνω τις πληροφορίες που χρειαζόμουν, εκεί που η ελευθερία του λόγου περισσεύει και η λογοκρισία της γνώσης είναι ακόμη ακατόρθωτη, δηλαδή στο internet.

Αυτά που βρήκα από τη μια με σόκαραν, διότι ένιωσα ακόμη μια φορά αδύναμο στοιχείο μιας εξελισσόμενης κοινωνίας αρπακτικών τυχοδιωκτών, που απομυζούν κάθε παραγωγική πηγή και από την άλλη ένιωσα ικανοποίηση αφού η επιστήμη (η πραγματική επιστήμη) δεν έκανε λάθος ως προς την εκτίμηση της εξέλιξης των οικοσυστημάτων.

Παρακαλώ θερμά όποιος δεν αντέχει τις αλήθειες που ακολουθούν, πριν αρχίσει το πετροβολισμό, να σταματήσει εδώ την ανάγνωση.

Πότε λοιπόν ξεκίνησε η κινδυνολογία της κλιματικής αλλαγής;

Το παιχνίδι το είχε παίξει πρώτα η Θάτσερ τη δεκαετία του ’80, για εσωτερικούς πολιτικούς λόγους:

Είχε να αντιμετωπίσει από τη μια την πετρελαϊκή κρίση και από την άλλη τα συνδικάτα των ανθρακωρύχων, που ήδη έριξαν τη συντηρητική κυβέρνηση του Τεντ Χήθ.

Χρησιμοποιώντας ιδιαίτερη σκληρότητα, η Θάτσερ προσπάθησε να τους διαλύσει.

Όπως αναφέρει ο δικός της τότε Υπουργός Ενέργειας Λόρδος Λόουσον, θεώρησε ότι τη λύση στα προβλήματά της, θα έδινε η πυρηνική ενέργεια. Προκειμένου να έχει την στήριξη του κόσμου εκμεταλλεύτηκε τις πρώτες εκτιμήσεις, ότι η θερμοκρασία ανεβαίνει και όπως λέει ο δικός της πάλι Σύμβουλός της Νάιγκελ Κάλντερ, βρήκε την ευκαιρία να δαιμονοποιήσει το CO2 που είναι κοινό προϊόν του πετρελαίου (υπήρχε εμπάρκο τότε στην Ευρώπη) και του άνθρακα.

Έριξε λοιπόν έναν πακτωλό χρημάτων στους επιστήμονες της Βρετανικής Βασιλικής Εταιρείας ζητώντας τους να αποδείξουν ότι το CO2 θα φέρει την καταστροφή του πλανήτη…

… Και αυτοί φυσικά το έκαναν….

Το χρήμα ήταν πολύ και έτσι έπεσαν στο μέλι και οι ΜΚΥΟ.

Με το μανδύα της αγωνιστικότητας και με μονομερώς επιλεγμένες ακτιβιστικές ενέργειες εντυπωσιάζουν τον κόσμο, πείθοντας για τις καλές προθέσεις.

Η Αμερική δεν μπορούσε να μείνει έξω από το παιχνίδι.

Επιστρατεύθηκε ο Αλ Γκορ και ο ΟΗΕ, για να μετατρέψουν ένα πολιτικό παιχνίδι σε τεράστιο οικονομικό όφελος.

Δημιουργώντας ο Γκορ ένα εύπεπτο ντοκιμαντέρ, με μεγάλη προίκα διεθνή βραβεία και ένα Νόμπελ (!!!!!!), βασισμένο όμως σε χονδροειδείς παραποιήσεις στοιχείων, μισές αλήθειες και μεγάλα ψέματα, έπεισε μια τρομοκρατημένη κοινωνία, ότι η ίδια είναι υπεύθυνη για την υπερθέρμανση του πλανήτη, άρα έπρεπε να πληρώσει.

Το επιχείρημά του βασίζεται σε έρευνες που έγιναν στην Ανταρκτική.

Πήραν δείγματα από πολύ βαθειά στρώματα πάγου και σωστά αναδεικνύει ο Αλ Γκορ είναι ότι υπάρχει μια ισχυρή σχέση θερμοκρασίας και CO2.

Αυτό όμως που δεν είπε ο Γκορ είναι ότι, αυτή η σχέση είναι ολότελα προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Πρώτα ανεβαίνει η κατεβαίνει η θερμοκρασία και μετά ακολουθεί το CO2.

Ποτέ αντίστροφα.

Όλες οι μετρήσεις που έγιναν σε άλλους πάγους δείχνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα.

Για να νομιμοποιηθούν αυτά τα αυθαίρετα και ψευδή στοιχεία, επιστρατεύθηκε και ο ΟΗΕ.

Έτσι δημιούργησαν την Υπερκυβερνητική Επιτροπή για την κλιματική αλλαγή γνωστή ως IPCC.

