Κωδικός “Φιλοζωικη” Μαφία: Τα παραρτηματα στην Ελλαδα και ο κλάδος του μπόγια, που κονομάνε όλοι όσοι συμμετέχουν στο κύκλωμα εις βάρος των ανυπεράσπιστων ζώων!

Ανάγνωση σε: 7 λεπτά

Ολα τα εγκληματα και τα αισχη που συμβαίνουν στη Ρουμανία και σε αλλες Βαλκανικες χωρες, όπου η διαφθορά είναι βαθιά ριζωμένη στην κοινωνία, γινονται εδω και τουλαχιστον 40 χρονια στην Ελλαδα.

Σε αυτη τη χωρα, δεν ζούμε σε “έναν όμορφο κόσμο, αγγελικά πλασμένο”.

Η διεθνης μαφια σκυλων και γατων, εχει απλωσει τα πλοκαμια της απο ακρη σε ακρη και λειτουργει σαν δικτυο αραχνης.

Ετσι, εχει δημιουργηθει μια νέα βιομηχανία διαφθοράς, με πρόσχημα την ευζωία των ζώων, που ειδικα την τελευταια δεκαετια, που βιωνουμε τα φονικα μνημονια ανθρωποι και ζωα, κανει χρυσες δουλειες.

Να τι θα πει ανάπτυξη την εποχή των μνημονιακων κυβερνησεων, πρωην και νυν.

Εχει αναπτυχθεί ο κλάδος του μπόγια στον μεγιστο βαθμο και σε πολλες μορφες, ιδιωτικων εταιρειων και ΜΚΟ και ετσι κονομάνε όλοι όσοι συμμετέχουν στο κύκλωμα εις βάρος των ανυπεράσπιστων ζώων!

Π​​ριν απο δυο περιπου χρονια, την Ανοιξη του 2018, παρουσιάστηκε ένα νομοσχέδιο για τα αδέσποτα και δεσποζόμενα ζώα συντροφιάς.

Μετά τις έντονες διαμαρτυρίες των φιλοζωων εναντίον του νομοσχεδίου, ο τοτε αρμόδιος υπουργός το απέσυρε, προκειμένου να το επαναφέρει “βελτιωμένο” η νυν κυβερνηση στη Βουλη, πιθανον προς το τελος καλοκαιριου, μπορει και αρχες φθινοπωρου του 2020.

Στην Αιτιολογική Εκθεση δηλώνεται ότι ο “Στόχος του νομοθέτη… είναι ο περιορισμός του αριθμού των αδεσπότων, θέτοντας αυστηρές κυρώσεις στους ιδιοκτήτες δεσποζόμενων, με κύριο στόχο να αντιληφθούν την πολύ μεγάλη ευθύνη που αναλαμβάνουν, σκοπούσα στη βελτίωση της ευζωίας αυτών”.

Ευγενέστατος ο στόχος του νομοθέτη.

Να όμως που διαβάζοντας το συγκεκριμενο νομοσχέδιο, διαπιστωσαμε ότι η όλη διαχείριση των αδεσπότων ανατίθεται στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Δηλαδή η περισυλλογή τους, η στείρωσή τους, η ιατρική εξέτασή τους, η παραμονή και διατροφή τους σε δημοτικά καταφύγια και η τυχόν ευθανασία τους ανατίθενται στους δήμους και ουσιαστικά παρακάμπτονται οι φιλοζωικές οργανώσεις.

Ο ρόλος τους περιορίζεται στο να συνδράμουν τους δήμους όταν τους ζητηθεί.

Δεν ισχυει το ιδιο με τις ΜΚΟ, που εχει ιδρυσει το ιδιο το κρατος, για να κανουν την δουλεια που δεν μπορει το ιδιο, εξυπηρετωντας τα συμφεροντα του και κατ’ επεκταση τα δικα τους.

