Ποιος θα λογοδοτησει για τις άπειρες καμένες ψυχες, που χάθηκαν και πάλι άδικα μέσα στην πύρινη λαίλαπα των πυρκαγιών;

Ανάγνωση σε: < 1 λεπτό

Πανηγυρίζουν και πάλι ότι δεν κάηκε κανένας.

Κάηκε όμως.

Καήκαμε.

Όλοι μας.

Μαζί με τα δέντρα και τα ζώα.

Το οξυγόνο στα πνευμόνια μας τελειώνει, από τον κόμπο που νιωθουμε, καθώς γράφουμε αυτές τις γραμμές.

… Και δεν μας φτάνει, για να ουρλιάξουμε.

…Και το έχουμε ανάγκη…

Να ουρλιάζουμε για κάθε δέντρο, κάθε θάμνο, κάθε οικόσιτο, παραγωγικο και αγριο ζώο, που χάθηκε.

Για τη ζωή, που κάθε καλοκαίρι μας στερειτε.

Μυρίζει καμενο.

Μυρίζει θάνατος.

… Και αυτή η σιωπή της απελπισίας, είναι εκκωφαντική.

Δεν υπάρχουν πλέον άλλα λόγια.

Νομιζαμε πως είχαμε συμβιβαστεί με το γεγονός, πως δεν μπορουμε να σώσουμε κάθε ζωάκι και κάθε δέντρο στη χωρα μας και σε ολόκληρο τον πλανήτη τον πλανήτη.

Με αυτό όμως δεν θα συμβιβαστουμε ποτέ.

Σε κάθε ανεμογεννήτρια που θα βάζετε, θα σας κρεμάμε έναν έναν.-

Αφιερωμένο σ’ αυτούς που έχουν ήδη κάνει σχέδια στο κουφάρι της Εύβοιας, της άλλοτε καταπράσινης.

Αυτούς που φυτεύουν τα τέρατα με τα φτερά, έχουν σχεδιάσει εξορύξεις και άλλα τραγικά σε βάρος του περιβάλλοντος – κοινώς τα πράσινα άλογα που θα πληρώσει ο τόπος και ο πολίτης ξανά!

Το έγκλημα κατά της Φύσης από διεφθαρμένα αδηφάγα όρνεα, συμπεριλαμβάνει την κοινωνία των Δασών…

…Και είναι ακόμη μία βλασφημία κατά της Δημιουργίας.

©️ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