Πως θα μαθετε στον σκύλο σας να αποφεύγει τις φόλες

Ανάγνωση σε: 3 λεπτά

Όσο σκληρά και αν προσπαθούμε να εντοπίσουμε τα απάνθρωπα κτήνη που δηλητηριάζουν τους τετράποδους φίλους μας, όσο προσεκτικοί και αν είμαστε με το τι καταναλώνει ο σκύλος μας, πάντα θα υπάρχουν άτυχες στιγμές που το κατοικίδιό μας, έχοντας παρασυρθεί από τη λαιμαργία του, θα καταναλώσει μια φαινομενικά ακίνδυνη μπουκιά φαγητού την οποία εντόπισε σε κάποια βόλτα του – μια μπουκιά που ίσως και να του στερήσει τη ζωή.

Οι κηδεμονες των σκύλων, όμως, έχουν τη δυνατότητα να μάθουν στο τετράποδο κατοικίδιό τους πώς να αποφεύγει τέτοιες παγίδες. Αν ο σκύλος μας εκπαιδευτεί κατάλληλα και όσο είναι ακόμη κουτάβι, θα μάθει να μένει μακριά από τροφές που μπορούν να του στερήσουν τη ζωή.

Η φόλα, ως γνωστόν, είναι δηλητήριο το οποίο μπορεί να επιφέρει προβλήματα στην υγεία του ζώου που θα το καταναλώσει, μέχρι και τον θάνατο. Προκειμένου να προσελκύσει κάποιο ζώο και να καταναλωθεί απ’ αυτό τοποθετείται συνήθως μέσα σε κάποια ελκυστική και νόστιμη, εκ πρώτης όψεως, τροφή όπως π.χ. κομμάτι ωμού ή μαγειρεμένου κρέατος.

Οι κακοπροαίρετοι που επιλέγουν αυτό τον αρρωστημένο τρόπο για να στερήσουν ένα ζωάκι από τη ζωή του εφευρίσκουν διάφορους τρόπους για να τα καταφέρουν – τρόποι οι οποίοι, προφανώς, δεν πρόκειται να αναφερθούν στο παρόν άρθρο αλλά σχετίζονται ως επί το πλείστον με κατανάλωση τροφής.

Για το λόγο αυτό, έχει σημασία να είστε προσεκτικοί με την εκπαίδευση του σκύλου σας. Όσο περισσότερο χρησιμοποιείτε την τροφή στην εκπαίδευσή του, τόσο ευκολότερα αυτός θα ενδίδει στην προσφορά φαγητού στη ζωή του. Για τον ίδιο λόγο καλό είναι να μην επιτρέπετε στους φίλους ή γνωστούς σας να τον ταϊζουν ακόμη και μπροστά σας.

Είναι πολύ βασικό ο σκύλος σας να μάθει να δέχεται τροφή μόνο από το δικό σας χέρι. Είναι κάτι που ο τετράποδος φίλος σας οφείλει να το μάθει από μικρή ηλικία, ώστε να του γίνει βίωμα. Καλό είναι στην συγκεκριμένη εκπαίδευσή του να χρησιμοποιήσετε και γνωστούς σας, από τους οποίους δε θα επιτρέπετε στον σκύλο σας να δεχθεί φαγητό. Όσο περισσότερα είναι τα διαφορετικά πρόσωπα που χρησιμοποιείτε στην εκπαίδευσή του αλλά και οι χώροι στους οποίους γίνεται αυτή, τόσο καλύτερα θα μάθει ο σκύλος σας να δέχεται τροφή μόνο από το αφεντικό του. Οφείλετε να μαλώνετε το σκύλο σας όταν επιχειρεί να δεχθεί φαγητό από τρίτο αλλά και να τον επιβραβεύετε όταν το απορρίπτει!

