Δεν γράφω αυτήν την ανάρτηση με την ιδιότητα μου ως δικηγόρου που ασχολείται επαγγελματικά με την υπόθεση αυτήν αλλά ως ανθρώπου ευαίσθητου στο ζήτημα της προστασίας των ζώων και που επιθυμεί την τήρηση της όποιας ισχύουσας φιλοζωικής νομοθεσίας.
Ενώ εκκρεμούν ποινικές διώξεις για σειρά ποινικών και διοικητικών παραβιάσεων εκ μέρους της εταιρείας αυτής της απαγόρευσης διοργάνωσης παραστάσεων με την συμμετοχή ζώων που διαπιστώθηκαν από το Σώμα Επιθεωρητών Περιβάλλοντος του ΥΠΕΝ το 2016 και της Περιφέρειας Αττικής το 2019 κι το 2020 (συνεχείς και διαδοχικές σκηνοθετημένες παραστάσεις δελφινιών που απαγορεύονται από τον νόμο), έχουν υπάρξει στο παρελθόν θανατώσεις λιονταριών που είχαν βγει από τον χώρο που κρατούνταν ( ενώ πιθανότατα θα μπορούσαν να έχουν χρησιμοποιηθεί μη θανατηφόρα μέσα) και σήμερα μαθαίνουμε ότι θανάτωσαν έναν χιμπατζή που βρέθηκε έξω από το κλουβί του.
Ηταν ο χιμπατζής επικίνδυνος για τους ανθρώπους;
Δεν μπορούσε να ελεγχθεί η κατάσταση χωρίς να θανατωθεί ή μάλλον δολοφονηθεί το δύστυχο αυτό ζώο;;
Αυτός ο χώρος , του οποίου για κάποιο διάστημα η λειτουργία είχε ανασταλεί το 2020 με απόφαση της Περιφέρειας Αττικής, οφείλει να πάψει να λειτουργεί και τα ζώα αυτά να αφαιρεθούν από την ευθύνη και την ιδιοκτησία της εταιρείας.
Είναι το ελάχιστο που πρέπει να γίνει και πρέπει επίσης να επιληφθεί αμέσως η αρμόδια Εισαγγελία Προστασίας Ζώων (υπάρχει).
Είναι δυνατόν, επίσης, το ΥΠΕΝ και η Περιφέρεια Αττικής να αδιαφορούν για τόσο χονδροειδείς παραβάσεις του νόμου περί προστασίας και ευζωίας των ζώων ;
Επίσης, οι φιλοζωικές οργανώσεις που συχνά διαμαρτύρονται για πιο ελάσσονα περιστατικά δεν πρέπει να κάνουν μια μεγάλη καμπάνια για να μην λειτουργεί στην Ελλάδα και την Αττική ένα στρατόπεδο εξόντωσης ζώων, φυσικής και ψυχικής;
Νομίζω ότι πρέπει. Αλλιώς κινδυνεύουν να πάψουν να έχουν λόγο ύπαρξης.
Επισημαίνω εδώ ότι κατά το άρθρο 24 παρ. 1 β’ και το άρθρο 34 του ν. 4830/21, για την προστασία των ζώων, η δόλια θανάτωση ζώου συνιστά κακούργημα και τιμωρείται με κάθειρξη ως δέκα έτη εφόσον βέβαια συντρέχουν οι προυποθέσεις αυτής της διάταξης , πράγμα που πρέπει να διερευνηθεί από την εισαγγελική αρχή.
Aκόμη και στην άκρως υποθετική [περίπτωση που δεν θα υπήρχε δόλος για την εξόντωση του ζώου από τους υπαλλήλους του Παρκου και την διεύθυνση αυτού ή θα υπήρχε νομικά κατάσταση ανάγκης κατά τον Ποινικό Κώδικα, ένα ζωολογικό πάρκο που δεν διαθέτει εξειδικευμένο προσωπικό και κατάλληλη τεχνογνωσία ώστε σε επανειλημμένες καταστάσεις κρίσης; να μην υπάρχει αποκλειστικά και μόνο παρά η επιλογή της θανάτωσης του ζώου στο τραπέζι, κατά τα ελληνικά και διεθνή συστήματα φύλαξης, δεν πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί.
Υπάρχει εξαιρετικός κίνδυνος για την ασφάλεια και την ζωή των φυλασσόμενων ζώων.
Δεν είναι λογικά αυτά που λέει η διεύθυνση της εταιρείας δημόσια ότι τα πρωτόκολλα ασφαλείας προβλέπουν μόνο την εξόντωση του ζώου.
Πρέπει να υπάρξει σε βάθος εισαγγελική έρευνα για το περιστατικό και να υπάρξει διοικητική επίσης μέριμνα από το ΥΠΕΝ .και την Περιφέρεια Αττικής για την ΜΟΝΙΜΗ ανάκληση της αδείας λειτουργίας.
Αλλιως θα σημαίνει ότι και σε αυτό το πεδίο ζούμε σε κάποιο Μπαντουστάν-αν και νομίζω ότι στα Μπαντουστάν φέρονται καλύτερα και σε ανθρώπους και σε ζώα.
Δημητρης Μπελαντης-Δικηγόρος
Δειτε φωτογραφια και βιντεο απο την “αποδραση” του ατυχου, φυλακισμενου χιμπατζη που ετρεξε προς την Ελευθερια του και γι’ αυτο τιμωρηθηκε απο τα αθλια, διποδα κτηνη του Αουσβιτς Αγριων Ζωων με θανατο, οπως ακριβως εγινε και με τα δυο Τζαγκουαρ τον Δεκεμβριο του 2018.
https://www.facebook.com/panhellenicmovementforanimals/photos/a.3378544955505655/5886270694733056/
©️ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
Βοηθήστε μας για να συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε το etetrapodotypia.gr και για να προβούμε σε όσες νομικές ενέργειες απαιτούνται για την αλλαγή του νόμου σε κακούργημα και την διεκπεραίωση των project μας.
Περισσότερα άρθρα
Οι ευγενικοί άνθρωποι συχνά μοιράζονται μια βαθιά αγάπη για τα ζώα
Με Αγωνες Και Θυσια Γραφεται Η Ιστορια! Οι Μνημες Δεν Σβηνουν… Δεν Φυλακιζονται
Άνθρωπος και Ζώο έγιναν Ένα… Το ηρωικο άλογο του πολέμου του 1940, που την έλεγαν Ζαμπετα