Πανελλαδικό σάλο έχει προκαλέσει η μέσα σε καντούνια στο Μαντούκι σφαγή προβάτων ως… έθιμο για την Ανάσταση, που έγινε το Μ. Σάββατο με αποτέλεσμα να προκληθεί η καταγγελία από εκπροσώπους φιλοζωικών οργανώσεων και να επέμβει η Αστυνομία συλλαμβάνοντας τους υπαίτιους.
Το βίντεο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα zougla.gr
Η καταγραφή της παράνομης σφαγής προβάτων σε κοινή θέα των περαστικών, σε δημόσιο δρόμο, σε καντούνι του Μαντουκιού, εκτός κάθε έννοιας υγειονομικής θανάτωσης ζώου και προστασίας της δημόσιας υγείας, δημοσιοποιήθηκε μετά από καταγγελία που έγινε από επισκέπτη του νησιού στην ιστοσελίδα zougla.gr και με τη συνδρομή εκπροσώπων φιλοζωικής οργάνωσης που ειδοποιήθηκαν και έσπευσαν στο σημείο.
Δεν «ίδρωσε το αυτί τους»…
Η πρώτη καταγγελία έγινε τη Μ. Παρασκευή, όταν πολίτες είδαν σε καντούνι ένα πρόβατο δεμένο από τα πόδια με πολύ κοντό σκοινί, χωρίς νερό, να υποφέρει κάτω από τον ήλιο, περιμένοντας τη σφαγή του. Αμέσως, όπως αναφέρει η ιστοσελίδα zougla.gr σε δημοσίευμά της, έγινε καταγγελία και ακολούθησαν συστάσεις από την αστυνομία στον ιδιοκτήτη, ο οποίος παραβίαζε κατάφωρα τη νομοθεσία περί συνθηκών διαβίωσης των ζώων αλλά και περί κακοποίησης.
Ωστόσο, παρά τις συστάσεις, το πρωί του Μ. Σαββάτου, ομάδα εθελοντών φιλοζωικής οργάνωσης προσέγγισε το ίδιο σημείο προκειμένου να διαπιστώσουν αν είχαν ακολουθηθεί οι συστάσεις, για να δουν με έκπληξη ότι πέντε αρνιά, σε διαφορετικά σημεία, σε υπαίθριο και δημόσιο χώρο, ετοιμάστηκαν για… δημόσια σφαγή αμέσως αφότου ηχήσουν οι καμπάνες της πρώτης Ανάστασης.
Κατέγραψαν καρέ –καρέ με το κινητό
Ακτιβιστές κατέγραψαν τη σφαγή δύο αρνιών με το κινητό τους τηλέφωνο όπου φαίνεται πως η θανάτωση των ζώων γίνεται εκτός κάθε λογικής και έννοιας νομοθεσίας περί προστασίας της δημόσιας υγείας και της υγιεινής των τροφίμων, ενώ το αίμα των ζώων έρρεε ανεξέλεγκτα στις πλάκες του καντουνιού!
Από το θέαμα, μια ακτιβίστρια χάνει τις αισθήσεις της και λιποθυμάει, ενώ ακολουθεί ένταση, παρουσία των αστυνομικών που κατέφθασαν άμεσα στο σημείο.
Οι ακτιβιστές διαμαρτύρονται και φωνάζουν την αστυνομία, η οποία επεμβαίνει άμεσα: Δύο περιπολικά καταφθάνουν στο σημείο και συλλαμβάνουν τους υπεύθυνους, εν μέσω μεγάλων εντάσεων και απειλών. Στον δρόμο βγαίνουν και κάτοικοι της περιοχής, οι οποίοι απειλούν προσωπικά τους ακτιβιστές, που τόλμησαν να καταγγείλουν την παραβίαση των Νόμων της χώρας και τη βάρβαρη πρακτική της δημόσιας σφαγής των ζώων.
Στα δικαστήρια…
Η ένταση μεταφέρεται και στο αστυνομικό τμήμα, μεταξύ των καταγγέλοντων και των συλληφθέντων, για τους οποίους ορίστηκε τακτική δικάσιμος και αφέθηκαν στη συνέχεια ελεύθεροι. Ωστόσο, η εικόνα που μεταφέρθηκε σε όλη την Ελλάδα δυσφημεί την Κέρκυρα και προκαλεί ερωτήματα για τον τρόπο με τον οποίο ορισμένοι εξακολουθούν και αντιμετωπίζουν τη δημόσια υγιεινή και τους κοινόχρηστους χώρους…
Εχουν κι αυτά όπως ολοι εμεις δικαιωμα στη ζωη, δικαιωμα στη περιθαλψη στη σιτιση και στην ευζωια! Εχουν δικαιωματα νομιμα που εμεις οι ανθρωποι τα στερουμε και αδιαφορουμε!
Τα ζωα που δεν κοιτουν παραταξεις, δεν κοιτουν χρωμα, δεν εχουν ρατσισμο! Το μονο που ζητουν είναι αυτά που τους ανηκουν δικαιωματικα, ετσι ώστε οι ανθρωποι που τα προσεχουν να μπορουν να τα κοιτουν στα ματια και εκτος από το χαδι να απλωσουν και το χερι για να προσφερουν οτι μπορει ο καθενας!
Τα τετραποδα δεν ζητουν πολλα! ΖΗΤΟΥΝ ΤΟ ΣΕΒΑΣΜΟ!!!
Ειναι εκείνα που δεν μπορούν να αμυνθούν στην ισοπεδωτική μανια του ανθρώπου.
Δυστυχως και αυτο το Πασχα δεν ηταν αναίμακτο. Ας σεβαστούμε επιτελους αυτες τις ψυχές κι ας βάλουμε τέλος στη γενοκτονία ολων των αμοιρων ζωντανών, που και συναισθηματα έχουν και ψυχές.
Ας βοηθήσουμε λίγο παραπάνω συνανθρώπους και αδέσποτα ζώα αυτές τις μέρες.
Προσοχή στα πυροτεχνήματα και τις κροτίδες: Τρομοκρατημένοι σκύλοι χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους πηδώντας από μπαλκόνια και ταράτσες. Προστατέψτε τους.
Προσοχή στο φαγητό: Καλύτερα δώστε τους (και στα αδέσποτα) την κανονική τροφή που τρώνε όλες τις άλλες μέρες. Αποφύγετε δια ροπάλου κόκκαλα, σοκολάτες, λίπη.
Τα ζώα είναι σαν τα παιδιά! Οφειλουμε να τα προσέχουμε και να τα αγαπουμε εφ’ όρου ζωής!… Αγάπη μόνο… Σε κάθε καρδιά… Σε κάθε ψυχή…!!!
