Πρέπει να κάνετε τεστ DNA στο κατοικίδιο ζώο σας;

Ανάγνωση σε: 4 λεπτά

Οι επιστήμονες συνιστούν προσοχή.

Η επιστήμη συνομιλεί με έναν κτηνίατρο και έναν εξελικτικό βιολόγο σχετικά με τα πιθανά οφέλη—και τις παγίδες—του τεστ DNA σκύλου και γάτας.

Γράφει ο

FRANKIE SCHEMBRI

Ένα δείγμα σάλιου σκύλου περιέχει αρκετό DNA για ένα γενετικό τεστ.

Πιθανότατα έχετε δει μια διαφήμιση για μια εταιρεία που θέλει να σας ενημερώσει για το γονιδίωμά σας.

Απλώς φτύστε σε ένα σωλήνα, στείλτε το και μπορείτε να μάθετε για τον κίνδυνο της νόσου σας.

Τώρα, μπορείτε να κάνετε το ίδιο για τα κατοικίδιά σας, τουλάχιστον σύμφωνα με σχεδόν μια ντουζίνα —και αυξανόμενη— εταιρείες στην αγορά.

Αλλά πόσο ακριβείς είναι αυτές οι δοκιμές – και γιατί αυτές οι επιχειρήσεις δεν υπόκεινται στους ίδιους κανονισμούς με αυτούς που αναλύουν το ανθρώπινο DNA;

Η Science μίλησε με τη Lisa Moses, μια κτηνίατρο που συνδέεται με την Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ στη Βοστώνη, και την Elinor Karlsson, διευθύντρια γονιδιωματικής σπονδυλωτών στο Broad Institute στο Cambridge της Μασαχουσέτης.

Και οι δύο είναι συγγραφείς σε ένα άρθρο γνώμης που δημοσιεύτηκε σήμερα στο Nature σχετικά με αυτά και άλλα πιθανά ζητήματα με την ακμάζουσα βιομηχανία γονιδιωματικών κατοικίδιων ζώων.

Αυτή η συνέντευξη έχει τροποποιηθεί για λόγους σαφήνειας και έκτασης.

Τι είδους κατοικίδια δοκιμάζονται;

Lisa Moses:

Είναι συντριπτικά τα σκυλιά.

Υπάρχουν κάποιες δοκιμές για γάτες, αλλά αυτή τη στιγμή είναι περίπου το 90% των σκύλων.

Ε:

Γιατί ένας ιδιοκτήτης θέλει να κάνει τεστ DNA του κατοικίδιου του;

Elinor Karlsson:

Πολλοί ιδιοκτήτες σκύλων ενδιαφέρονται για τις ράτσες του σκύλου τους, ή για κάποια διασκεδαστικά γεγονότα, όπως πόσο μεγάλος θα μπορούσε να γίνει ο σκύλος τους.

Αλλά υπάρχουν επίσης δοκιμές για περίπου 100 έως 200 διαφορετικές γενετικές παραλλαγές που έχουν συνδεθεί με ασθένειες.

Ε: Διαφέρει η διαδικασία εξέτασης του DNA ενός σκύλου από το τεστ ενός ανθρώπου;

E.K.: Οι σκύλοι και οι άνθρωποι μοιάζουν πολύ μεταξύ τους, επομένως μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την ίδια τεχνολογία για να εξετάσετε το DNA του σκύλου ή το ανθρώπινο DNA.

Με αυτές τις δοκιμές απευθείας στους καταναλωτές, για σκύλους ή ανθρώπους, συχνά δεν εξετάζετε κάθε τμήμα του γονιδιώματος.

Απλώς αναζητάτε αλλαγές, ή μεταλλάξεις, που συνδέονται με κάποιο είδος ασθένειας ή πάθησης.

Ε: Πόσο ακριβείς είναι οι δοκιμές για σκύλους που κυκλοφορούν τώρα;

E.K.: Με γενετικές δοκιμές για ανθρώπους, υπήρξαν τόσες πολλές μελέτες που εξετάζουν εάν μια συγκεκριμένη μετάλλαξη στα γονίδιά σας οδηγεί πραγματικά στην ανάπτυξη μιας συγκεκριμένης ασθένειας.

Απλώς δεν υπάρχει αυτό το τεράστιο έργο για τα γονιδιώματα των σκύλων.

Τόσες πολλές από αυτές τις δοκιμές λένε στους ιδιοκτήτες ότι ο σκύλος τους θα μπορούσε να νοσήσει από μια συγκεκριμένη ασθένεια χωρίς σημαντικές μελέτες για το πόσο πιθανό είναι να συμβεί αυτό.

Η επιστήμη πρέπει να προλάβει.

