Η σπαρακτική στιγμή που ένας ακτιβιστής παρηγορεί μια γουρούνιτσα, λίγο πρίν το φορτηγό την οδηγήσει μέσα στο σφαγείο.

Ανάγνωση σε: < 1 λεπτό

Μια γλυκιά, βασανισμένη ψυχούλα που απολαμβάνει ένα χάδι, μια σύντομη στιγμή τρυφερότητας, λίγο πριν το τέλος…

Λόγια αυτού του άγνωστου άντρα με την υπέροχη καρδιά:
(Καναδάς, Μάρτιος 2018)

“Για πρώτη φορά στη σύντομη ζωή της ένιωσε τι είναι αγάπη. Απόλαυσε το χάδι μου και τις ελάχιστες στιγμές γαλήνης. Έκλεισε τα μάτια της και χαμογέλασε. Ήξερε ότι την αγαπάμε, ήξερε ότι λυπόμαστε πάρα πολύ. Ήταν ευτυχισμένη για μερικά λεπτά στη μίζερη ζωής της. Τώρα είναι πια νεκρή. Αναπαύσου ειρηνικά όμορφο πλάσμα μου”

Συγγνώμη κορίτσι μου που δε μπορέσαμε να σε σώσουμε, συγγνώμη αδέλφια μου…..

Ο πόνος στο πρόσωπο αυτού του ανθρώπου μας σπαραζει την καρδιά. Νιώθουμε το κλάμα του να μας στοιχειώνει, την απελπισία του, τον πόνο του γιατί ξέρει ότι μπορεί να κάνει τίποτα για να τη βοηθήσει, γιατί κανείς δεν τον ακούει, γιατί ζεί σε έναν βρωμερό κόσμο που δεν ξέρει τι είναι συμπόνια!

Συμπάσχουμε αδελφέ μας. Σου στέλνουμε την αγάπη μας και τον απεριόριστο σεβασμό μας εκεί στον μακρινό Καναδά. Σε νιωθουμε δικό μας άνθρωπο κι ας μη σε ξέρουμε! Σου υποσχομαστε ότι δε θα πάψουμε να αγωνίζομαστε με όλες μας τις δυνάμεις μέχρι να πάψει αυτός ο κόσμος να είναι μια κόλαση.

Πρεπει να ενωθουμε με τον πονο τους. Για να νικησουμε πρεπει να θεωρησουμε τον αγωνα σαν δικη μας μαχη, για τα δικα μας δικαιωματα. Οσο βιαζεται η ζωη τους, θα βιαζεται και η δικη μας ψυχολογια. Θα δυναμωσουμε, θα ωριμασουμε, θα γινουμε ολοι μαζι η ασπιδα προστασιας αυτων των υπεροχων αγγελων.