Τα αδέσποτα και τα παραγωγικα ζωα αν είχαν φωνη, θα ζητουσαν τη βοηθεια μας!Εχουν κι αυτά όπως ολοι εμεις δικαιωμα στη…
Ματωμένη Μεγάλη Παρασκευή. Ομαδική εκτέλεση αδέσποτων – παραγωγικών αθώων πλασμάτων από σκατοψυχους δήμιους πριν τον επιταφιο.
Η ματωμένη Μεγάλη Παρασκευή της Ελλαδας. Η ομαδική εκτέλεση χιλιαδων αδεσποτων και παραγωγικων ζωων από τους δημιους δημους και τους νεοναζι συνεργατες τους, με φολες, ευθανασιες και εγκλεισμο τους σε νεοναζιστικα κολαστηρια Νταχαου και Αουσβιτς και τους υπανθρωπους που δολοφονουν αθωα πλασματα στα σφαγεια, μεσα σε λουτρα αιματος, στο βωμο του κερδους και της ματαιοδοξιας τους και προς βρωσιν των κοιλιοδουλων που ειναι εθισμενοι στη σαρκα του κρεατος τους.
Επέλεξαν την πιο πένθιμη ημέρα για μία φριχτή θηριωδία. Βεβαια, ειχε προηγηθει μαζικο ξεκληρισμα πριν το Πασχα, για να καθαρισουν τις πολεις απο τα σκουπιδια, οπως τα αποκαλουν. Ποια? Τα διποδα μιασματα, που κανουν τον σταυρο τους, προσκυνωντας τον επιταφιο, δηθεν για να απαλειψουν τις αμαρτιες τους.
Αντί λοιπον να περιφέρουν τον επιτάφιο οι φιλοζωοι, ας θρηνησουν πάνω από τα αψυχα κορμια των τετραποδων θυμάτων… Μετά την γενοκτονια τους, οι πρωτοστατες του μακελειου θα προαχθουν σε υψηλοτερες βαθμιδες, παιρνοντας τα ευσημα των εγκληματικων τους ενεργειων.
Η Ελλάδα του 2019 είναι μια χώρα με απροσμέτρητα πια περιστατικά δηλητηριασης, κακοποίησης, άγριου βασανισμού και εκτέλεσης χιλιαδων αδεσποτων, επιλεκτικα δεσποζομενων ζώων συντροφιάς, οπως και παραγωγικών αθωων πλασματων.
Περιστατικά πρωτοφανούς βίας και βαρβαρότητας επί καθημερινής βάσης πλέον σε πόλεις και κυρίως στην επαρχία, γίνονται γνωστά μονο στους φιλοζωικούς κύκλους, σπάνια βλέπουν το φώς της δημοσιότητας και σχεδόν ποτέ δε, παίρνουν το δρόμο της δικαιοσύνης.
Η κοινωνία, σε μεγάλο βαθμό, προσπερνά, αδιαφορεί, εθελοτυφλεί, ανέχεται και γίνεται συνένοχος.
Σαν κινημα, διαμαρτυρόμαστε για την παρούσα ανεξέλεγκτη κατάσταση, διεκδικούμε τα αναφαίρετα δικαιώματά τους κι ελπίζουμε σε μια χώρα χωρίς πόνο, που αυτο συνεπαγεται να μετατραπει η κακοποιηση ζωου απο πλημμελημα σε κακουργημα και να μπει ενα τεραστιο λουκετο σε ολα τα νεοναζιστικα κολαστηρια Νταχαου και Αουσβιτς αδεσποτων ψυχων.
Ζητούμε το λιγότερο την εφαρμογή της αναισθητοποίησης των ζώων για τις διατροφικές συνήθειες μέχρι να κατορθώσουμε τη μη χρήση ζώων για καθε περίπτωση. Μεχρι να κλεισουν ολα τα σφαγεια.
Γινόμαστε όλοι μαζί μια ασπίδα προστασίας για όλα τα ζώα, γιατί έχουν δικαίωμα στη ζωή, όπως όλοι εμείς.
Μακελειό τετραποδων εν' όψη Πάσχα. Φόλες – βάρβαρες σφαγές συνθέτουν σκηνικό γενοκτονίας από διποδα που κάνουν το σταυρό…
Οπως αναφερουν στις αναρτησεις των σελιδων τους στο facebook οι ακτιβιστες των ομαδων υπερ των δικαιωματων των ζωων Animal Rights Shooting και Direct Action Everywhere – Athens:
“Κατά την ειρηνική διαμαρτυρία της Ομαδας DxE στη Βαρβακειο αγορα και το κέντρο της Αθήνας για τις σφαγές ζώων το Πασχα, οι κρεοπώλες αντέδρασαν με περιπαιχτικά σχολια και χορούς, με πέταγμα αντικειμένων, με ενα κουβά γεματο με αίμα προς τους διαδηλωτες και με δυναμιτακια.
Κατά την ειρηνική διαμαρτυρία της Ομαδας DxE στη Βαρβακειο αγορα κ το κέντρο της Αθήνας για τις σφαγές ζώων το Πασχα, οι κρεοπώλες αντέδρασαν με περιπαιχτικά σχολια και χορούς, με πέταγμα αντικειμένων, με ενα κουβά γεματο με αίμα προς τους διαδηλωτες και με δυναμιτακια
Μια προσφυγας που περνουσε απο το σημείο και ειχε βιωσει πολεμο στη χώρα της, έπαθε κριση από το θορυβο που καναν τα δυναμιτακια καθως το μυαλο της έκανε συνειρμούς, τρομοκράτημένη από το σκηνικό που της ξύπνησε μνήμες πολέμου και λιποθύμησε. Βία απο ανθρωπους προς ζώα, βία στον πολεμο από ανθρώπους προς ανθρώπους. Διαφορετικά θύματα, ίδιος θυτης”.
Κατα την ειρηνική διαμαρτυρία της Ομαδας DxE στη Βαρβακειο αγορα για τις σφαγές ζώων το Πασχα, οι κρεοπώλες αντέδρασαν μεταξύ άλλων και με δυναμιτακια. Μια προσφυγας που πέρναγε απο το σημείο και ειχε βιωσει πολεμο στη χώρα της, έπαθε κριση από το θορυβο που καναν τα δυναμιτακια καθως το μυαλο της έκανε συνειρμούς και λιποθύμησε. Βία απο ανθρωπους προς ζώα, βία στον πολεμο από ανθρώπους προς ανθρώπους. Διαφορετικά θύματα, ίδιος θυτης.
Το να αντιπαρατίθενται κάποιοι στην φωνή διαμαρτυρίας, κραδαίνοντας τα άψυχα πτώματα ζώων που πριν λίγο είχαν συναισθήματα, αισθήσεις και ένιωσαν τρόμο και πόνο καθώς τα οδηγούσαν στην σφαγή, λέει πολλά για την ψυχοπαθολογία τόσο αυτών, όσο και των πελατών τους.
