Στο πένθος ο Ιούνιος για όλες τις αδικοχαμένες τετραποδες ψυχές που ευθανατοδολοφονουνται απο τους δημιους στα ελληνικά, ναζιστικα κολαστηρια συγκεντρωσης αδέσποτων ζώων

Ανάγνωση σε: 2 λεπτά

Τελευταίος περίπατος…

Στο σκοτάδι ενός άκαρδου φόνου, κρύβεται ένας σωρός δυστυχίας.

Η κακοποίηση και η παραμέληση που είχε υποστεί το σκυλάκι, είχαν αφήσει τα ίχνη τους.

Αλλά στα θλιμμένα της μάτια, υπήρχε ακόμα μια σπίθα ελπίδας.

Θα με ξαναπάρουν οι δικοί μου;

Ακόμα τους αγαπώ τόσο πολύ…

Τους περίμενα τόσα χρόνια…

Καθώς οι κρύες μεταλλικές πόρτες έκλειναν πίσω της και η μοίρα έγινε αναπόφευκτη, ένιωσε ένα κύμα θλίψης να διαπερνά την ψυχή της.

Ένιωθε μόνη και εγκαταλελειμμένη και ο φόβος σχεδόν την έπνιξε.

Η καρδιά της χτύπησε δυνατά όταν είδε μπροστά της τον άγνωστο δήμιο.

Στις τελευταίες της στιγμές, σκέφτηκε τις λίγες όμορφες στιγμές που είχε μοιραστεί με ανθρώπους που κάποτε -πολύ, πολύ καιρό πριν- της έδιναν και στοργή.

Λαχταρούσε το άγγιγμά τους και ένα αγαπημένο σπίτι.

Της ράγισε την καρδιά να ξέρει ότι όλα αυτά ήταν απλά μια ανάμνηση.

Γιατί οι άνθρωποί της, η “οικογένεια” της, την είχαν φέρει σε αυτό το αδίστακτο, κρύο μέρος πριν από πολλά χρόνια.

Με τις τελευταίες της ανάσες, ψιθύρισε σιωπηλά τις ανήκουστες προσευχές της στη σιωπή.

Ήλπιζε ότι τα βάσανά της δεν θα ήταν μάταια και ότι η μοίρα της θα άγγιζε τις καρδιές των ανθρώπων και θα τους έκανε να επανεξετάσουν.

…Και έτσι τελείωσε το θλιβερό ταξίδι της σε αυτόν τον κόσμο .

Μοναχικη, εγκαταλελειμμένη και ατέλειωτα λυπημένη…

Αλλά τα τελευταία της λόγια αντήχησαν, υπενθυμίζοντας σε εκείνους που άκουσαν, ότι κάθε ζώο έχει το δικαίωμα να αγαπηθεί και να φροντίζεται και ότι εξαρτάται από όλους μας να ακούσουμε αυτή τη φωνή της απελπισίας και να δράσουμε για να τερματίσουμε τα δεινά των αθώων ψυχών.

Στο πένθος για όλες τα φτωχές ψυχές…

Αναπαυθειτε εν ειρήνη, σε έναν καλύτερο κόσμο…

©️ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