Το αισχρο οργουελικο νομοσχέδιο, αποτελει την ταφοπλακα για τα ζωα συντροφιας. Αδεσποτα-δεσποζομενα-φατσας και ρατσας.
Εχει πάρα πολλές προβληματικές πτυχές. Το χειρότερο όμως όλων είναι η συνολική φιλοσοφία του, η οποία επιδιώκει να θέσει κάθε είδους σχέση μεταξύ ανθρώπου και ζώου συντροφιάς (είτε δεσποζόμενου, είτε αδέσποτου) υπό τον ασφυκτικό έλεγχο και υπό την υποχρεωτική διαμεσολάβηση των ΜΚΟ και των φορέων του κράτους (συγκεκριμένα των δήμων).
Έτσι, από τη μια μεριά, ο νόμος θεωρεί ως δεδομένο ότι η μόνη “νόμιμη” σχέση ενός ανθρώπου με ένα ζώο είναι η πλήρως εξατομικευμένη σχέση ιδιοκτησίας.
Για παράδειγμα, αδεσποτα ζωα συντροφιας, σκυλοι και γάτες που ζουν ημι-ελεύθερα σε κοινόχρηστους χώρους, δρόμους και αυλές, χωρίς να κακοποιούνται και υπό την συλλογική μέριμνα της γειτονιάς, θεωρούνται απλώς “αδέσποτα”, και άρα υποκείμενα σε συγκεκριμένο χειρισμό:
Πρέπει να περισυλλεγούν, να στειρωθούν και να μεταφερθούν σε καταφύγια, ανεξαρτήτως από το αν κακοποιούνται ή αν – αντιθέτως- ζουν ζωή ζηλευτή και χαρισάμενη, όπως συμβαίνει, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, επί αιώνες.
Τα ζωα των καταφυγιων, θα αφεθουν στο ελεος και θα καταληξουν στα ορη και στα βουνα, στα δημοτικα κολαστηρια των δημ(ι)ων, οπου θα υποβαλλονται σε ευθανασια, κυριως τα αρρωστα, λεισμανικα, ηλικιωμενα, αναπηρα, ακομα και τα υγιη και δηθεν “επιθετικα” και “παραβατικα”, εαν μεσα σε 15 ημερες δεν βρεθει καποια οικογενεια η σωματειο για να τα υιοθετησει.
Από την άλλη, αυτή η πλήρως εξατομικευμένη σχέση κάθε κηδεμονα με το “ζώο του”, τίθεται υπό την πλήρη εποπτεία των αρχών και των ΜΚΟ και ορίζεται, μέχρι κεραίας, από τις δικές τους, κυρίαρχες αντιλήψεις περί ασφάλειας και ευζωΐας.
Το ότι ο εχθροζωικος νόμος απαγορεύει ακόμα και την ελεύθερη υιοθέτηση ενός ζώου που κάποιος βρίσκει στο δρόμο, χωρίς την εκ των προτέρων καταχώρηση του στα φιλοζωϊκά μητρώα, είναι ενδεικτικό της παραπάνω φιλοσοφίας.
Μέχρι τώρα, τον ρόλο αυτό της επικύρωσης της “υιοθεσίας”, δηλαδή της αρχικής σήμανσης και καταχώρησης ενός ζώου στα μητρώα στο όνομα του νέου κηδεμονα, τον επιτελούσαν επαρκέστατα και ιδιωτικά οι κτηνίατροι.
Η υιοθεσία ενός ζώου, αποτελούσε μια εθελούσια – και γι’ αυτό πραγματική και μακροχρόνια – ανάληψη ευθύνης. Τίποτε όμως δεν σε εμπόδιζε να φροντίσεις προσωρινά και κάποιο άλλο ζωάκι, ή να το πας στην ανάγκη στο γιατρό, μέχρι να βρεθεί κάποιος πιο μόνιμος κηδεμόνας, μεταξύ γνωστών, φίλων ή γειτόνων.
