Τι Ρουμανια… Τι Ελλαδα… Η μαφια των σκυλων στην Ευρωπη και ο βασανισμος των αδεσποτων σκύλων στα καταφύγια-κολαστηρια ζώων της Ρουμανίας

Ανάγνωση σε: 5 λεπτά

Τόποι θανάτου: Ο βασανισμος των αδεσποτων σκύλων στα καταφύγια-κολαστηρια ζώων της Ρουμανίας

Με περίπου 600.000 σκυλιά χωρίς μόνιμο σπίτι, η Ρουμανία είναι η χώρα με τα πιο άστεγα σκυλιά στην Ευρώπη. Χιλιάδες από αυτά τα ζώα καταλήγουν σε αστικές εγκαταστάσεις και σταθμούς θανάτωσης κάθε χρόνο, όπου υφίστανται τεράστια ταλαιπωρία.

ΣΑΝ ΓΕΝΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ

Τον Σεπτέμβριο του 2013, η Ρουμανία πήρε το θάνατο ενός μη επιτηρούμενου μικρού παιδιού σε σχέση με τους (φερόμενους) σκύλους του δρόμου για την εφαρμογή ενός νόμου που έρχεται σε αντίθεση με τη σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα δικαιώματα των ζώων και πολλούς νόμους για την καλή διαβίωση των ζώων, ο οποίος είναι αμφιλεγόμενος ακόμη και στη Ρουμανία.

Ο στόχος ήταν: να λυθεί το «πρόβλημα του σκύλου του δρόμου» συλλαμβάνοντας και σκοτώνοντας.
Ένας άλλος στόχος ήταν να πιάσει πολιτικές φωνές.
Ο πραγματικός στόχος είναι και ήταν: να διατεθούν νόμιμα τα δημόσια χρήματα και να τα μοιραστούν μεταξύ τους.

Ο νόμος, που εγκρίθηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ρουμανίας τον Δεκέμβριο του 2013, επιτρέπει στα ζώα να πιάνονται βάναυσα χρησιμοποιώντας βρόχους και σκύλους να κοιμούνται εάν δεν εγκριθούν εντός 14 ημερών.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου συχνά πρέπει να ζουν δίπλα σε σφάγια και σκουπίδια.
Ωστόσο, αυτές οι εγκαταστάσεις είναι μια επιβραβευτική επιχείρηση για έναν αριθμό αδίστακτων ανθρώπων.

Υπάρχουν δύο τύποι εγκαταστάσεων στη Ρουμανία που φιλοξενούν αιχμάλωτους αδεσποτους σκύλους: Σταθμοι θανάτωσης και καταφύγια αστικών ζώων. Η απίστευτη ταλαιπωρία των σκύλων που πιάστηκαν σε αυτές τις εγκαταστάσεις είναι δύσκολο να διατυπωθεί με λόγια.

Η “Ευθανασία” στη Ρουμανία δεν είναι συγκρίσιμη με τον “ύπνο χωρίς πόνο” των ζώων της Δυτικής Ευρώπης.
Τα σκυλιά υποφέρουν από αγωνία κόλασης, απλά σκοτώνονται ή ψεκάζονται νεκρά με χημικές ουσίες που είναι εξαιρετικά σκληρές ως αποτέλεσμα.

Ένεση βενζίνης στην καρδιά, αντιψυκτικό στις φλέβες…

Ο θάνατός τους δεν είναι μια απαλή ολίσθηση στο μέλλον, αλλά πάντα ένας θάνατος γεμάτος φόβο, που χαρακτηρίζεται από πόνο, ταλαιπωρία και στέρηση.

Ο νόμος νομιμοποίησε τους σκύλους του δρόμου ως πηγή χρημάτων – αυτός ήταν επίσης ένας από τους λόγους για να χτυπήσει το νόμο. Τα χρήματα που εμφανίζονται στον προϋπολογισμό της πόλης μοιράζονται τώρα μεταξύ αξιωματούχων από τις αρχές και εκείνων που λαμβάνουν αυτές τις προσοδοφόρες συμβάσεις για τη διαχείριση των ζώων του δρόμου. Το χαρτί είναι υπομονετικό. Και τα σκυλιά είναι σιωπηλά. Λιμοκτονούν. Και πεθαίνουν.

