Ο καθε γονιος ειναι υπευθυνος για τη φαμιλια του, διποδη και τετραποδη… Τα ζώα ποτέ δεν φταίνε… Οι κηδεμονες τους φέρουν την πληρη ευθύνη!

Ανάγνωση σε: 3 λεπτά

Μετά το τραγικό γεγονός του θανάτου του βρέφους στα Γλυκά Νερά από το Ροτβαιλερ της οικογένειας, κατω απο αδιευκρινιστες συνθήκες, διαβάσαμε κάποιες τοποθετήσεις μεσα στο διαδικτυο, του στυλ “τι τα θελουν και τα παιρνουν αυτα τα κ@λοσκυλα, να το πνιξουν το ζαγαρι” και λοιπά γραφικά, που δείχνουν την παντελή έλλειψη γνώσης που έχουμε συνήθως με θέματα που τραβουν την προσοχή μας και νιώθουμε την ανάγκη να σχολιάσουμε κάτι πάνω σε αυτά.

Η ευθύνη είναι αποκλειστικά των κηδεμονων-γονιών και σε καμία περίπτωση του σκύλου, πόσο μάλλον της ράτσας συνολικά.

Τα συγκεκριμένα σκυλιά ανήκουν σε μια φυλή που δένεται ιδιαίτερα με την οικογένεια, είναι υπερπροστατευτικά, πολύ ισχυρά, επίμονα και επιβλητικά.

Που σημαίνει τι?

Εφ’ όσον αναλάβουμε την τόσο μεγάλη ευθύνη της κατοχής ενός τόσο ιδιαίτερου ζώου, που μπορεί να γκρεμίσει ενήλικα άνθρωπο και μόνο με ένα πήδημα πάνω του, μάντεψε???

Χρειάζεται άμεση και ολοκληρωμένη εκπαίδευση, τόσο το ζώο όσο και ο κηδεμονας.

Ακριβώς επειδή είναι ζώο και η αντιληπτική του ικανότητα είναι περιορισμένη, πολλές φορές – ολα τα σκυλιά, όχι μόνο τα Ροτβαιλερ- δυσκολεύονται να διακρίνουν τον πραγματικό κίνδυνο από ένα απλό παιχνίδι και αντιδρούν αντίστοιχα.

Η σωστή εκπαίδευση τόσο του ζώου όσο και του κηδεμονα, θα βοηθήσει ώστε τέτοιες περιπτώσεις να προβλέπονται και να επιλύονται άμεσα και με τον ενδεδειγμένο τρόπο.

Το να αφήνουμε ένα μωρό παιδί με ένα ζώο 60-65 κιλών, όπου η προσαρμοστικότητα του ζώου με τα μικρά παιδιά είναι ένα άλλο τεράστιο κεφάλαιο, αποτελεί τέτοιου μεγέθους αμέλεια που μας κάνει όχι μόνο ακατάλληλους να πάρουμε σπίτι ένα ζώο αλλά και να κρατήσουμε ασφαλή τα παιδιά μας, γενικότερα.

Για όλα φταίνε οι γονείς και μόνο! Για μας είναι τραγικοί και 100% υπεύθυνοι!Δεν αφήνεις ένα νεογνό μόνο του στον ίδιο χώρο ούτε με γατάκι, γενικά δεν αφήνεις λεπτό από τα μάτια σου ένα μωρό! Δεν φταίει ούτε το σκυλάκι, ούτε το άτυχο μωράκι, που λυπουμαστε αφανταστα για την σοκαριστικη απωλεια του. Φταίνε εκείνοι που ήταν υποτίθεται εκεί για να το προστατεύουν!…

Το σκυλι ήταν ΩΣ ΣΥΝΗΘΩΣ στο μπαλκόνι…
Ήρθε λοιπον το νεογέννητο στο σπίτι, το ζωακι αποξενώθηκε περισσότερο απ’ όσο το είχαν- δηλαδη εντελώς- και ήταν ευνόητο ότι έγινε… Φαίνεται καθαρά οτι ενήργησε ετσι απο ζήλια. Ανεύθυνοι και σαν γονείς και σαν κηδεμονες σκυλιού και ιδίως τέτοιας ράτσας!

