Τελειωμο δεν εχει η τραγωδια, με τον Νερωνα

Ανάγνωση σε: 4 λεπτά

…Γράφει ο Πάνος Καλουδάς.

…Ζωσμένη μέσα σε έναν πύρινο εφιάλτη, όλη η χώρα. Από το ένα της άκρο μέχρι το άλλο, μόνο καπνούς αναπνέεις και καμμένη σάρκα, από τα άμοιρα τα ζώα.

Που με αυτόν τον τρόπο αποφάσισε να τα εκτελέσει, το δίποδο ζώο.

Αυτό που προκάλεσε, το τεράστιο κακό σε όλη τη χώρα.

Για μια φορά ακόμα.

Όλη η χώρα φλέγεται.

Και φυσικά, όλοι μας θρηνούμε.

Εκτός από κάποιους που προφανώς, τρίβουν τα χέρια τους.

Το ίδιο σκηνικό το είχαμε ζήσει και στην αρχή της προηγούμενης τετραετίας.

Με την Εύβοια, την Ηλεία, Αιγιαλεία, την Πάρνηθα, με όλη την Ελλάδα πάλι.

Δέν έφθασε όμως το κακό, για να ικανοποιήσει τον Νέρωνα.

Και τους εντολείς του.

Κι έτσι έχουμε τη συνέχεια αυτή που ζούμε τώρα.

Ε… μα συμπτώσεις που έχει η ζωή.

Και η πολιτική θητεία των… εμπρηστών.

Όπου κι αν κοιτάξει κανείς, μόνο θλίψη και απόγνωση θα νοιώσει.

Καμμένα ζώα ολόγυρα, καμμένα σπίτια, καμμενες περιουσίες, καμμένο βιός, καμμένα όνειρα.

Ακόμα και κέινο το “41%”, που κι αυτό με όνειρα πήγε και έκανε αυτό που έκανε, κι αυτό είμαι σίγουρος, πως δακρύζει με το κακό που βλέπει.

Γιατί όλοι μας ζουμε στο ίδιο περιβάλλον.

Και όλοι μας ποναμε, με αυτόν τον ενταφιασμό πια, της πατρίδας μας.

Διότι ένταξει.

Να δεχτώ τον τάχα Ρομά στη Φιλή.

Τον βοσκό στη Κέρκυρα.

Τον Πακιστανό στο Έβρο.

Το… μπάρμπεκιου στο Μενίδι.

Ε, μα έλεος όμως.

Μιλάμε για 85, 87, φωτιές την ημέρα.

Που πυροδοτούνται ταυτόχρονα την ίδια ώρα, κάτω από τα ίδια μποφόρ.

Στα πιο απροσπέλαστα σημεία.

Δεν μιλάμε για πέντε εστίες σε πέντε διαφορετικά σημεία.

Για οκτώ, η για δέκα.

Μιλάμε για 75, 80, 85…

Τι λέτε;

Συμμάχισε το σύμπαν, να μας κάψει ζωντανούς;

Καθίκια του κερατά, ποιόν δουλεύετε;

Έδω και τεσσεράμιση χρόνια, όταν κάπου πιάσει φωτιά, ταυτόχρονα πιάνει σε άλλα 70-80 σημεία.

Μα είναι σύμπτωση;

Για έτσι πάτε να το περάσετε;

Αλήτη, παλιάνθρωπε, έχεις πουλήσει τη χώρα, στη Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Κι ως πιστός της υπάλληλος, ακολουθείς τις εντολές τους.

Ακολουθείς τις συντεταγμένες, που επιβάλουν την ολοσχερή καταστροφή των χωρών, που οι ηγέτες τους, είναι στο κόλπο.

Ώστε να λειτουργήσει μετά η “Μεγάλη Επανεκίνηση”.

Σωστά;

Αν δεν είναι έτσι, εδώ είμαι.

Ελάτε να με αμφισβητήσετε.

Και έστω…

Να το παίξω καλοπροαίρετος.

Και να δεχτώ το μπάρμπεκιου, τον Ρομά, τον βοσκό, τον Πακιστανό, τα κέρατα μου, να δεχτώ.

Εσείς που θέλετε την Ελλάδα πράσινη, όπως και μείς.

Και σας βρήκε έτσι, αυτό το φοβερό κακό, τι κάνατε για να το σωσετε;

Ζητήσατε βοήθεια από κάπου;

Αφήστε τους Ρουμάνους που έτσι κι αλλιώς τους στέλνει η Ευρώπη γιατί υπάρχει σύμβαση.

