Ρέκβιεμ για το ολοκαύτωμα της φύσης και των ζώων… Όλα μας τα σωθικά ουρλιάζουν από την οργή και το διαχρονικό πένθος

Ανάγνωση σε: < 1 λεπτό

Κατέφτασε η εποχή..
Που οι φωτιές φουντώνουν..
Τα δέντρα γίνονται καπνός..
Τα ζώα σιγολιώνουν..

Εις το βωμό του χρήματος..
Θα κάψουνε τα δάση..
Λίγο καιρό αργότερα..
Θα το χουμε ξεχάσει..

Τα ζόμπι μες στα σπίτια τους..
Δεν ξέρουν πού να πάνε..
Το μόνο που θα σκέφτονται..
Είναι το τι θα φάνε..

Τα κινητά τους θα χτυπούν..
Μυνήματα απ’ το κράτος..
Δήθεν τους προστατεύουνε..
Γίναν τα σπίτια τάφος..

Ζώα δεμένα ακίνητα..
Παλεύουν να σωθούνε..
Κανείς δε νοιάζεται γι αυτά..
Όλοι αδιαφορούνε..

Ακούς μονάχα ουρλιαχτά..
Και της φωτιάς τον ήχο..
Τα πάντα γίναν κάρβουνο..
Ψυχές δίπλα σε τοίχο..

Πάλευαν μα δε μπόρεσαν..
Τον τοίχο να περάσουν..
Ουρλιάξαν μα δε τ’ ακουσαν..
Σε λίγο θα περάσουν..

Από την πύλη του ουρανού..
Μακριά απο τα ζόμπι..
Και το καμμένο σώμα τους..
Κάποιους θα μας θυμώνει..

Ευχόμαστε να ανατραπεί..
Και φέτος να αλλάξει..
Ζώο κανένα μην καεί..
Τα ζόμπι όμως να κάψει..

Ο κόσμος που ονειρεύομαι..
Θα μοιάζει κάπως έτσι..
Πουλιά πετούν στον ουρανό..
Έχουν ξανά επιστρέψει..

Ζώα που ήταν σε κλουβιά..
Και κάποια άλλα δεμένα..
Κατάφεραν και φύγανε..
Δεν είν εγκλωβισμένα..

Σε κάποιο μέρος μακρινό..
Κατάφερναν να πάνε..
Ποτέ δεν πήγαν άνθρωποι..
Που θέλαν να τα φάνε..

Το δάσος ήταν πράσινο..
Ακούγονται οι φωνές τους..
Είναι γεμάτες με χαρά..
Χάθηκαν οι κραυγές τους..

Ένα μονάχα άλλαξε..
Τα ζόμπι γίναν στάχτη..
Ψοφισανε τα μπασταρδα..
Τους είχα τόσο αχτι..

©️ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