Το Ροτβαιλερ κατεληξε στα χερια φιλοζωικης εταιρειας, οπου θα εξεταστει απο εκπαιδευτες και θα κριθει αν πρεπει να του γινει ευθανασια, η οχι. Ειναι το λεγομενο BSL που εχει περασει εδω και χρονια σχεδον υπογειως και κατω απο τη μυτη και τα ματια των φιλοζωων, το οποιο και εφαρμοζεται σε συγκεκριμενες χωρες του εξωτερικου.

Τα ποσοστά περιστατικών δαγκώματος εξετάζονται βάσει της δημοφιλίας ρατσών και ακατάλληλων κηδεμόνων που δεν φροντίζουν για τη θετική εκπαίδευση των σκύλων τους, του μεγέθους των σκύλων και της ζημιάς που μπορεί να προκαλέσει καθώς και από το γονιδιακό σύνδρομο αιφνίδιας επιθετικότητας που εντοπίζεται κυρίως στην ανεξέλεγκτη εκτροφή με τις πρώτες 10 ράτσες της λίστας να είναι οι εξής:

Αγγλικό & Αμερικανικό Κόκερ Σπάνιελ
Αγγλικό Σπρίνγκερ Σπάνιελ
Γκόλντεν Ριτρίβερ
Τζέζαπικ Μπέι Ριτρίβερ
Ντόμπερμαν
Γερμανικός Ποιμενικός
Ποιμενικός της Βέρνης
Ποιμενικός των Πυρηναίων
Αγίου Βερνάρδου
Μπουλ Τέρριερ

Στις ΗΠΑ οι ευθανασιες γινονται μαζικα και κυριως σε ρατσες Πιτμπουλ και τα Ροτβάιλερ.

Ειναι προφανες οτι δεν φταιει το ζωο, αφου δεν εχει συνειδηση των πραξεων του. Φταιει ο κηδεμονας… Ομως, ποιος θα τιμωρηθει για τον φονο του μωρου?… Και ποια θα ειναι η κατηγορια? Ελλειπης εκπαιδευση ζωου? Θα κανουν ευθανασια στο συγκεκριμμενο σκυλι ως συνηθως… Αρκει αυτο? Να τιμωρησουμε ενα ζωο ως υπευθυνο για φονο(!!!) και να καθαρισουμε με τη συνειδηση μας?…

Η κάθε ράτσα έχει τις ανάγκες της. Αν ένας σκύλος ζει και αναπνέει μέσα στον πυρήνα της οικογένειας και δεν είναι παραμελημένος, δεν πρόκειται να εκδηλώσει επιθετικη συμπεριφορά. Τέτοιες συμπεριφορές υιοθετουνται, όταν ο σκύλος είναι παραμελημενος, ακοινωνητος, φοβισμένος και δυστυχής. Οι δε κηδεμόνες θα πρέπει να έχουν ενσυναισθηση για το αν αδυνατούν η όχι να έχουν ως κατοικίδιο μια φυλή με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.

Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχει κυνολογικη παιδεία. Ούτε ενημέρωση. Ότι μαθαίνουμε, είναι από προσωπική εμπειρία και αναζήτηση και αν έχουμε την τύχη να τυχουμε, όντας κηδεμόνες κάποιου ζώου, σε καλό κτηνίατρο με όρεξη να μας ενημερώσει.

Καιρός λοιπόν να απαγορευτεί η κηδεμονια σκύλων χωρίς κριτήρια… Και να είναι εξαιρετικά αυστηρά. Αφού “εμείς” φταίμε, να μην έχουμε πλέον δικαίωμα να αγοράζουμε από τα pet shop σκυλάκια-παιχνιδάκια. Δεν είναι λούτρινα για παιχνίδι. Είναι τετραποδες ψυχές και μελη της οικογενειας μας.