Πλέον, με το νέο νόμο, ούτε οι ίδιοι οι κτηνίατροι δεν θα επιτρέπεται να περιθάλπουν ένα “αδήλωτο” ζώο, χωρίς τη μεσολάβηση των “αρχών”… Και ο μόνος τρόπος να υιοθετηθεί ένα ζώο θα είναι με τη διαμεσολάβηση κάποιου καταφυγίου ή κάποιου μητρώου αδεσπότων.
Απαράδεκτη είναι και η υποχρεωτική στείρωση όλων των ζώων συντροφιάς, ακόμα και των “δεσποζόμενων”, την οποία επιβάλλει ο νέος νόμος-εκτρωμα.
Το θέμα δεν είναι τόσο ποιός αναλαμβάνει την ευθύνη για τη διαδικασία και το κόστος των συχνά αναγκαίων στειρώσεων, αλλά η επιβολή της στείρωσης με τρόπο απόλυτο, αναπόδραστο και γενικό.
Αυτή η απολυτότητα πηγάζει από μια ναζιστικη “φιλοζωική”, ιδεολογική εμμονή περι ευγονικης, σύμφωνα με την οποία η έννοια του αδέσποτου και η έννοια του κακοποιημένου ζώου ταυτίζονται.
Η στείρωση όλων των ζώων ανάγεται σε ύψιστο μέτρο προστασίας τους, ακριβώς επειδή η “αδέσποτη” ή “ημι-δεσποζόμενη” ζωή τους θεωρείται εξαρχής ανάξια να βιωθεί.
Εάν δεν υπάρχει εκ προοιμίου κάποιος “ιδιοκτήτης” που να δεσμεύεται να το αναλάβει πλήρως και δια βίου, θεωρείται ότι ένα ζώο δεν αξίζει καν να γεννηθεί.
Η φιλοζωική λογική επιβάλλει να προγραμματίζουμε πλήρως τις γέννες των κατοικίδιων, με τον ίδιο τρόπο που κάνουμε τον οικογενειακό μας προγραμματισμό. Μόνο που εδώ κάπου ξεχνιέται εντελώς το γενονός ότι οι γέννες αυτές δεν είναι δικές μας γέννες, αλλά δικές τους.
Παρά την πάγια φιλοζωΐκή φαντασίωση, δεν είμαστε “γονείς” των κατοικίδιων μας. Έχουν άλλους και άλλες, μη ανθρώπους, για γονείς, οι οποίοι δεν γίνεται εκ των πραγμάτων να υποκατασταθούν για χάρη της ανθρωπομορφικής μας φαντασίωσης.
Γι’ αυτό και το ανθρωπομορφικό αυτό σκεπτικό, όταν αναχθεί πλήρως στις λογικές του συνέπειες, οδηγεί ούτε λίγο ούτε πολύ στη βιολογική εξόντωση των ειδών ή -έστω- στην αποκλειστική αναπαραγωγή τους μέσω εντεταλμένων εκτροφέων.
Με λίγα λόγια, είναι απολύτως απαραίτητο να βρεθούν άλλοι, λιγότερο αυταρχικοί και γραφειοκρατικοί τρόποι για να εξασφαλιστεί η σήμανση και η ιατρική περίθαλψη όλων των ζώων συντροφιάς (η σήμανση και η ύπαρξη μητρώου για ιατρικούς λόγους είναι πράγματι σωστό μέτρο, αλλά σε άλλα πλαίσια).
Το ιδεώδες του πλήρους ελέγχου επί της ζωής και οι αξιωματικές πεποιθήσεις ορισμένων περί ευζωΐας, πρέπει να υποχωρήσουν προς όφελος της πραγματικής ζωής (με τα όποια ρίσκα της) και των αυθεντικών, αλλά όχι μονοποικιλιακών σχέσεων ανθρώπων και ζώων.
Η δε παρέμβαση των φιλοζωΐκών οργανώσεων και του κράτους πρέπει να περιοριστεί στα πλαίσια της παροχής αρωγής και φροντίδας εκεί (και μόνο εκεί) όπου υπάρχει πραγματική ανάγκη ή κακοποίηση.