Oχι, δεν ειναι εξτρεμιστικο να περιφερεις τα αψυχα σωματα απο τα ζωακια που σκοτωνεις και τρως.
Eξτρεμιστικο ειναι να διαμαρτυρεσαι για τα δικαιωματα τους.
Eξτρεμιστικο ειναι σε ενα κοσμο δολοφονων να προσπαθεις για τη ζωη.
Ειρηνική Διαμαρτυρία της Ομαδας DxE στη Βαρβακειο αγορα κ το κέντρο της Αθήνας για τις σφαγές ζώων το Πασχα. Οι…
Ας αντιληφθουν καποιοι το μέγεθος του εγκλήματός τους κι ας δουν τι μπορουν να προκαλεσουν στα παιδιά και στην πραγματική τους φύση…
Το συγκλονιστικο αυτο το παιδικο βιωμα που θα διαβασετε, περιγραφει με τον πιο δυνατο και εκφραστικο τροπο το οτι συγγενεις-φιλοι-γειτονες, αναγκαζουν μικρα παιδια να εμπλεκονται σε τετοιου ειδους θεαματα και κυριως να τα εξαναγκάζουν να ειναι πρωταγωνιστές…
Δυστυχώς δεν θα ειναι ολοι συνειδητοποιημενοι να διαλέξουν τον δρομο της μη βιας. Πολλοι (νεοι κιολας) εχουν μαθει τετοιες πρακτικές που περασαν μικροι και τα συνηθίζουν ως ενηλικες… Ισχυει τελικα οτι τα εθιμα μπορουν να μας κάνουν να συνηθίσουμε καθε μορφη βιαιότητας…. (Ή καπως ετσι)
“Ήμουν 13 χρονών περίπου,1985-86.
Καλοκαιρινές ανέμελες παιδικές διακοπές στα παράλια της Μεσσηνίας.
Κάθε μέρα παραλία,ποδήλατο,μπάλα,εικονικές μάχες με αυτοσχέδια ξύλινα “όπλα” στα ελαιοχώραφα της περιοχής,νυχτερινές βόλτες στο λιμάνι για παγωτό και ηλεκτρονικά παιχνίδια (εκείνα που έπαιρναν 20δραχμο-insert coin to continue)…Ζωή μαγική.
Ένα απόγευμα λοιπόν ήρθε ο πατέρας του κολλητού μου, ενώ παίζαμε μπάλα στη αυλή του σπιτιού τους και μας φώναξε να τον “βοηθήσουμε” με ένα κατσικάκι.Πήγαμε και εμείς τρέχοντας να δούμε τι θέλει..”Να εδώ βοηθήστε με λίγο γιατί είναι πολύ ατίθασο και δε μπορώ να το κάνω καλά μόνος μου..Κράτα εσύ τα πίσω πόδια του (στο φίλο μου) και εσύ τα μπροστινά (σε μένα)..”.
Μου πιάνει τα χέρια και μου τα βάζει στα ποδαράκια του μικρού κατσικιού.Αμήχανα υπάκουσα και το έκανα αλλά δε “μπορούσα” να τα σφίξω δυνατά και το πλάσμα κατάφερε να τραβήξει τα ποδαράκια του.Λίγο θυμωμένος ο πατέρας του φίλου μου, βουτάει δυνατά τα χέρια και μου τα σφίγγει πάνω στα πόδια του μωρού..-“Να έτσι πίασ’το,γερά”
Είχα σαστίσει τόσο πολύ που δεν ήξερα εκείνη τη στιγμή ποιο ήταν το λάθος και ποιο το σωστό..Η σκέψεις μου δε πρόλαβαν, δεν βρήκαν το χρόνο να απελευθερωθούν και να απελευθερώσουν και αυτές με τη σειρά τους τα πόδια του ζώου.Ο πατέρας του φίλου με μια γρήγορη; κίνηση βγάζει το μεγάλο μαχαίρι και κόβει με φοβερή επιδεξιότητα το λαιμό του (το είχε κάνει πολλές φόρες στο παρελθόν).
Το σώμα του έκανε ένα πολύ δυνατό σπάσιμο στον αέρα,με ανάγκασε να ρίξω το σώμα μου στο έδαφος αλλά εγώ συνέχιζα να κρατώ με όλη μου τη δύναμη τα πόδια του φοβούμενος μην απογοητεύσω κάποιον.Το αίμα του από την ένταση και τους σπασμούς έπεσε ζεστό πάνω στο πρόσωπο και τα χέρια μου.
Τα χέρια λύθηκαν αστραπιαία και το βλέμμα μου παγωμένο έβλεπε το μωρό να σπαρταράει δίπλα μου για αρκετά δεύτερα (κάτι σαν αιώνας).
Στάθηκα όρθιος και κοιτούσα το κορμάκι του να αφήνει τις τελευταίες του πνοές με συναισθήματα που ακόμη και τώρα που γράφω δε μπορώ να περιγράψω.
Θυμάμαι-όχι πολύ καλά-οτι έβαλα τα κλάματα και έφυγα τρέχοντας..Δε τόλμησα να πάω σπίτι γιατί δεν ήθελα να δώσω εξηγήσεις σε κανέναν για το τι έγινε..Πήγα στη παραλία και έκλαψα όσο ποτέ άλλοτε..Ένιωσα τόσο πολύ ντροπή και πόνο που ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί.
Αργότερα γύρισα σπίτι προσπαθώντας να μη δείξω οτι συνέβει κάτι..Είχα ήδη πυρετό.Για δυο μέρες σχεδόν ψηνόμουν από τα απόνερα του φονικού.Τα χρόνια πέρασαν και δεν ξαναέφαγα ποτέ κατσικάκια..Κάθε φορά που τα συναντούσα στα χρόνια που ακολούθησαν τα έπαιρνα αγκαλιά και τους ζητούσα συγνώμη…συγνώμη..συγνώμη αλλά και νιώθοντας εντελώς ανήμπορος να τους προσφέρω κάτι άλλο..Ένιωθα πως ποτέ δε θα απελευθερωθώ από αυτον τον εφιάλτη.
Και τα χρόνια πέρναγαν και έπρεπε να φτάσω 22 χρονών μέχρι να κάνει το ηλίθιο κεφάλι μου τη σύνδεση και με τα άλλα πλάσματα.Και αυτό το οφείλω-που αλλού- στις μεγάλες μου αγάπες,τις γάτες..
Παραμονές πάσχα 1994 (είχα φύγει ήδη στα 19 από το πατρικό ) αποφασισμένος πλέον κόβω οριστικά το κρέας.