Γι’ αυτο αλλωστε αποφασιστηκε να ανηκουν στο Υπουργειο Εσωτερικων, εκει που δηλαδη ανηκουν και οι δημοι, για να εχουν “καλυτερη” συνεργασια.

Ηδη εχουν φτιαξει και το σχετικο μητρωο, οπου θα δινουν τα διαπιστευτηρια τους.

Κάτι μας θυμίζει αυτό.

Πράγματι, εδώ και κάμποσα χρόνια η διαχείριση των αδεσπότων στη Ρουμανία έχει ανατεθεί στους δήμους και από τότε υπάρχει έντονος πόλεμος μεταξύ των φιλοζωικών οργανώσεων και των δήμων…

… Και στη Ρουμανία ο στόχος του νομοθέτη ήταν να βάλει τάξη στα αδέσποτα και “να βελτιώσει την ευζωία των ζώων”.

Ελα όμως που στην εφαρμογή του νόμου τα πράγματα δεν πήγαν σύμφωνα με τον σχεδιασμό και έτσι δημιουργήθηκε η μαφία των σκύλων στη συγκεκριμενη χωρα, η οποία εκμεταλλεύεται για δικό της οικονομικό όφελος τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων.

Θέλουμε να διευκρινίσουμε ότι αυτά που θα σας περιγράφουμε συμβαίνουν στη Ρουμανία, αλλα και στην Ελλαδα, χώρες όπου η διαφθορά είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη, ειδικα στον Δημόσιο τομεα.

Παρανομη Περισυλλογή αδεσποτων σκυλων

Ο γνωστός μας “μπόγιας”, γυρίζει τις γειτονιές και μαζεύει ασυνόδευτα ζώα.

Αυτός αμείβεται με το κεφάλι.

Οσα περισσότερα ζώα μαζεύει τόσα περισσότερα λεφτά βγάζει.

Ποιος τα μετρά?

Υπάλληλοι των δήμων.

Στην Ελλαδα και στη Ρουμανία, όπου οι “συλλέκτες” ζώων μπορούν να εξυπηρετούν περισσότερους από έναν δήμο, παρουσιάζεται το φαινόμενο τα ζώα που συλλαμβάνουν να τα παραδίδουν “εικονικά” σε περισσότερους από έναν δήμους και να πληρώνονται πολλαπλάσια.

Φυσικά, αυτό γίνεται με τη συνδρομή των δημοτικών υπαλλήλων, οι οποίοι συμμετέχουν στη μαφία των σκύλων.

Ο πολλαπλασιασμός των συλλήψεων έχει ακόμα ένα σημαντικό όφελος στη μαφία.

Για να ισοζυγίσει η “αποθήκη”, πρέπει να εξαφανιστούν τα εικονικά ζώα και έτσι αυξάνεται το πλήθος των ζώων προς ευθανασία και εισπράττονται γενναίες αμοιβές για τη διαδικασία αυτή, η οποία φυσικά είναι εικονική.

Δείτε το με ένα παράδειγμα.

Αν οι συλλέκτες μαζέψουν 10 σκύλους και τους παραδώσουν σε έναν δήμο πραγματικά και σε άλλους δύο δήμους εικονικά, οι δήμοι που παρέλαβαν εικονικά τους σκύλους θα έχουν περίσσευμα 20 σκύλους.

Για να ισοσκελίσουν τις εγγραφές τους, οι δύο δήμοι θα πρέπει να θανατώσουν (με πρόσχημα βαριά αρρώστια) εικονικά 20 σκύλους, για τους οποίους θα πάρουν και την αμοιβή τους.

Εύκολα χρήματα!

Σύμφωνα με τον νόμο, γέρικα, ανάπηρα ή πάσχοντα από σοβαρές ασθένειες ζώα υπόκεινται σε ευθανασία.

Η ευθανασία αμείβεται ανάλογα με το βάρος του ζώου.