Ε: Ποιοι είναι οι κίνδυνοι από πιθανά ανακριβή αποτελέσματα δοκιμών;

L.M.: Στην κτηνιατρική μου πρακτική, έχω δει όλο και περισσότερους ανθρώπους να έρχονται με αποτελέσματα που δείχνουν ότι ο σκύλος τους έχει πιθανότητες να αναπτύξει καταστάσεις όπως επιληψία, καρδιακές παθήσεις και εκφυλιστικές μυϊκές διαταραχές και θέλουν να λάβουν αποφάσεις θεραπείας αμέσως.

Είναι έτοιμοι να πληρώσουν για περισσότερες εξετάσεις ή ιατρικές παρεμβάσεις που ο σκύλος μπορεί να μην χρειάζεται πραγματικά, που θα μπορούσαν να είναι αρκετά ακριβοί και θα μπορούσαν να είναι επεμβατικές για τον σκύλο.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι άνθρωποι τερματίζουν προληπτικά τη ζωή του σκύλου τους, εάν πιστεύουν ότι ο σκύλος τους έχει προδιάθεση για εκφυλιστική ασθένεια, επειδή δεν θέλουν να υποφέρει το κατοικίδιό τους.

Ε: Τα κιτ γενετικών δοκιμών για ανθρώπους ρυθμίζονται. Γιατί δεν γίνονται τεστ για κατοικίδια;

L.M.: Με οποιαδήποτε νέα τεχνολογία, η ρύθμιση συχνά υστερεί, και για τους ανθρώπους, υπάρχει περισσότερος χρόνος για να πραγματοποιηθούν συνομιλίες και έχουν θεσπιστεί κανόνες που διέπουν τον τρόπο ελέγχου των δοκιμών.

Με την κτηνιατρική, δεν έχει γίνει επίσημη και συστηματική συζήτηση σχετικά με τη δεοντολογία που σχετίζεται με αυτές τις νέες τεχνολογίες.

Πρέπει να αρχίσουμε να μιλάμε για αυτό, γιατί αυτή τη στιγμή πολλοί άνθρωποι είναι στο σκοτάδι.

Ερ.: Τι μπορεί να συμβεί εάν αυτός ο κλάδος συνεχίσει να παραμένει άναρχος;

L.M.: Ανησυχώ ότι εάν τα τεστ δεν βελτιωθούν, οι άνθρωποι θα παρατηρήσουν ότι τα σκυλιά τους δεν παθαίνουν πραγματικά τις ασθένειες για τις οποίες κινδυνεύουν.

Δεν θέλω οι άνθρωποι να χάσουν την ιδέα ότι υπάρχει τεράστια αξία στις γενετικές εξετάσεις, αν το κάνουμε σωστά.

Έχουμε πραγματικά τη δυνατότητα να καταλάβουμε ότι οι ασθενείς μας παθαίνουν ασθένειες πολύ πριν προκαλέσουν μόνιμη βλάβη, αν είμαστε σε θέση να το κάνουμε αυτό.

Πώς μπορούμε να βελτιώσουμε τον γενετικό έλεγχο για κατοικίδια;

L.M.: Πρέπει να ξεκινήσουμε με μια συζήτηση που θα περιλαμβάνει τη διεθνή κτηνιατρική κοινότητα, τη βιομηχανία δοκιμών και τους επιστήμονες.

Πρέπει να βρούμε ορισμένους από κοινού συμφωνημένους τρόπους για να αναφέρουμε αυτά τα αποτελέσματα και να καταλάβουμε πώς να τα επικυρώσουμε.

Θα πρέπει να έχουμε διαφάνεια για το πώς γίνονται οι δοκιμές, πώς γίνεται η επιστήμη και να μιλάμε σοβαρά για την κοινή χρήση δεδομένων.

Υπάρχει μια κοινοπραξία, η International Partnership for Dogs, και προσπαθούν να κάνουν κάποια τυποποίηση και κοινή χρήση δεδομένων.

Αλλά, είναι ολοκαίνουργιο και δεν ξέρω ακόμα πόσο επιτυχημένα θα είναι.

Ε: Τι είδους πράγματα θα μπορούσαμε να μάθουμε από τη γενετική των κατοικίδιων ζώων, αν το κάνουμε σωστά;

E.K.: Οι σκύλοι φέρουν πολλές από τις ίδιες ασθένειες που φέρουν οι άνθρωποι.

Μελετώντας σκύλους, θα μπορούσαμε να μάθουμε πολλά για τις αιτίες που προκαλούν πράγματα όπως ο καρκίνος ή ο διαβήτης, και να χρησιμοποιήσουμε αυτές τις πληροφορίες για να αναπτύξουμε νέες θεραπείες για τους ανθρώπους.

©️ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