Το ανακοινώνω ξαφνικά σε ένα τραπέζι όταν η μητέρα μου σέρβιρε το πιάτο μου.”Αυτά δε γίνονται θα καταστρέψεις την υγεία σου..Να φάε λίγο τώρα μη φας πολύ,δε γίνεται να μη τρως καθόλου,θα αρρωστήσεις κάποια στιγμή”…Φοβόμουν και εγώ μήπως αρρωστήσω και όλο αυτό φάνταζε πολύ δύσκολο,σχεδόν αδιέξοδο.Αλλά πως να γυρίσω πίσω?Με πήραν πάλι τα ζουμιά….
Τσαντίστηκα που έκλαψα, τσαντίστηκα για την ανασφάλεια και τους φόβους μου..”Ας αρρωστήσω..Εγώ δε ξανατρώω τους φίλους μου ” είπα και έφυγα από τραπέζι και ύστερα από λίγη ώρα και από το σπίτι..Ένα πασχαλινό γεύμα που ποτέ δεν ολοκλήρωσα.
Η λέξη χορτοφαγία ήταν άγνωστη σε μένα και δεν ήξερα και κανέναν να με στηρίξει.Βλέπετε δεν υπήρχε τίποτα διαθέσιμο να διαβάσω και να στηρίξω την απόφασή μου παρά μόνο ο σεβασμός και η συμπόνια για τα ζώα που τελικά αποδείχτηκαν και τα πιο σημαντικά “όπλα” για το μέλλον.
Οτι ακολούθησε όλα τα επόμενα χρόνια στο δρόμο προς την αυστηρή χορτοφαγία,ήταν απλά μια πολύ φυσική και λογική συνέχεια…Ζω πλέον το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου χωρίς να ντρέπομαι και μπορώ να κοιτάω τα πλάσματα στα μάτια.
Δε ζητάω συγνώμη πια.Άργησα να το κάνω αλλά απελευθερώθηκα.
Ο πόνος και ο καημός μου όμως για αυτά είναι δυνατότερος από ποτέ ειδικά αυτές τις γαμημένες “άγιες” μέρες που χριστιανοί και άθεοι πνίγουν στο αίμα εκατομμύρια υπέροχα μωρά,κλεμμένα από τις υπέροχες μητέρες τους”.
Ήμουν 13 χρονών περίπου,1985-86.Καλοκαιρινές ανέμελες παιδικές διακοπές στα παράλια της Μεσσηνίας.Κάθε μέρα…
“Η αληθινή ανθρώπινη καλοσύνη, σε όλη της την αγνότητα και ελευθερία, μπορεί να έρθει στο προσκήνιο μόνο όταν ο παραλήπτης της δεν έχει καμία δύναμη.
Η αληθινή ηθική δοκιμασία της ανθρωπότητας, η θεμελιώδης δοκιμασία της (η οποία βρίσκεται βαθιά θαμμένη από την θέα), αποτελείται από τη στάση της απέναντι σε εκείνους που είναι στο έλεός της:
τα ζώα.”
~ Milan Kundera
Σε λίγες μέρες… θα γίνει η σφαγή των αμνών…
Άλλο ένα φρικτό “έθιμο”… Θα σφαγιασθούν άπειρα ζωάκια… μωράκια… Με φριχτούς πόνους… Μεσα σε λουτρα αιματος…
Παλιά, λένε, στα χωριά τέτοιες μέρες άκουγες τις μάνες που ούρλιαζαν, επειδή έπαιρναν τα μικρά τους που θήλαζαν ακόμα για να τα σφάξουν. Τώρα όλα αυτά γίνονται πίσω από τους τοίχους και τις κλειστές πόρτες των κτηνοτροφικών μονάδων… για να μην ταράζεστε…
ΜΗ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΤΕ ΣΕ ΑΥΤΟ!!! Ζήστε και γιορτάστε αναίμακτα, αφήνοντας και τους άλλους να ζήσουν!!!
ΦΕΤΟΣ ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ !!! ΔΕΝ ΤΡΩΜΕ ΑΡΝΑΚΙ ΓΑΛΑΚΤΟΣ !!! ΔΕΝ ΤΡΩΜΕ ΜΩΡΑ !!! ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΤΕΤΡΑΠΟΔΩΝ ΠΛΑΣΜΑΤΩΝ!!!
Stop σε καθε μορφη κακοποιησης! Σεβασμος στη ζωη ολων των τετραποδων πλασματων επι της γης!"Η αληθινή ανθρώπινη…
Η εκτροφή ζώων σε κλουβιά είναι απάνθρωπη, μη αναγκαία και δεν έχει καμία θέση στην Ευρώπη. Γίνετε μέλος του κινήματος για την απαγόρευση των κλουβιών σήμερα.
Ακόμα κι ένα παιδί θα μπορούσε να καταλάβει ότι αυτή η μεταχείριση είναι βάναυση: πρόκειται για ενσυναίσθητα όντα, ικανά να νιώθουν πόνο και χαρά. Η εκτροφή σε κλουβιά προκαλεί στα ζώα έντονο πόνο, καθώς περιορίζει σοβαρά τις κινήσεις τους και αποτρέπει να εκτελέσουν σχεδόν κάθε φυσιολογική συμπεριφορά τους.
Εκατοντάδες εκατομμύρια παραγωγικά ζώα σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση ζουν έναν εφιάλτη. Xοιρομητέρες αναγκάζονται να θηλάσουν τα μικρά τους σε κλουβιά· κουνέλια και ορτύκια περνούν όλη τους τη ζωή σε γυμνά κλουβιά· μοσχαράκια πολύ μικρής ηλικίας περιορίζονται σε ατομικά κλουβιά· πολλές κότες εξακολουθούν να βρίσκονται ακόμα και σήμερα μέσα σε κλουβιά, ενώ πάπιες και χήνες κλείνονται σε κλουβιά και σιτίζονται δια της βίας με σκοπό την παραγωγή φουαγκρά.
Μαζί μπορούμε να απαλλάξουμε την Ευρώπη από αυτά τα κλουβιά. Γίνετε μέλος και υπογράψτε την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών (αίτηση) ζητώντας από την Ευρώπη να απαγορεύσει τη χρήση κλουβιών στην κτηνοτροφία. Αν ο αριθμός μας ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο, μπορεί να υπάρξει ένα μέλλον χωρίς κλουβιά.
Στόχος της Εκστρατείας «Τέλος στα κλουβιά» της Compassion in World Farming είναι να συγκεντρωθούν τουλάχιστον 1.000.000 έγκυρες υπογραφές μέσω της Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Πολιτών (ECI) για να καταργηθεί η χρήση των κλουβιών στην εκτροφή των παραγωγικών ζώων στην Ε.Ε.
Μέχρι αυτή τη στιγμή, πολλοί πολίτες της Ε.Ε έχουν υπογράψει. Βοηθήστε μας να βγάλουμε τα ζώα από τα κλουβιά! Υπογράψτε την αίτηση:
Προωθήστε στους φίλους και φίλες σας να την υποστηρίξουν.