Δυστυχώς τα ζώα υποβάλλονται σε φρικτό θάνατο, προκειμένου κάποιοι να τσεπώνονται τα χρήματα της ευθανασίας.

Η μεθοδολογία της περισυλλογής αφήνεται στη διακριτική ευχέρεια των συλλεκτών.

Αυτοί μπορούν να κυνηγούν τα ζώα που εύκολα μπορούν να συλλάβουν, δηλαδή τα ήσυχα ζώα ακόμα και από τις αυλές των σπιτιών τους.

Στις περιπτώσεις αυτές δημιουργήθηκε μια νέα πηγή εισοδήματος για τους συλλέκτες.

Οι ιδιοκτήτες των ζώων προτιμούν να πληρώνουν τα “λύτρα” στους συλλέκτες, για να πάρουν το σκυλί τους πίσω, παρά να ταλαιπωρηθούν με τη γραφειοκρατία και τα μεγαλύτερα έξοδα της επιστροφής.

Για τη σύλληψη των ζώων χρησιμοποιούν όλες τις μεθόδους, αδιαφορώντας για την ταλαιπωρία που προκαλούν.

Η μεταφορά τους στους χώρους είναι άλλη μια τραγωδία για τα ζώα.

Στοιβαγμένα σαν σαρδέλες ώστε να εξοικονομήσουν διαδρομές και καύσιμα, καταλήγουν στα νεοναζιστικα καταφύγια-κολαστηρια ζώων Νταχαου και Αουσβιτς, ταλαιπωρημένα, πεινασμένα και πολλές φορές νεκρά από ασφυξία. Ποιος όμως ασχολείται με το θέμα αυτό?

Κανένας.

Αρκεί που τα αδέσποτα φεύγουν από τους δρόμους.

Δημοτικά καταφύγια

Αυτά είναι πραγματικά θανατορια-κρεματορια για τα ζώα.

Τα ζώα μένουν νηστικά και διψασμένα σε τέτοιο βαθμό, που είτε πεθαίνουν από πείνα και δίψα είτε αλληλοσπαράσσονται.

Το κίνητρο φυσικά είναι και πάλι το χρήμα.

Τα καταφύγια επιδοτούνται με βάση το πλήθος των ζώων που φιλοξενούν.

Ετσι, έχουν ένα “ευγενές” κίνητρο να ενθυλακώνουν ένα μέρος της επιδότησης εις βάρος της διατροφής και ευζωίας των ζώων.

Ηλεκτρονική σήμανση, καταγραφή, στείρωση και επανένταξη

Θεωρητικά και στην Ελλαδα και στη Ρουμανία προβλέπεται στείρωση και επανένταξη στο “φυσικό” τους περιβάλλον.

Δυστυχώς τα πράγματα δεν εξελίσσονται έτσι, γιατί δεν βολεύει κανένα από τα μέλη της μαφίας των ζώων.

Η ηλεκτρονική σήμανση και η στείρωση απαιτούν κατάλληλους χώρους και κτηνιάτρους (οι οποίοι δεν υπάρχουν) καθώς και σημαντικό κόστος.

Ειδικά το θέμα της υποχρεωτικής στείρωσης δημιούργησε πάρα πολλά αδέσποτα.

Στη Ρουμανία υπάρχουν περίπου 4,5 εκατομμύρια σκύλοι στην επαρχία, 1,1 εκατομμύρια σκύλοι στις πόλεις και 500.000 αδέσποτα ζώα.

Οι άνθρωποι της επαρχίας που δεν διαθέτουν την οικονομική άνεση να στειρώσουν τα ζώα τους, αλλά και ούτε να πληρώσουν το πρόστιμο διατήρησης μη στειρωμένου ζώου, το οποίο είναι 2.500 ευρώ, όταν ο μισθός είναι 450 ευρώ, υποχρεώθηκαν ουσιαστικά να εγκαταλείψουν τα ζώα τους στον δρόμο και έτσι αυξήθηκε ο πληθυσμός των αδεσπότων.

