Τον Ιούλη της Κύπρου και της Κεφαλονιας να τον φοβάσαι

Ανάγνωση σε: 2 λεπτά

Ακόμα ένας Ιούλης που ματώνει. Ακόμα ένας Ιούλης που το δάκρυ δεν αρκεί να μαλακώσει την πληγή.

Γιατί άραγε? Γιατί όλα τα κακά σ’ αυτόν τον τόπο γίνονται τον Ιούλη?

Η παμφάγος φωτιά ως ένας δράκος που ξερνά φωτιά σκόρπισε καταστροφή και θάνατο στην αγαπημένη μας Κύπρο.

Το ομορφότερο νησί της Ελλάδας, η Κεφαλονια, εδώ και χρόνια καταστρέφεται από πυρκαγιές κάθε τέτοια εποχή.

Κάηκαν ζωντανοί άνθρωποι και ζώα. Πέθανε η φύση, πέθαναν όνειρα, πέθανε η ελπίδα.

Αυτή όμως η καταστροφή θα μπορούσε να περιοριστεί.

Αν οι άνθρωποι καταλάβαιναν ότι δεν παίζεις με τη φωτιά. Κανένας δεν είναι τόσο μάγκας.

Αν οι αρχές προέβαιναν σε δημιουργία αντιπυρικών ζωνών σε ολόκληρη την Ελλάδα και την Κύπρο εδώ και χρόνια.

Αν οι τοπικές αρχές φρόντιζαν για την καθαριότητα από τη ξηρή βλάστηση γύρω από τις κοινότητες.

Αν τοποθετούσαν συστήματα προειδοποίησης σε κάθε σημείο, ιδιαίτερα στα σημεία που η πρόσβαση είναι δύσκολη.

Αν είχαμε αρκετά εναέρια μέσα πυρόσβεσης, ικανά να καλύψουν οποιοδήποτε σημείο των νησιων.

Αν οι ποινές ήταν πιο πέρα και από αυστηρές.

Αν ο καθένας από εμάς αναλάμβανε την ευθύνη να προστατεύσει τη φύση, ακόμα και αν χρειαστεί να καταγγείλει τον φίλο και τον Αν αγαπούσαμε αυτόν τον τόπο περισσότερο από τον μικρο-εαυτούλη μας.

Ιούλιος πάλι. Πάλι πονά η χώρα μας και η Κύπρος. Πάλι το δάκρυ ποτίζει τη γη.

Χωρίς όμως να ανακουφίζει τις ψυχές αυτών που έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους, τα ζώα, τα σπίτια και το βιός τους.

Χωρίς να ανακουφίζει την καρδιά μας που βλέπουμε τους παραδεισένιους αυτούς τόπους να μετατράπηκαν σε κρανίου τόπους.

Δεν μπορεί να φέρει πίσω τους νέους που έχασαν τη ζωή τους.

Τι να πούμε σ’ αυτούς που είδαν τα σπίτια τους και τις αναμνήσεις τους να καίγονται?

Τι να πούμε σ’ αυτούς που είδαν τους κόπους μιας ζωής να γίνονται στάχτη?

Τι να πούμε στις οικογένειες αυτών που κάηκαν ζωντανοί στην προσπάθειά τους να γλυτώσουν?

Τι να πούμε στα παιδιά μας για τον παράδεισο που έγινε στάχτη?

Εκατοντάδες πυροσβέστες, εθελοντές, σώματα ασφαλείας, έδωσαν μάχη σώμα με σώμα με τη φωτιά για να τη δαμάσουν.

Και είμαστε ακόμα στις πρώτες μέρες του Ιούλη.

Τον Ιούλη της Κύπρου και της Κεφαλονιας, να τον φοβάσαι.

©ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