Χοιρομητέρες σε κλουβιά
Έχετε απορίες σχετικά με την εκστρατεία; Θέλετε να συλλέξετε υπογραφές σε κάποια εκδήλωσή σας; Επικοινωνήστε με μήνυμα σε αυτή τη σελίδα είτε με email στη διεύθυνση ECIGR@ciwf.org .
***
Το ανθρώπινο είδος έχει προκαλέσει ανά τους αιώνες τεράστιες καταστροφές στο φυσικό περιβάλλον, γεγονός που τα τελευταία μόλις χρόνια φαίνεται να απασχολεί μια περιορισμένη μερίδα πολιτών, που μάχονται για τον περιορισμό τους. Για πολλούς, η καταστροφή που προκαλείται από την ανθρώπινη δραστηριότητα οδηγεί σε φαινόμενα όπως η κλιματική αλλαγή, το λιώσιμο των πάγων και η καταστροφή των τροπικών δασών. Αυτό όμως που παραγνωρίζεται είναι η προβληματική αντιμετώπιση του ζωικού βασιλείου.
Η παρεμβατικότητα του ανθρώπου στη φύση μας γυρνά πίσω κατά δεκάδες χιλιάδες χρόνια, αφού οι πρόγονοί μας, από την εποχή του λίθου κιόλας, ήταν ήδη υπεύθυνοι για μια σειρά οικολογικών καταστροφών. Όταν οι πρώτοι άνθρωποι έφτασαν στην Ωκεανία, περίπου 45.000 χρόνια πριν, οδήγησαν γρήγορα στην εξαφάνιση το 90% των μεγάλων ζώων που κατοικούσαν την ήπειρο. Αυτή ήταν η πρώτη σημαντική επίδραση που είχε ο Homo sapiens στο οικοσύστημα του πλανήτη και φυσικά δεν θα ήταν η τελευταία.
Περίπου 15.000 χρόνια πριν, το ανθρώπινο γένος θα έφτανε και στην Αμερική, συμβάλλοντας στην εξαφάνιση περίπου του 75% των μεγάλων θηλαστικών της. Πολλά άλλα είδη θα εξαφανίζονταν ταυτόχρονα και από την Αφρική, από την Ευρασία και από πληθώρα νησιών γύρω από τις ακτές τους. Συνολικά, μάλιστα, ο Homo sapiens οδήγησε στην εξαφάνιση περίπου το 50% όλων των μεγάλων χερσαίων θηλαστικών του πλανήτη, πριν καν προλάβει να καλλιεργήσει το πρώτο κομμάτι γης, να δημιουργήσει εργαλεία ή να ανακαλύψει τη γραφή.
Το επόμενο σημαντικό ορόσημο στη σχέση των ανθρώπων και των ζώων ήταν η γεωργική επανάσταση, η διαδικασία κατά την οποία δηλαδή ο άνθρωπος μετατράπηκε από νομαδικός κυνηγός σε γεωργό που κατοικεί σε μόνιμους οικισμούς. Η νέα αυτή συνθήκη περιλάμβανε την εμφάνιση των οικόσιτων ζώων. Αρχικά, η εξέλιξη αυτή φαίνεται να ήταν μικρής σημασίας, καθώς οι άνθρωποι κατάφεραν τότε να εξημερώσουν λιγότερα από 20 είδη θηλαστικών και πτηνών, σε σύγκριση με τα αμέτρητα είδη που παρέμεναν «άγρια». Ωστόσο, με το πέρασμα των αιώνων, τα οικόσιτα ζώα έγιναν ο κανόνας. Σήμερα, περισσότερα από το 90% των μεγάλων ζώων του πλανήτη είναι εξημερωμένα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το κοτόπουλο. Πριν από δέκα χιλιάδες χρόνια, το κοτόπουλο ήταν ένα σπάνιο πτηνό που εντοπιζόταν αποκλειστικά σε περιοχές της Νότιας Ασίας και σε περιορισμένο αριθμό. Σήμερα, δισεκατομμύρια κοτόπουλα υπάρχουν και εκτρέφονται σχεδόν σε όλες τις ηπείρους, εκτός της Ανταρκτικής. Το εξημερωμένο κοτόπουλο είναι ίσως το πιο διαδεδομένο πτηνό στην ιστορία του πλανήτη, μαζί με τις αγελάδες και τους χοίρους, ο αριθμός τω οποίων είναι επίσης τεράστιος.
Τα εξημερωμένα είδη όπως τα κοτόπουλα πλήρωσαν όμως την εξημέρωσή τους με δεινά άνευ προηγουμένου, εξαιτίας φυσικά των ανθρώπων. Κι αυτό καθώς η αγροτική επανάσταση δημιούργησε εντελώς νέα είδη βασανισμού για τα ζώα, που επιδεινώθηκαν μάλιστα με το πέρασμα των γενεών.
Με μια πρώτη ματιά, τα εξημερωμένα ζώα μπορεί να φαίνονται πιο τυχερά από τους άγριους συγγενείς και τους προγόνους τους. Τα άγρια βουβάλια, για παράδειγμα, περνούν το χρόνο τους αναζητώντας φαγητό, νερό και καταφύγιο, ενώ απειλούνται συνεχώς από λιοντάρια, παράσιτα, πλημμύρες και ξηρασίες. Τα οικόσιτα βοοειδή, αντίθετα, απολαμβάνουν φροντίδα και προστασία από τον άνθρωπο. Οι άνθρωποι παρέχουν στις αγελάδες και τα μοσχάρια τροφή, νερό και στέγη, αντιμετωπίζουν τις ασθένειές τους και τα προστατεύουν από αρπακτικά και φυσικές καταστροφές. Αργά ή γρήγορα όμως, αυτά οδηγούνται στο σφαγείο.
Αυτό που καθιστά την εκτεταμένη ύπαρξη εξημερωμένων αγροτικών ζώων ιδιαίτερα προβληματική, δεν είναι μόνο ο τρόπος με τον οποίο πεθαίνουν, αλλά κυρίως το πώς αυτά ζουν. Δύο ανταγωνιστικοί παράγοντες έχουν διαμορφώσει τις συνθήκες διαβίωσης των αγροτικών ζώων: αφενός, οι άνθρωποι επιθυμούν το κρέας, το γάλα, τα αβγά, το δέρμα και τη μυϊκή δύναμη των ζώων. Από την άλλη, οι άνθρωποι πρέπει να εξασφαλίσουν τη μακροπρόθεσμη επιβίωση και αναπαραγωγή των ζώων εκτροφής. Θεωρητικά, αυτό θα έπρεπε να προστατεύει τα ζώα από την ακραία μεταχείριση και τη σκληρότητα απέναντί τους.