Ευθανασία

Σύμφωνα με τον νόμο, γέρικα, ανάπηρα ή πάσχοντα από σοβαρές ασθένειες ζώα υπόκεινται σε ευθανασία.

Η ευθανασία αμείβεται ανάλογα με το βάρος του ζώου.

Δυστυχώς τα ζώα υποβάλλονται σε φρικτό θάνατο, προκειμένου να τσεπώνονται τα χρήματα της ευθανασίας.

Στις 11 Μαΐου 2011, στην πόλη Botosani της Ρουμανίας, έγινε πρωτοσέλιδο η περίπτωση του κτηνιάτρου Cristian Petru Pencu, ο οποίος μαζί με δύο μεθυσμένους συνεργάτες του κατάφερε να “σκοτώσει” 230 υγιείς σκύλους μέσα σε δύο ώρες.

Δεδομένου ότι για την ευθανασία με ένεση απαιτούνται περίπου 10 λεπτά για κάθε ζώο, δηλαδή 4,8 οκτάωρα, είναι φανερό ότι ο κτηνίατρος κυριολεκτικά κατακρεούργησε τα ζώα, τα οποία βρήκαν την επομένη οι φιλοζωικές οργανώσεις βουτηγμένα στα αίματα.

Στη Ρουμανία για κάθε ζώο που θανατώνεται η αμοιβή είναι 0,50 ευρώ ανά κιλό.

Κατά το προσφιλές Ελληνικό Εθιμο:

“Ολα τα κιλά, όλα τα λεφτά”, τα ζώα “παχαίνουν” εικονικά πριν από τον θάνατό τους!

Επανένταξη

Στην Ελλάδα, οπως και στη Ρουμανια, προβλέπεται να αφήνονται στο φυσικό τους περιβάλλον, αρκεί να είναι σε απόσταση μεγαλύτερη από 500 μέτρα, από νοσοκομεία, σχολεία, αθλητικά κέντρα και πολλά άλλα.

Ακτίνα 500 μέτρων σημαίνει διάμετρο ενός χιλιομέτρου!

Δηλαδή, δύσκολα βρίσκεται κατάλληλο μέρος για την επανένταξή τους, οπότε προκύπτει η “τελική λύση”.

Χρήματα

Για να πάρετε μια ιδέα για τα χρήματα που διακινούνται στη διαχείριση των αδεσπότων, σας πληροφορουμε ότι στη Ρουμανία διατέθηκαν 35 εκατομμύρια ευρώ μέσα σε 8 χρόνια!

Δεν είναι και λίγα.

Στην Ελλαδα διατεθηκαν πανω απο 22 εκατομμυρια ευρω το τελευταιο χρονικο διαστημα, μεσω του ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ ΙΙ, για την υποτειθεμενη δημιουργια καταφυγιων, συμφωνα με τα ευρωπαικα προτυπα.

Αποτέλεσμα

Παρά το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα έχουν θανατωθεί εκατομμύρια ζώων στην Ελλαδα και στη Ρουμανία, εντούτοις ο πληθυσμός τους διαρκώς αυξάνει.

Το γιατί είναι εύκολο.

Αποτελεί πηγή προσπορισμού στη μαφία των σκύλων, όπου το συμφέρον όλων των εμπλεκομένων είναι να υπάρχουν αδέσποτα για να εκμεταλλεύονται τους πόρους που διατίθενται για τη διαχείρισή τους.

Οσο για τις νονες και τους νονους της μαφίας και ποιοι κινούν τα νήματα στο οργανωμένο έγκλημα κατα της αδεσποτης ζωης στις μέρες μας, φορουν τη μασκα του φιλοζωου και παραμένουν ακρως επικινδυνοι και αδίστακτοι και έτοιμοι να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο, προκειμένου να αυξήσουν τα κέρδη τους.