Σε ορισμένες πόλεις της Ρουμανίας, καταβάλλονται χρηματικά ποσά για κάθε σκύλο που μεταφέρεται στο κρατικό καταφύγιο. Οι σκύλοι έχουν κλέψει ακόμη και σκύλους για χρήματα για να καλύψουν την ποσόστωσή τους. Η διαφθορά ανθίζει στην πλάτη των ζώων του δρόμου και έχει αναπτυχθεί μια βιώσιμη επιχείρηση που μπορεί να χρησιμοποιήσει έναν σχεδόν άπειρο αριθμό σκύλων ως αρχικό υλικό, εάν δεν χρησιμοποιείται η μόνη πραγματικά λειτουργική λύση.

ΛΥΣΗ:
Μια εθνική εκστρατεία στειρωσης για ζώα με ιδιοκτήτες και για ζώα του δρόμου για να σταματήσουν τοθς αδιάκοπους απογονους. Εκπαίδευση σχετικά με την προστασία των ζώων = ανθρώπινη προστασία στα σχολεία, στα μέσα ενημέρωσης και στο δημόσιο χώρο.

Και εννοουμε… Μόλις θέσουμε το θέμα των ρουμάνικων αδέσποτων, υπάρχει πάντα το ίδιο σλόγκαν μίσους: “Τα παιδιά της Ρουμανίας πεθαίνουν, οι ρουμανοι άνθρωποι υποφέρουν, αλλά οι ακτιβιστές των μισανθρωπικών δικαιωμάτων των ζώων ανησυχούν για τα βρώμικα σκυλιά του δρόμου”.

Ναι ακριβώς! νοιαζόμαστε κι αυτούς!

Η καλή διαβίωση των ζώων δεν είναι μόνο η αγάπη και η σωτηρία των ζώων, αλλά έχει γίνει πολιτικό ζήτημα.

Οι πολιτικοί στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες περνούν τα πτώματα όταν πρόκειται για ζώα. Και αυτό συμβαινει συνεχως στη Ρουμανία. Σχετικά με μια βιομηχανία που ανθίζει με τον σκληρό θάνατο αβοήθητων αδέσποτων σκύλων.

Στη Ρουμανία υπαρχουν περίπου 600.000 δυσμοιρα αδέσποτα, 600.000 ζωές σκύλων που κινδυνεύουν η κακοποιούνται κάθε μέρα.

Το 2007, η ρουμανική κυβέρνηση εξέτασε έναν νόμο που υποτειθεται θα επρεπε να καθιερώσει έργα στειρωσης σε επίπεδο πολιτείας. Η Ε.Ε. έδωσε ακόμη επιδοτήσεις 4,2 εκατομμυρίων ευρώ μόνο για το 2013. Αντί να τα χρησιμοποιησουν με σύνεση για την επίλυση ενός μεγάλου προβλήματος, αυτά τα κεφάλαια έχουν χαθεί (και εξακολουθούν να είναι) στο βάλτο της διαφθοράς και στην επιχείρηση συλλήψεων σκύλων. Μέχρι σήμερα δεν έχει αλλάξει τίποτα!

Η φύση των δολοφονιών παραμένει ένα κρατικό μυστικό. Υπάρχει λόγος για θάνατο φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας. Κανείς δεν επιτρέπεται να το παρακολουθεί.
Το κοινό πρέπει να παραμείνει στο σκοτάδι.

Και αυτό παρά το γεγονός ότι τα έργα στειρωσης στη Ρουμανία έχουν μεγάλο αποτέλεσμα.

Στην Οραντέα, για παράδειγμα, ο αριθμός των αδέσποτων σκύλων μειώθηκε από αρχικά 5.000 σε μόλις 6 χρόνια έργου σε 300.
Στο Λούγκο, όπου ο δήμαρχος βρίσκεται πίσω από το έργο στειρωσης, ένας πληθυσμός 2500 σκύλων του δρόμου μειώθηκε σε 250 σε μόλις 3 χρόνια. Και χωρίς να σκοτώσουν ούτε έναν σκύλο.

Δεν είναι κατόρθωμα να σκοτώνεις ανυπεράσπιστους σκύλους και γάτες, χρησιμοποιώντας μεσαιωνικές μεθόδους, αλλά μια διεστραμμένη δράση από τη διεφθαρμένη ρουμανική κυβέρνηση, που δεν διαφερει σε τιποτα απο την ελληνικη!

Μόλις η Ε.Ε. σταματήσει τη ροή των επιδοτήσεων για την καλή διαβίωση των ζώων για τη Ρουμανία και την Ελλαδα, το πρόβλημα μπορεί να επιλυθεί ή τουλάχιστον λιγότεροι εγκληματίες θα συμμετάσχουν σε αυτήν την “επιχείρηση”, επειδή δεν αξίζει πλέον.

https://www.dw.com/en/romania-the-dog-mafia/av-16771111