Εάν ένας αγρότης αρμέξει μια αγελάδα χωρίς να της παρέχει την απαραίτητη τροφή και νερό, η παραγωγή γάλακτος θα εξασθενίσει και η ίδια η αγελάδα θα πεθάνει γρήγορα. Δυστυχώς όμως, οι άνθρωποι μπορούν να προκαλέσουν τεράστια ταλαιπωρία στα ζώα με άλλους τρόπους, ακόμη και όταν φροντίζουν για την εξασφάλιση της επιβίωσης και της αναπαραγωγής τους.
Η ρίζα του προβλήματος είναι ότι τα εξημερωμένα ζώα έχουν κληρονομήσει από τους άγριους προγόνους τους πολλές φυσικές, συναισθηματικές και κοινωνικές, ανάγκες που θεωρούνται περιττές στα σύγχρονα αγροκτήματα. Οι γεωργοί αγνοούν συνήθως αυτές τις ανάγκες χωρίς να ανησυχούν για τις συνέπειες των πράξεών τους. Έτσι, κλειδώνουν τα ζώα σε μικροσκοπικά κλουβιά, ακρωτηριάζουν τα κέρατα και τις ουρές τους, απομακρύνουν τις μητέρες από τα μικρά τους και εκτρέφουν επιλεκτικά υβρίδια. Τα ζώα υποφέρουν πολύ, όμως επιβιώνουν και πολλαπλασιάζονται.
Είναι αλήθεια ότι όλα τα ένστικτα και οι έμφυτες τάσεις εξελίχθηκαν για να ικανοποιήσουν τις εξελικτικές πιέσεις της επιβίωσης και της αναπαραγωγής. Όταν αυτές εξαφανίζονται, ωστόσο, τα ένστικτα που είχαν διαμορφωθεί δεν εξαφανίζονται κι αυτά αμέσως. Ακόμη και αν δεν είναι πλέον χρήσιμα για την επιβίωση και την αναπαραγωγή, συνεχίζουν να διαμορφώνουν τις υποκειμενικές εμπειρίες του ζώου. Οι φυσικές, συναισθηματικές και κοινωνικές ανάγκες των σημερινών αγελάδων, σκύλων και ανθρώπων δεν αντικατοπτρίζουν τις τρέχουσες συνθήκες, αλλά τις εξελικτικές πιέσεις που αντιμετώπιζαν οι πρόγονοί τους πριν από δεκάδες χιλιάδες χρόνια. Για παράδειγμα, οι σύγχρονοι άνθρωποι αγαπούν τα γλυκά, λόγω του ότι όταν οι πρόγονοί μας από την εποχή του λίθου έβρισκαν γλυκά, ώριμα φρούτα, το πιο λογικό που είχαν να κάνουν ήταν να τα καταναλώσουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα ώστε να μη χαλάσουν.
Ακριβώς η ίδια εξελικτική λογική διαμορφώνει τη ζωή των αγελάδων και των μόσχων στις βιομηχανοποιημένες φάρμες. Τα αρχαία άγρια βοοειδή ήταν κοινωνικά ζώα. Προκειμένου να επιβιώσουν και να αναπαραχθούν, έπρεπε να επικοινωνούν, να συνεργάζονται και να ανταγωνίζονται αποτελεσματικά. Όπως όλα τα κοινωνικά θηλαστικά, τα άγρια βοοειδή απέκτησαν τις απαραίτητες κοινωνικές δεξιότητες μέσω του παιχνιδιού. Τα κουτάβια, τα γατάκια, τα μοσχάρια και τα παιδιά αγαπούν όλα να παίζουν, γιατί η εξέλιξη τους δημιούργησε αυτή την παρόρμηση. Στην άγρια φύση, έπρεπε να παίζουν. Εάν δεν το έκαναν, δεν θα μάθαιναν τις κοινωνικές δεξιότητες ζωτικής σημασίας για την επιβίωση και την αναπαραγωγή τους.
Εάν ένα γατάκι ή μοσχάρι γεννιόταν με κάποια σπάνια μετάλλαξη που τους καθιστούσε αδιάφορο το να παίζουν, ήταν απίθανο να επιβιώσουν ή να αναπαραχθούν, ενώ ούτε οι πρόγονοί τους θα υπήρχαν αν δεν είχαν αποκτήσει αυτές τις δεξιότητες. Ομοίως, η εξέλιξη που έχει εγγραφεί σε κουτάβια, γατάκια, μοσχάρια και παιδιά είναι μια έντονη επιθυμία δέσμευσης με τις μητέρες τους. Μια πιθανή μετάλλαξη που θα αποδυνάμωνε τον δεσμό μητέρας-βρέφους θα ήταν μια «θανατική ποινή» για αυτά.
Τι συμβαίνει λοιπόν όταν οι αγρότες παίρνουν ένα νεαρό μοσχάρι, το χωρίζουν από τη μητέρα του, το κλειδώνουν σε ένα μικρό κλουβί, το εμβολιάζουν, του παρέχουν φαγητό και νερό και, όταν είναι αρκετά μεγάλο, το γονιμοποιούν τεχνητά; Αντικειμενικά, αυτός ο μόσχος δεν χρειάζεται πλέον ούτε μητρική δέσμευση, ούτε άλλα ζώα δίπλα του για να επιβιώσει και να αναπαραχθεί. Όλες οι ανάγκες του φροντίζονται από τους ανθρώπους. Αλλά από μια υποκειμενική προοπτική, ο μόσχος αυτός εξακολουθεί να αισθάνεται μια έντονη επιθυμία να βρίσκεται με τη μητέρα του και να παίξει με άλλα μοσχάρια. Αν αυτές οι προτροπές δεν εκπληρωθούν, το ζώο υποφέρει.
Αυτό είναι το βασικό μάθημα της εξελικτικής ψυχολογίας, μια ανάγκη που διαμορφώθηκε χιλιάδες γενιές πριν να εξακολουθήσει να γίνεται αισθητή, ακόμα κι αν δεν είναι πλέον απαραίτητη για την επιβίωση και την αναπαραγωγή. Η αγροτική επανάσταση έδωσε στον άνθρωπο τη δυνατότητα να εξασφαλίσει την επιβίωση και την αναπαραγωγή των κατοικίδιων ζώων, αγνοώντας τις υποκειμενικές ανάγκες τους. Ως εκ τούτου, τα οικόσιτα ζώα είναι συλλογικά τα πιο τυχερά ζώα στον κόσμο και ταυτόχρονα τα πιο δυστυχισμένα ζώα που υπήρξαν ποτέ.
