Για πολλοστή φορα γράφουμε λίγα λόγια γι αυτή την εξευτελιστική ιδιότητα, τον κρατικό εκπρόσωπο της φρίκης, του τότε αλλά και του σήμερα…
Ομολογουμε όμως, πως δεν είναι παντού και πάντα εξευτελιστική, αφού την ιδιότητα, την κάνουν οι άνθρωποι-απάνθρωποι-υπανθρωποι…
Οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στα αδιστακτα και άκρως επικίνδυνα και διαταραγμενα ανθρωποειδή…
Οταν αυτό που κάνεις το αγαπάς και το κάνεις με μεράκι και σεβασμό, το αποτέλεσμα σε αποζημιώνει πάντα…
Όταν ο σκοπός σου όμως είναι άλλος, η ιδιότητα εξευτελίζεται και γίνεται μετριότητα, αισχρότητα, χυδαιότητα απανθρωπισμός…
Ας δούμε λίγο πίσω…
Στα μέσα του 19ου αιώνα εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα ο ρόλος του μπόγια, ως φρικαλέου εξολοθρευτή οποιουδήποτε δύσμοιρου σκύλου βρίσκεται στο διάβα του…
Η εικόνα του εξίσου αποτρόπαια με το ρόλο του…
Οδηγεί ένα ξεχαρβαλωμένο κάρο – που η δυσοσμία αυτού και των οδηγών του προηγείτο της εμφάνισής του, περιτριγυρισμένο με συρματόπλεγμα, κρατώντας δύο μεταλλικές τσιμπίδες…
Τα μόνα που δεν καταλαβαίνουν τίποτα και κάνουν το λάθος να εμπιστευτούν τους ανθρώπους, είναι τα ίδια τα σκυλιά που παραμένουν ακίνητα κουνώντας την ουρά στους δήμιούς τους…
Δήμιοι τότε , δήμιοι σήμερα…
“Μια συγκλονιστική περιγραφή από τότες”
«Ποια δολιότης εις εκείνα τα πόδια τα ξυπόλητα, τα πηγαίνοντας σιγά προς το θύμα το ανύποπτον, και εις εκείνην την τσιμπίδαν που το αρπάζει ξαφνικά ενώ αυτό δεν σκέφτεται κανένα κακό δια τον άνθρωπον, την στιγμή που μυρίζεται το χώμα δια να εύρη ίσως τα ίχνη του κυρίου και τον ακολουθήσει με πίστιν και αφοσίωσην».
– Ο μπογιας, καταργήθηκε το 1928;
Όχι βέβαια…
Θα μπορούσαμε να γράψουμε σελίδες ολόκληρες για τον μπόγια…
Τον μπάρμπα Μήτρο με την μαγκούρα, την ίδρυση του τότε κυνοκομείου από την Εταιρεία “προστασίας” ζώων και την “σωτηρία” αυτών.
Έρχεται λοιπόν το σήμερα, για να μας υπενθυμίσει πως τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει τελικά, όταν στο τιμόνι βρίσκονται τέρατα με τη μάσκα της πολιτικο-ζωα-φιλιας…
Συγχρονισμένοι σε μια εγωιστική και αλαζονική συχνότητα…
Άνθρωποι κενοί, με ελλιπή τα στοιχεία της ανθρωπιάς…
Μισανθρωπάκια δηλαδή!!!
Μορφωτικά ανολοκλήρωτοι…
Το 1928 λοιπόν, έχει απλά διαδεχθεί ένας άλλος αριθμός σήμερα.
Ενα σύγχρονο όχημα διαδέχεται το κάρο, διαφορετικά εργαλεία, αλλά τα ίδια άξεστα και κενα διποδα ανδρεικελα που παριστάνουντην αστυνομία ζώων, με σκοπό να τα ξεκανουν.
Τα αδέσποτα εξακολουθούν να διώκονται ως κακοποιά στοιχεία και τιμωρούνται με ισόβιο εγκλεισμό πολλές φορές, ή με εξορισμό σε μια “σύγχρονη” Σπιναλόγκα του θανάτου…
Οι σκύλοι μιλάνε, αλλά μόνο σε αυτούς που ξέρουν να ακούν!
©️ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
2
20
20
20Βοηθήστε μας για να συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε το etetrapodotypia.gr και για να προβούμε σε όσες νομικές ενέργειες απαιτούνται για την αλλαγή του νόμου σε κακούργημα και την διεκπεραίωση των project μας.
Περισσότερα άρθρα
Δεν θα αποδωθει δικαιοσύνη σε κανένα πλάσμα, γιατί το κράτος, οι νόμοι και ότι αφορά τα ζώα είναι ανύπαρκτα. Φόλα στο σάπιο και σαθρο σύστημα
Αποχαιρετούμε την τεράστια ηθοποιό, φιλόζωη και ακτιβίστρια Diane Keaton
Δεν ήρθα εδώ για να βλάψω κανέναν