Στήριξε ότι στηρίζει τη ζωή σου! Η φύση είναι ο πνεύμονας σου! Η βενζίνη σου για να κινηθείς! Η προστασία σου για να επιβιώσεις! Ότι κακό κάνεις στο περιβάλλον, γυρνάει πίσω σε σενα!

Ανάγνωση σε: 2 λεπτά

Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΩΝ ΔΡΥΑΔΩΝ

Ο αρχαιοελληνικός μύθος μιλάει για την ιερή κατάρα των Δρυάδων, των νυμφών των δασών, ενάντια σε όποιον άνθρωπο προκαλούσε -και προκαλεί- τον θάνατο των δέντρων.

Ως άλλες “Δρυάδες” , τώρα, οι Ινδιάνοι του Αμαζονίου -ο μόνος πολιτισμός αυτού του πλανήτη που, εν τη σοφία του, ιεράρχησε τη Φύση πάνω από τον εαυτό του – σπαράζουν με ιερό μένος ενάντια στους εμπρησμούς που οδήγησαν και οδηγούν στην καταστροφή τεράστιες εκτάσεις παρθένου δάσους.

Το ξεπάστρεμα των δασών δεν είναι μόνο
τωρινό φαινόμενο…

… Και, φυσικά, όχι μόνο Λατινο-αμερικάνικο .

Επίσης, δεν έχει σχέση μόνο με τους οικοπεδοφάγους , τους καπιταλιστές, ή τους λογιών -λογιών πυρομανείς και ψυχάκηδες.

Η πρακτική αυτή άρχισε να υπάρχει από την προϊστορία, από το ξεκίνημα της αγροτικής κοινωνίας ,που συνδέεται με το ξεκίνημα του “πολιτισμού” μας όπως τον ξέρουμε.

Το δάσος του Αμαζονίου, ο τελευταίος πνεύμονας του πλανήτη, έγινε παρανάλωμα στον 21ο αιώνα…

Αλλά πριν από αυτό το δάσος πόσα άλλα δάση δεν έχουν εξαφανιστεί από προσώπου γης στους αιώνες που προηγήθηκαν;

Μόνο στον τόπο μας οι ιστορικές πηγές λένε ότι κάποτε τα 3/4 της επιφάνειας του εδάφους ήταν καλυμμένα με δάση…

Και η εικόνα ήταν παρόμοια σε όλη την υφήλιο πριν να επελάσει ο “εκπολιτισμός” της από τις εναλλασσόμενες και αντικρουόμενες δυνάμεις και φυλές, που διαδέχονταν η μία την άλλη μέσα σε αιματοκυλίσματα και αδυσώπητες έχθρες, αλλά που σε ένα έδειχνε να ταυτίζονται πλήρως:

Στην κατ’ εξακολούθηση διάπραξη ύβρεως ενάντια η Φύση …

Για σκεφτείτε το:

Αν ο Rousseau είχε κάποτε καταγγείλει ως φταίχτη για την υλιστική κακοδαιμονία που μας δέρνει τον πρώτο άνθρωπο στην ιστορία του κόσμου που αποφάσισε να χωρίσει το δικό του χωράφι από την κοινόχρηστη γη, τότε κάτι ανάλογο θα πρέπει να ισχύει και για το γεγονός ότι για να γίνει χωράφι η ίδια περιοχή ο ίδιος άνθρωπος κατέστρεψε πρώτα ένα μέρος κάποιου δάσους…

Μα οι άνθρωποι πεινούσαν, θα πει κάποιος…

Το ίδιο όμως μπορεί να πει τώρα και ο ακροδεξιός Βραζιλιάνος Μπολσονάρου…

Κάλλιστα μπορεί να επιχειρηματολογήσει -αν δεν το έχει κάνει ήδη- τάχα μου υπέρ των φτωχών αγροτών που χρειάζονται καλλιεργήσιμη γη για να ταϊσουν τα παιδιά τους…

…Και κάλλιστα μπορεί να αντιτάξει προς τον “ανεπτυγμένο κόσμο”:

“Θέλετε δάση;

Γκρεμίστε τις πόλεις σας και φυτέψτε δικά σας! ”

Αλήθεια, είμαστε άραγε έτοιμοι να δούμε ότι πριν τον αδίστακτο
Μπολσονάρου και τους παραπλανημένους ψηφοφόρους του, εμείς οι υπόλοιποι κάτοικοι του πλανήτη διαπράξαμε και για αιώνες διαπράττουμε ακριβώς την ίδια ύβρη με εκείνον;

Έχουμε τα κότσια να δούμε ότι για κάθε δέντρο που κόβεται στη γειτονιά μας και δεν αντιδρούμε, για κάθε δάσος που καίγεται στον τόπο μας και δεν επαναστατούμε, για κάθε οικόπεδο που παράνομα χτίζουμε μέσα σε χαρακτηρισμένη δασική έκταση, είμαστε όλοι Μπολσονάρου;

Ας το πάρουμε απόφαση.

Ο πλανήτης πεθαίνει.

…Και δεν πεθαίνει μόνος του.

Μας παίρνει μαζί του.

Η ζωή σε λίγο δεν θα είναι πια όπως την ξέραμε.

Τίποτε δεν θα είναι όπως το ξέραμε…

Η έγνοια για το περιβάλλον δεν είναι πολυτέλεια.

Ούτε ιδεολογία.

Είναι συγκλονισμός.

Υπαρξιακός σκοπός.

Καθημερινή αγωνία.

Ιερή προσταγή.

…Και έτσι πρέπει να είναι.

Κάθε μέρα και κάθε νύχτα που περνάει από δω και μπρος.

Για να ζήσει ο κόσμος.

Για να μην κλάψουμε πικρά για τα παιδιά μας και τα ζώα μας.

Για να μην επαληθευτεί “αποκαλυπτικά” η κατάρα των Δρυάδων…

©️ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