Η κατάσταση έχει μόνο επιδεινωθεί τους τελευταίους αιώνες, κατά τη διάρκεια των οποίων η παραδοσιακή κτηνοτροφία έδωσε τη θέση της στη βιομηχανική. Σε παραδοσιακές κοινωνίες όπως η αρχαία Αίγυπτος, η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ή η μεσαιωνική Κίνα, οι πολίτες διέθεταν πολύ περιορισμένη γνώση πάνω στην επιστήμη της βιοχημείας, της γενετικής, της ζωολογίας και της επιδημιολογίας. Κατά συνέπεια, οι δυνάμεις τους στη χειραγώγηση των ζώων ήταν περιορισμένες. Στα μεσαιωνικά χωριά, τα κοτόπουλα έτρεχαν ελεύθερα ανάμεσα στα σπίτια και έχτιζαν φωλιές στον κοντινό αχυρώνα. Εάν ένας φιλόδοξος αγρότης προσπαθούσε να κλειδώσει 1.000 κοτόπουλα μέσα σε ένα συνωστισμένο κοτέτσι, πιθανώς θα προκαλούσε μια θανατηφόρα επιδημία γρίπης των πτηνών.
Όμως η σύγχρονη επιστήμη αποκρυπτογράφησε τα μυστικά των πτηνών, των ιών και των αντιβιοτικών, και οι άνθρωποι πλέον μπορούν να εξαναγκάζουν τα ζώα σε ακραίες συνθήκες διαβίωσης. Με τη βοήθεια των εμβολιασμών, των φαρμάκων, των ορμονών, των φυτοφαρμάκων, των κεντρικών συστημάτων κλιματισμού και των αυτόματων τροφοδοτών, είναι πλέον δυνατή η συσσώρευση δεκάδων χιλιάδων κοτόπουλων σε μικροσκοπικούς χώρους και η παραγωγή κρέατος και αυγών με πρωτοφανή απόδοση.
Η τύχη των ζώων σε τέτοιες βιομηχανικές εγκαταστάσεις έχει γίνει ένα από τα πιο σημαντικά ηθικά ζητήματα της εποχής μας. Σήμερα, τα περισσότερα μεγάλα ζώα ζουν σε βιομηχανικές εγκαταστάσεις και όχι ελεύθερα στη φύση. Το 2009, στην Ευρώπη υπήρχαν 1.6 δισεκατομμύρια άγρια πτηνά. Την ίδια χρονιά, η ευρωπαϊκή βιομηχανία κρέατος και αβγών εκμεταλλευόταν 1.9 δισεκατομμύρια κοτόπουλα. Συνολικά, τα οικόσιτα ζώα του κόσμου ζυγίζουν περίπου 700 εκατομμύρια τόνους, σε σύγκριση με τους 300 εκατομμύρια τόνους που αντιστοιχούν στον άνθρωπο και τους λιγότερους από 100 εκατομμύρια τόνους που αντιστοιχούν στα μεγάλα, άγρια ζώα.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η μοίρα των ζώων σε κτηνοτροφικές μονάδες δεν είναι ένα παράπλευρο ηθικό ζήτημα. Πρόκειται για την πλειοψηφία των πλασμάτων της Γης: δεκάδες δισεκατομμύρια ζώα, καθένα με έναν πολύπλοκο κόσμο αισθήσεων και συναισθημάτων, που ζουν όμως και πεθαίνουν σε μια αέναη γραμμή παραγωγής. Πριν από σαράντα χρόνια, ο φιλόσοφος Peter Singer δημοσίευσε το βιβλίο «Απελευθέρωση των ζώων», το οποίο επιχείρησε να διαφωτίσει τους ανθρώπους πάνω σε αυτό το ζήτημα. Ο ίδιος ισχυριζόταν τότε ότι η βιομηχανική κτηνοτροφία είναι υπεύθυνη για περισσότερο πόνο και δυστυχία απ’ ό,τι όλοι οι πόλεμοι στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Η επιστημονική μελέτη των ζώων έχει παίξει μεγάλο ρόλο σε αυτή την τραγωδία εις βάρος τους. Η επιστημονική κοινότητα έχει χρησιμοποιήσει τις αυξανόμενες γνώσεις της για τα ζώα, κυρίως για να τα χειραγωγήσει πιο αποτελεσματικά στην υπηρεσία του ανθρώπου. Ωστόσο, η επιστημονική κοινότητα έχει αποδείξει ταυτόχρονα ότι τα ζώα είναι όντα που διαθέτουν αισθήματα, περίπλοκες κοινωνικές σχέσεις και περίπλοκα ψυχολογικά πρότυπα. Μπορεί να μην είναι τόσο έξυπνα όσο ο άνθρωπος, αλλά σίγουρα αναγνωρίζουν τον πόνο, το φόβο και τη μοναξιά. Επίσης υποφέρουν, αλλά και νιώθουν ευτυχία.
Είναι καιρός να λάβουμε υπόψη μας αυτά τα επιστημονικά ευρήματα, διότι, καθώς η ανθρώπινη δύναμη παρέμβασης συνεχίζει να αυξάνεται, μεγαλώνει και η ικανότητά μας να βλάπτουμε ή να ωφελούμε τα άλλα ζώα. Για 4 δισ. χρόνια, η ζωή στη Γη διέπεται από τη φυσική επιλογή. Τώρα επηρεάζεται όλο και περισσότερο από τον ανθρώπινο «έξυπνο» σχεδιασμό. Η βιοτεχνολογία, η νανοτεχνολογία και η τεχνητή νοημοσύνη σύντομα θα επιτρέψουν στους ανθρώπους να αναμορφώσουν τα έμβια όντα με ριζοσπαστικούς νέους τρόπους, που θα επαναπροσδιορίσουν το ίδιο το νόημα της ζωής. Όταν η ανθρωπότητα φτάσει στο σχεδιασμό αυτού του θαυμαστού νέου κόσμου, θα πρέπει να λάβει υπόψη της την ευημερία όλων των όντων και όχι μόνο των ανθρώπινων.
Οι DREAMDANCERS σας προσκαλούν στο Anti Fur Event Thessaloniki 23/11/2018 στην Καμαρα.
Κάθε χρόνο, δεκάδες εκατομμύρια κουνέλια και 40-50 εκατομμύρια άλλα ζώα σκοτώνονται για τη γούνα τους, είσαι έτοιμος/μη να αναλάβεις την ευθύνη για τον θάνατο αυτών των αθώων ζώων;
Τα περισσότερα από αυτά εκτρέφονται κάτω από φρικτές συνθήκες. Εγκλωβισμένα σε συρμάτινα κλουβιά και εκτεθειμένα σε ακραίες καιρικές συνθήκες, τα ζώα υποφέρουν από έντονη κατάθλιψη και στρες, παρουσιάζοντας εκτός των άλλων νευρωτική, επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά, όπως επιτόπιους βηματισμούς, ατελείωτους κύκλους γύρω από τον εαυτό τους, αυτο-ακρωτηριασμό, ακόμη και κανιβαλισμό.