…Και για να πουμε και κάτι τελευταίο και λίγο συνθηματικό:
Μπόγιας και φιλόζωος συγχρόνως δεν γίνεται να είναι κανείς, συναισθηματικά και λογικά δεν συνάδει. Πρόκειται για μια λογική τερατογένεση, η οποία δυστυχώς ήδη “ζει” μέσα στην ψυχή και στο μυαλό πολλών “ακτιβιστών” -“εθελοντων” φιλόζωων, αλλά τώρα πάει να γίνει και επίσημος νόμος του κράτους.
Για ολους τους παραπανω λογους, εγινε ανάθεση του οργουελικου νομοσχεδίου σε Κορυφαιο Συνταγματολογο.
Προετοιμαζομαστε για νομική προσφυγή στο ΣτΕ- Ανώτατο Δικαστήριο της Χάγης.
Η συμπλευση με την Ο.Μ.Μ.Α:
Βάσει αυτής θα στηρίξουμε μαζι με αλλους φορεις, την εκστρατεία για την ολοκληρωτική ΑΠΟΣΥΡΣΗ του παρανομου- ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ-οργουελικου σχεδίου νομου της μνημονιακης κυβερνησης και του παρακρατους των ΜΚΟ.
Η γνωμάτευση του συνταγματολόγου θα δοθεί στη δημοσιότητα αμεσα.
Προετοιμαζόμαστε για νομική προσφυγή και δικαστικό αγώνα ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας και των διεθνών δικαστηρίων, αν χρειαστεί:
Εάν το νομοσχέδιο δεν αποσυρθεί στο σύνολό του, ή εάν δεν αφαιρεθούν από αυτό οι διατάξεις που προσβάλλουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες των ζώων, εάν δεν προστατευθεί ρητά και αν δεν κατοχυρωθεί από την Πολιτεία το συνταγματικό δικαίωμα όλων των πολιτών.
Η αμοιβή για τη γνωμάτευση ανέρχεται στο ποσό των 1500 ευρώ.
Αυτό σημαίνει – 1 ευρώ ο καθένας από 1500 άτομα, ή 10 ευρώ από 150 άτομα, ή ότι μπορεί ο καθένας !
Μην ολιγωρήσετε – Σας το είπαμε εδω και παρα πολυ καιρο ότι θα σας αφήσουν χωρίς ζωα! Δεσποζομενα-αδεσποτα-φατσας και ρατσας! Τα αγαπαμε ολα το ιδιο και δεν κανουμε καμια απολυτως διακριση!!!
Ο τρόπος που μπορείτε να μας βοηθήσετε είναι ο εξής:
Καταθεση σε τραπεζικό λογαριασμό :
Τράπεζα: ALPHA BANK
Αριθμός λογαριασμού : 137002002015932
IBAN: GR5501401370137002002015932
SWIFT/BIC: CRBAGRAA
Όνομα δικαιούχου: ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
Μεσω Paypal χρησιμοποιώντας και πατώντας στο κουμπί του παρακατω λινκ:
Για την αποστολή απόδειξης δωρεάς παρακαλούμε στείλτε μας τα στοιχεία της κατάθεσής σας στο email : stopanimalabusegreece@gmail.com
Διαβαστε τις ανακοινωσεις- καλεσμα της Ο.Μ.Μ.Α. :
Παρακαλουμε θερμα ολους τους φιλους και ακολουθους του κινηματος να στηριξουν τις ενεργειες μας με τη συνδρομη τους!!! ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!!! ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΖΩΑ!!!
©ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
2
20
20
20Βοηθήστε μας για να συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε το etetrapodotypia.gr και για να προβούμε σε όσες νομικές ενέργειες απαιτούνται για την αλλαγή του νόμου σε κακούργημα και την διεκπεραίωση των project μας.
Περισσότερα άρθρα
Εγώ κι ο σκύλος μου… Ο μόνος φίλος μου… Που όλα του τα εξηγώ
Ο Δημήτρης Ήμελλος, εξέπεμπε Φως… Αντώνη μας, αστυνόμε μας… Θα μας λείψεις πολύ
Η Αγάπη Δεν Αγοράζεται!