Οι φόλες φυσικά δε δίνονται μόνο από το χέρι κάποιου αγνώστου στο σκύλο μας, αλλά βρίσκονται και πεταμένες στα πεζοδρόμια, σε χόρτα κλπ. Με τρόπο παρόμοιο με τον προηγούμενο, μάθετε στο κουτάβι σας να μην τρώει τις τροφές που βρίσκει πεταμένες κάτω. Μη διστάσετε να το μαλώσετε όταν το κάνει, βγάζοντας από το στόμα του το οτιδήποτε έφαγε από κάτω, επιτρέποντάς του και πάλι να καταναλώσει αποκλειστικά και μόνο ό,τι πήρε από το δικό σας χέρι.

Στις δύο παραπάνω μορφές εκπαίδευσης, είναι καλό να προτιμάτε μορφές φαγητού που αρέσουν στον σκύλο σας αλλά και συνηθίζονται ως “καμουφλάρισμα” σε φόλες όπως π.χ. κιμάς ή άλλο είδος κρέατος σε πιάτο ή μη ή ακόμα και σε πλαστική σακούλα, γάλα σε πιατάκι κλπ. Πάντα μαλώνετέ τον όταν επιχειρεί να τρώει από κάτω, επαινώντας τον όταν δεχθεί να φάει από το χέρι σας. Καλό είναι επίσης να χρησιμοποιείτε π.χ. τη λέξη “Μη!” όταν μαλώνετε τον σκύλο σας, ώστε αυτός να μάθει να αποφεύγει κάθε τροφή στο άκουσμα της συγκεκριμένης λέξης από το αφεντικό του.

Φυσικά ο σκύλος δεν είναι… “ρομπότ” αλλά ζωντανός οργανισμός. Όσο καλά και αν δεχθεί τα παραπάνω μαθήματα δύσκολα θα αντισταθεί στο αίσθημα της πείνας. Γι αυτό, μην αμελείτε να τον ταϊζετε όσο τακτικά προβλέπεται. Η σωστή διατροφή του σκύλου είναι εξίσου σημαντική με την εκπαίδευσή του ώστε αυτός να μην καταβροχθίζει οτιδήποτε βρεθεί στο δρόμο του.

Όσο καλά και αν εκπαιδευθεί, πάντως, ένας σκύλος ο κίνδυνος καραδοκεί πάντα. Αν, λοιπόν, βρεθούμε στην εξαιρετικά άσχημη στιγμή του να διαπιστώσουμε πως ο σκύλος μας έχει καταναλώσει φόλα, είναι καλό να κάνουμε κάτι εκ των παρακάτω :

Προκαλούμε στον σκύλο μας εμετό. Ένας τρόπος για να τα καταφέρουμε είναι να του χορηγήσουμε αλατόνερο. Φυσικά ο πλέον “ασφαλής” τρόπος είναι να τον μεταφέρουμε απευθείας στον κτηνίατρο ο οποίος θα έχει στο ιατρείο του μια ουσία κατάλληλη για το σκοπό αυτό – συνήθως απομορφίνη.
Αν δεν υπάρχει η δυνατότητα να τον μεταφέρουμε στον κτηνίατρό μας, πρέπει να του χορηγήσουμε το καταλληλότερο αντίδοτο. Το πιο είναι το αντίδοτο αυτό εξαρτάται προφανώς από το δηλητήριο που κατανάλωσε ο σκύλος μας. Σε περίπτωση χρήσης ποντικοφάρμακου πρέπει να του χορηγήσουμε βιταμίνη Κ ενώ σε περίπτωση φυτοφάρμακου το κατάλληλο αντίδοτο είναι η ατροπίνη – αμφότερα με τη χρήση ένεσης. Προσέξτε πως η απαιτούμενη δοσολογία εξαρτάται πάντα από το βάρος του σκύλου μας.
Όπως και να’ χει, το καλύτερο μέτρο αντιμετώπισης της φόλας είναι η πρόληψη. Πέρα από την εκπαίδευση, μιλήστε με τον κτηνίατρό σας για τους κινδύνους που διατρέχει ο σκύλος σας και για το τι θα μπορούσατε να έχετε και εσείς οι ίδιοι στην κατοχή σας ώστε να του παράσχετε τις πρώτες βοήθειες αμέσως μετά τη δηλητηρίασή του.