Ένα απο τα βασικά προβλήματα του κόσμου μας είναι η αντικειμενοποίηση των πάντων.
(Και για να μην μπερδευτούμε, με την λέξη αντικειμενοποίηση – objectification, εννοώ τον ορισμό που δίνει η κοινωνική φιλοσοφία, το να θεωρούμε ένα άτομο ή ζώο και να του συμπεριφερόμαστε ως αντικείμενο ή πράγμα.)
Δεν είναι έτσι τα πράγματα όμως. Κανένας άνθρωπος και γενικά κανένα συναισθανόμενο ον δεν είναι αντικείμενο προς χρήση και εκμετάλλευση. Όλοι μας, ναι και τα ζώα, έχουμε ξεχωριστή προσωπικότητα και ακριβώς το ίδιο δικαίωμα να βρισκόμαστε σε αυτόν τον πλανήτη και να είμαστε και να ζούμε ελεύθεροι.
Το γεγονός ότι αποδεχόμαστε την αντικειμενοποίηση αυτή και τις περισσότερες φορές δρούμε κι εμείς και συμπεριφερόμαστε στους άλλους με βάση αυτή (ασυνείδητα ως επί το πλείστον), αλλά και την δεχόμαστε σαν κάτι φυσιολογικό, επειδή “έτσι είναι τα πράγματα”, “το κάνουν όλοι”, “έτσι μάθαμε” κ.α., δεν καθιστά το φαινόμενο αυτό λιγότερο προβληματικό ή ανήθικο.
Ανήθικο όχι με βάση τις ψεύτικες κοινωνικές νόρμες και θεσμούς, ανήθικο με βάση την μια και μοναδική ηθική αρχή όλης της δημιουργίας η οποία ορίζει πως: Κάθε έμβιο ον σε τούτο τον πλανήτη γεννιέται, ελεύθερο, αυτεξούσιο και με ακριβώς τα ίδια δικαιώματα στην ζωή όπως και όλα τα υπόλοιπα όντα.
Το ότι εμείς οι άνθρωποι (“η λευκή” φυλή ακόμα περισσότερο) θεοποιήσαμε τους εαυτούς μας και τους τοποθετήσαμε στην κορυφή μιας πυραμίδας που μόνοι μας επινοήσαμε δεν μας δίνει κανέναν δικαίωμα επι της ουσίας να εκμεταλλευόμαστε, να κακοποιούμε και να αποδεκατίζουμε άλλους ζώντες οργανισμούς και τον ίδιο τον πλανήτη.
Ο κάθε ένας μας έχει ευθύνη για όλη αυτή την κατάσταση, καθότι η συλλογική ευθύνη πάει πακέτο με την ατομική. Γιατί απλά κάθε σύνολο αποτελείται απο άτομα και κάθε άτομο έχει το ίδιο μερίδιο ευθύνης με όλα τα άλλα.
Αν θέλουμε λοιπόν οι γονείς μας, οι φίλοι μας, οι σύντροφοί μας, οι εργοδότες μας ή όποιος τέλος πάντων, να μας αντιμετωπίζει σαν υποκείμενα και όχι σαν αντικείμενα, αρχικά θα πρέπει εμείς να μην δεχόμαστε να μπούμε σε αυτή την θέση, να μην σιωπούμε, να μην υπερασπιζόμαστε και διαιωνίζουμε αυτή την συμπεριφορά και κατ επέκταση να μην αντιμετωπίζουμε εμείς οι ίδιοι έτσι τους άλλους (και ναι το ξαναλέω η λέξη “άλλοι” περιλαμβάνει και τα υπόλοιπα συναισθανόμενα πλάσματα).
Αντικείμενο είναι το τραπέζι. Δεν είναι το παιδί, οι γονείς, οι φίλοι, οι σύντροφοι, οι άλλοι άνθρωποι και τα ζώα και γι’ αυτό δεν έχουμε κανένα δικαίωμα πάνω σε αυτούς. Δεν έχουμε δικαίωμα να ορίσουμε αν θα ζήσουν ή όχι. Δεν έχουμε δικαίωμα να τους εκμεταλλευομαστε. Δεν έχουμε δικαίωμα πάνω στο σώμα τους ή στον τρόπο που θα ζήσουν. Τα δικαιώματα μας αρχίζουν και τελειώνουν σε/με εμάς.
Κι ενώ, ναι, είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε στην κυριολεξία ότι θέλουμε στους άλλους, αυτό δεν αποτελεί δικαίωμα μας. Γιατί απλά το δικαίωμα στην ζωή είναι αναφαίρετο, γενετήσιο και ίδιο για όλους και δεν επιφέρει κανένα κόστος η άσκηση αυτού, η ελευθερία απο την άλλη πάει πακέτο με την ευθύνη.
Κλείνοντας λοιπόν να διευκρινίσουμε πως, ναι, είμαστε ελεύθεροι να εκμεταλλευόμαστε και να αντικειμενοποιούμε τους πάντες και τα πάντα, αλλά δεν είναι δικαίωμα μας.
Προσοχή λοιπόν γιατί η ελευθερία αυτή – ακόμα και αν είναι νόμιμή – υπόκειται στον φυσικό νόμο της δράσης – αντίδρασης ή αλλιώς στο νόμο της αιτίας και του αποτελέσματος και πληρώνεται πάντα, αυτό είναι το λεγόμενο Κάρμα.
Ο δρόμος προς την αυτεξουσία και την ελευθερία είναι δύσκολος, όχι γιατί υπάρχουν όλοι αυτοί οι κοινωνικοί κανόνες και οι νόμοι που προσπαθούν να κάνουν τα ανήθικα, ηθικά, αλλά γιατί η αλλαγή συντελείται μέσα στον καθένα και εξαρτάται απο το αν εμείς οι ίδιοι θα αλλάξουμε τα πιστεύω και την συμπεριφορά μας.
Για να είμαστε αυτεξούσιοι και ελεύθεροι πρέπει πρώτα να είμαστε κύριοι του εαυτού μας, υπεύθυνοι για τις πράξεις μας και να κατανοούμε ότι κανείς άλλος δεν έχει δικαίωμα πάνω μας (και αυτό είναι η ρίζα του δελφικού “Γνώθι Σεαυτόν” ), πράγμα που αυτόματα συνεπάγεται πως ούτε κι εμείς έχουμε δικαίωμα πάνω σε άλλους.
©ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
©ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ
2
20
20
20Βοηθήστε μας για να συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε το etetrapodotypia.gr και για να προβούμε σε όσες νομικές ενέργειες απαιτούνται για την αλλαγή του νόμου σε κακούργημα και την διεκπεραίωση των project μας.
Περισσότερα άρθρα
Με Αγωνες Και Θυσια Γραφεται Η Ιστορια! Οι Μνημες Δεν Σβηνουν… Δεν Φυλακιζονται
Άνθρωπος και Ζώο έγιναν Ένα… Το ηρωικο άλογο του πολέμου του 1940, που την έλεγαν Ζαμπετα
Νοέμβριος! Η περίοδος χειμερίας νάρκης του σκαντζόχοιρου!