Η Επιτροπή αυτή θα έδινε τα αποδεικτικά στοιχεία που θα χρειάζονταν προκειμένου να υποστηριχθεί μια σύμβαση – πλαίσιο για την κλιματική αλλαγή, η οποία υπογράφτηκε από όλες τις κυβερνήσεις, μετατρέποντας το πρόβλημα σε πολιτικό.

Ο λόρδος Christopher Monckton διαψεύδει ότι 2.500 επιστήμονες συνέβαλαν στην παρουσίαση της έκθεσης του 2007.

Το κεφάλαιο που υποστηρίζει ότι η αύξηση της θερμοκρασίας είναι ανθρωπογενής, την υπέγραψαν μόλις 50 επιστήμονες.

Ως συντονιστή της επιτροπής δεν έβαλαν επιστήμονα, αλλά ένα Ινδό μηχανικό τραίνων.

Οι περισσότεροι σοβαροί επιστήμονες που συμμετείχαν στην Επιτροπή, όταν είδαν διαστρεβλωμένες τις απόψεις τους αποχώρησαν και μόνο με δικαστικές απειλές κατάφεραν να αποσυρθεί το όνομά τους.

Δηλαδή θα αναρωτηθεί κάποιος « δεν λιώνουν οι πάγοι»;

Και τι είναι αυτό που βλέπουμε πυκνά συχνά στις ειδήσεις;

Κομμάτια ολόκληρα αποκολλώνται και μετακινούνται από τα ρεύματα μέχρι να λιώσουν;

Είναι ψέματα;

Ο καθηγητής Acasofou επικεφαλής του Διεθνούς Αρκτικού Κέντρου Ερευνών στην Αλάσκα παρομοιάζει το φαινόμενο να είναι ανάλογο με την φθινοπωρινή πτώση των φύλλων.

Απλά συμβαίνει κάθε χρόνο.

Ο John Christy καθηγητής της μετεωρολογίας της ατμόσφαιρας στο πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα μας λέει:

Το CO2 είναι ένα χρήσιμο αέριο και όχι η ρυπαντική ουσία που μας παρουσιάζουνε.

Αποτελεί τη βάση της ζωής. Επί πλέον οι άνθρωποι δεν είναι η κύρια πηγή δημιουργίας του CO2.

Η παραγωγή CO2 από τον άνθρωπο κυμαίνεται σε μονοψήφια νούμερα.

Τα ηφαίστεια, μόνο παράγουν κάθε χρόνο πολλαπλάσιο CO2 από ότι όλα τα εργοστάσια, τα αεροπλάνα, τα αυτοκίνητα και άλλες ανθρωπογενείς πηγές CO2 μαζί.

Οι μικροοργανισμοί, τα ζώα, τα φύλλα που αποσυντίθενται και κυρίως τα φύκια παράγουν ακόμη περισσότερο CO2.

Μα υπάρχουν οι διεθνείς μετρήσεις, αξιόπιστων πανεπιστημίων, θα πει κάποιος, που δείχνουν την αύξηση της θερμοκρασίας τα τελευταία χρόνια.

Ο δημοσιογράφος Alex Jones στις 23 Νοεμβρίου 2009 ανακοινώνει ότι χάκερς διείσδυσαν σε ένα Πανεπιστημιακό σύστημα υπολογιστών μελέτης κλιματικών αλλαγών του ΟΗΕ με τις οποίες υποστηρίζουν τις εκθέσεις του και υπέκλεψαν τα e-mails τους.

Έτσι επώνυμα Πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο πιάστηκαν να πλαστογραφούν τις θερμοκρασίες.

Πρόκειται για μια διεθνή συνομωσία γνωστής ως Climatagate.

Τα Πανεπιστήμια αναφέρθηκαν σε ατύχημα.

Όμως ο Φιλ Τζόουνς προϊστάμενος επί 5ετία των επιστημόνων του ΟΗΕ, αρνήθηκε να παρουσιάσει την πηγή των στοιχείων του, παρόλο ότι σε αυτά στηρίζονται οι εκθέσεις του ΟΗΕ, με βάση τις οποίες ζητούνται να επιβληθούν περιβαλλοντικοί φόροι παγκοσμίως.

Δηλαδή ζητούν τον πλήρη έλεγχο της κοινωνίας μας, χωρίς όμως να δίνουν τα στοιχεία της πηγής των πληροφοριών τους.

Γι’ αυτόν το λόγο αποφάσισαν οι χάκερς και διείσδυσαν στο σύστημά τους και γνωστοποίησαν αυτά τα e-mails.

Ήθελαν να αναδείξουν το ψέμα.

Και όταν καταγγέλλεται ο ΟΗΕ για τα ψέματα, χωρίς ίχνος ντροπής τους χαρακτηρίζουν ως συνωμότες και πράκτορες των πετρελαϊκών εταιριών, αρνούμενοι όμως να δείξουν τα στοιχεία τους.