Ζητήσατε από την Γαλλία βοήθεια, να παρέμβει αστραπιαία;

Από τη Γερμανία;

Από το Βελγιο;

Από την Ιταλία;

Από την Τουρκία;

Από κάπου τέλος πάντων;

Οχι.

Γιατί ο στόχος είναι, οι φλόγες πίσω τους, να αφήσουν καμμένη γη.

Τίποτα άλλο.

Και μια κίνηση που κάνατε σε προηγούμενη περίπτωση, την κάνατε τρείς μέρες μετά κι αφού η φωτιά είχε πλέον καταφάει τα πάντα.

Είπαμε.

Θέλω να είμαι καλοπροαίρετος και να σας πιστέψω.

Όλα τα μέχρι τώρα, να πω πως είναι δικές μου υποθέσεις.

Κακίες μου…

Αφού θέλατε να μην επεκταθούν οι εστίες, γιατί δεν στείλατε μέσα;

Έστω νοικιασμένα.

Ναι άμεσα νοικιασμένα.

Περιμένατε με το ελικοπτεράκι που κατουράει, να σβήσετε τα 40 χιλιόμετρα εστίας, που κατέτρωγε την Πάρνηθα;

Τον μόνο πλέον πνεύμονα πρασίνου της Αττικής;

Που τον μετατρέψετε κι αυτόν σε Κρανίου Τόπο;

Η περιμένατε να αντιμετωπίσετε αυτή την τραγωδία με τα δύο σαράβαλα Καναντέρ, που είχε αγοράσει πριν πενήντα βάλε, χρόνια, ο μακαρίτης ο Παπαδοπουλος;

Τα πυροσβεστικά οχήματα, γιατί δεν είχαν νερό να κάνουν τη δουλειά τους;

Ο Πατούλης, μιλημένος να υποθέσω, γιατί δεν έστειλε τα βυτία με το νερό;

Τις υδροφόρες;

Φώναζαν, ωριόντουσαν οι πυροσβέστες.

Κάποιοι έκλαιγαν, που έβλεπαν το κακό να γίνεται κι αυτοί ήταν αναγκαστικά αδράνείς, με σταυρωμένα τα χέρια.

Δυστυχώς αποκαλυφθήκατε.

Όλοι σας.

Κάψατε τη χώρα μας.

Τώρα γελάτε με το μπλαζέ σας υφάκι.

Μα θα το πληρώσετε.

Στα παιδιά σας.

Για τον κόσμο που αφήνετε πίσω σας, για τα δικά μας παιδιά.

Τέλος κλείνοντας, να φύγω από αυτό.

Και να περάσω σε ένα άλλο ντροπιαστικό θέμα.

Που δεν τιμάει ούτε εμάς, ως λαό.

Ούτε ως ανθρώπους.

Όχι μόνο εδώ, μα σε όλη την Ελλάδα, σε ένα μεγάλο ποσοστό, των κτηνοτρόφων ΔΕΝ άνοιξαν τα μαντριά τους, επίτηδες.

Για να καούν τα ζωντανά και μετά να μετρηθούν κεφάλια, για την αποζημίωση.

Γιατί αν τα άνοιγαν, τα ζώα, αυτά πανικόβλητα θα έτρεχαν και θα χανόντουσαν.

Και πως θα έπεφτε η αποζημίωση;

Δεν θα μπορούσε να μέτρηση κεφάλια ο εκτιμητής του κράτους.

Μου το είπε πυροσβέστης αυτό, που ήταν όλες αυτές τις μέρες σε δράση:

“-Εμείς πηγαίναμε όπου μπορούσαμε και με γκασμάδες, προσπαθούσαμε να ανοίξουμε μαντριά.

Να ελευθερώσουμε ζωντανά.

Δεν το καταφέραμε παντού όμως.

Κάηκαν έτσι πολλά πρόβατα, αγελάδες, κατσίκια…

Σε μια περίπτωση μάλιστα, ο κτηνοτροφος που έτρεχε να φύγει, με τη γυναίκα του, από την εστία που ζύγωνε, μου φώναξε:

-Ε τι κάνεις εκεί;

Τι δουλειά έχεις με το μαντρί;

Φύγε από κει..

Φυσικά δεν τον άκουσα και ελευθέρωσα τα ζώα”…

Έμεινα άναυδος με αυτό που άκουσα.

Κι είπα, Θεέ μου σε τι κόσμο έφερα το παιδί μου, να ζήσει.

Δυστυχώς αυτός ο λαός είμαστε.

Να γιατί εκλεγουμε και τέτοιους ηγέτες.

Όμοιους μας.

Να γιατί βλέπουμε όλα αυτά τα φριχτά γύρω μας.

©️ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