Υπάρχουν δεκάδες αναφορές στο διαδίκτυο για την παραποίηση αυτή και την κάλυψη και προστασία που είχαν οι εμπλεκόμενοι.

Θα μας έπαιρνε πολύ χρόνο να τις αναφέρουμε.

Εάν ενδιαφέρεστε ψάξτε το για να προστατέψετε τους εαυτούς σας από την εκμετάλλευση.

Όμως γιατί γίνονται όλα αυτά;

Ποιοι ωφελούνται και πόσο;

Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής ήδη έφθασαν και στη γονατισμένη οικονομικά χώρα μας.

Βλέπε πιστοποιητικό ενεργειακής απόδοσης, εθνικών προστίμων για τη χρήση του πιο φθηνού ελληνικού καυσίμου του κάρβουνου και η εκτίναξη των τιμών της ΔΕΗ, , τα αυξημένα τέλη των αυτοκινήτων παλαιάς τεχνολογίας και…. και…. και …

Για τις κυρίαρχες οικονομικά κυβερνήσεις είναι η καλύτερη ευκαιρία να χτυπήσουν τις αναδυόμενες οικονομίες που βασίζονται στη βαριά βιομηχανία.

Σ’ αυτή την περίπτωση ο κλιματικός φόρος αποτελεί μεταφορά πλούτου από τις αναδυόμενες οικονομίες προς τη Δύση.

Έτσι άκοπα.

Μόνο με μια θεωρία.

Πώς αλλιώς η αποβιομηχανοποιούμενη Δύση θα χτυπήσει την Κίνα;

Πώς θα εμποδιστεί η ανάπτυξη των χωρών του τρίτου κόσμου;

Πως θα σηκώσουν κεφάλι οι μικρές χώρες όπως η δική μας;

Και έτσι φθάσαμε στο Κιότο, όπου ο τρομοκρατημένος κόσμος περίμενε με αγωνία τα καλά νέα «να υπάρξει συμφωνία».

Εμείς πιστεύαμε ότι αγωνιζόντουσαν πως θα σώσουν τον πλανήτη, όμως αυτοί μαλώνανε για το πώς θα διανείμουν τα κέρδη.

Και υπήρξε συμφωνία.

Υπογράφηκε ένα πρωτόκολλο που η ενεργοποίησή του γέννησε το Χρηματιστήριο Ρύπων.

Κατά την πρώτη περίοδο 2005 -2007, αλλά και την επόμενη 2008 – 2012, με βάση το πρωτόκολλο οι επιχειρήσεις λάμβαναν δωρεάν τα δικαιώματα εκπομπής που τους αναλογούσαν και μπορούσαν να αγοράσουν επιπλέον δικαιώματα, αν παρήγαγαν περισσότερους ρύπους από αυτούς που τους αναλογούσαν.

Δηλαδή για να γίνει αντιληπτό.

Επιχειρείται η εμπορία των ρύπων του CO2, σε επίπεδο χρηματιστηρίου, παρά το ότι υποτίθεται ότι αυτοί οι ρύποι βλάπτουν την υγεία.

Τι σημαίνει αυτό;

Είναι σαν να επιχειρούσε κάποιος να εμπορεύεται σάπια τρόφιμα ή ληγμένα φάρμακα, παρά το ότι αυτά βλάπτουν την υγεία.

Δηλαδή ανεχόμαστε ως κοινωνία αυτοί να πουλάνε και εμείς να αγοράζουμε “Το Σατανικό και Τοξικό CO2” που μας έχουν πείσει ότι θα καταστρέψει τον κόσμο.

Από το 2013 το σκηνικό αλλάζει ριζικά.

Οι βιομηχανίες παραγωγής ενέργειας όλης της Ευρώπης (με εξαίρεση τις πολύ ρυπογόνες «ΔΕΗ» της Πολωνίας και της Βαλτικής, στις οποίες παρέχεται δωρεάν το 70% των δικαιωμάτων ρύπων) θα πρέπει να αγοράζουν τα δικαιώματα για τους ρύπους που παράγουν.

Αναρωτηθήκατε ποιος εισπράττει το χαράτσι από τους παραγόμενους ρύπους της ΔΕΗ, που πληρώνουμε στους λογαριασμούς μας.

Εάν κάποιος ξέρει παρακαλώ να το πει και σε εμένα.

Θα μπορούσαμε να μιλάμε πολλές ώρες ακόμη για να αναδείξουμε το μέγεθος της απάτης.

Σας καλώ να ψάξετε στο διαδίκτυο, να βρείτε όλες τις απόψεις.

Σας έδωσα ονόματα.

Οι εκτιμήσεις είναι του καθενός ξεχωριστά, όπως και η ευθύνη της απόφασης.

Via Παύλος Κωνσταντινίδης