Στο τέλος, τα περιμένει ένας φρικτός θάνατος που περιλαμβάνει μεθόδους όπως ηλεκτροπληξία στον πρωκτό, κρέμασμα, κτυπήματα στο κεφάλι και εισπνοή τοξικού αερίου για να μην καταστραφεί η γούνα.
Σε κάποιες περιπτώσεις, οι μέθοδοι αυτοί δεν είναι άμεσα θανατηφόροι και μερικά ζώα, έχουν τις αισθήσεις τους όταν τα γδέρνουν. Εκτός από τα ζώα εκτροφείου, άλλα ζώα παγιδεύονται στο φυσικό τους περιβάλλον, όπου τα περιμένει ένας αργός και βασανιστικός θάνατος. Στην Ελλάδα λειτουργούν άνω των 100 εκτροφεία παραγωγής γούνας και πολλές βιοτεχνίες που ειδικεύονται στην επεξεργασία και παραγωγή γούνινων ενδυμάτων και αξεσουάρ.
“Οι φίλοι μας τα ζώα…” Είναι αλήθεια; βλέπουμε τα ζώα σαν φίλους; τα βλέπουμε σαν συγκάτοικους αυτού του πλανήτη;
Πόσοι αλήθεια από εμάς τα βλέπουμε έτσι; Και πώς μπορούμε να εξηγήσουμε το γεγονός ότι σκοτώνουμε τα ζώα από ευχαρίστηση; Για ψυχαγωγία και για είδη ένδυσης που πραγματικά δε χρειαζόμαστε;
Είναι γνωστό πως ο πλανήτης μας αντιμετωπίζει σήμερα πολλά προβλήματα. Ίσως περισσότερα από ποτέ. Ο υπερπληθυσμός, η αλόγιστη χρήση των φυσικών πόρων, η ερημοποίηση, η μείωση της βιοποικιλότητας, η μόλυνση του αέρα και των υδάτων, η αλλαγή του κλίματος και το φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι μερικά μόνο από τα αυτά.
Η ανθρώπινη οικογένεια αντιμετωπίζει σήμερα την επικείμενη κατάρρευση της βιόσφαιρας, το λεπτό στρώμα ζωής το οποίο οργανώνεται σε οικοσυστήματα που καθιστά τη γη κατοικήσιμη. Οι λίμνες τα ποτάμια οι θάλασσες και τα δάση, όλα τα φυσικά οικοσυστήματα συμβάλλουν στην ύπαρξη της ανθρωπότητας επάνω στη γη. Οι επιστήμονες έχουν προειδοποιήσει ότι μέχρι το 2048 θα έχουν εξαφανιστεί τα αποθέματα θαλάσσιας ζωής των ωκεανών. Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ αναφέρει ότι το 75% των ψαριών που καταναλώνουμε έχουν φτάσει στα όρια της υπεραλίευσης.
Είναι γνωστό ότι η σύγχρονη βιομηχανοποιημένη κοινωνία, αποτελεί απειλή για το φυσικό περιβάλλον με πολλούς τρόπους. Για αυτές τις απειλές και για την αναζήτηση λύσεων, υπάρχουν εδώ και χρόνια αρκετές διαμάχες σε διαφορετικούς χώρους. Ένα πράγμα όμως που σταθερά παραβλέπεται είναι και το βασικό: η κατανάλωση ζωικών προϊόντων.
Η εκτροφή ζώων σημαίνει, τεράστιες ποσότητες περιττωμάτων, αντιβιοτικά και ορμόνες, χημικά από τα βυρσοδεψεία, λιπάσματα και φυτοφάρμακα που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ζωοτροφών και τα οποία μολύνουν τα λιγοστά αποθέματα νερού, ρύπανση της ατμόσφαιρας, υποβάθμιση του εδάφους από την υπερβόσκηση, αποψίλωση δασών για νέα βοσκοτόπια και για καλλιέργειες ζωοτροφών, απώλεια βιοποικιλότητας, κοινωνική αδικία, διατάραξη κοινωνιών, ευρεία διάδοση ασθενειών κα.
Οι ειδικοί αναγνωρίζουν τη σημασία της διατροφής στην πρόληψη της καταστροφής του πλανήτη όλο και περισσότερο.
Μία έκθεση ορόσημο του 2006 από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (Livestock’s Long Shadow), εκτιμά ότι η παραγωγή ζωικού κεφαλαίου είναι ένας από τους κύριους συνεισφέροντες στην παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας.
Το WorldWatch Institute, δηλώνει ότι «η σπατάλη φυσικών πόρων (γης, καλλιεργειών, ενέργειας, νερού, χημικών) προερχόμενη από την όρεξη των ανθρώπων για κρέας, είναι η αληθινή κινητήριος δύναμη πίσω από όλες τις βασικές μορφές της περιβαλλοντικής καταστροφής που απειλεί το μέλλον των ανθρώπων», ενώ σε πρόσφατη έκθεσή του με τίτλο Livestock and Climate αναφέρει, ότι η εκτροφή ζώων ευθύνεται για τουλάχιστον 32,564 εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα ή το 51% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
Μόλις προχθές νέα έκθεση των ΗΕ, διαπιστώνει για μία ακόμη φορά, ότι τα ζωικά προϊόντα (κρέας και γαλακτοκομικά) απαιτούν περισσότερους πόρους και προκαλούν υψηλότερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από ότι οι φυτικές εναλλακτικές, και καλεί για μία παγκόσμια στροφή προς μια φυτική (vegan) διατροφή, καθώς κάτι τέτοιο είναι ζωτικής σημασίας για να σώσουμε τον κόσμο από την πείνα και τις χειρότερες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Η σύσταση αυτή ακολουθεί τη δήλωση του Λόρδου Nicholas Stern πέρυσι σύμφωνα με τον οποίο, μία χορτοφαγική δίαιτα θα ήταν καλύτερη για τον πλανήτη, αλλά και του Dr Rajendra Pachauri, πρόεδρου της Διακυβερνητικής του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), ο οποίος καλεί τους ανθρώπους να αφαιρέσουν το κρέας από τη διατροφή τους τουλάχιστον μία ημέρα την εβδομάδα, για περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
Κάποτε μπορεί να φαινόταν αφελές να ισχυριζόμαστε ότι οι διατροφικές αλλαγές μπορούν να επιφέρουν σημαντικές διαφορές στην αντιμετώπιση των πολλών κρίσεων που αντιμετωπίζουμε σήμερα, αλλά τα στοιχεία δείχνουν ότι αν σταματήσουμε να εκτρέφουμε τα 60 δισεκατομμύρια ζώα που σφάζονται ετησίως σε όλο τον κόσμο, αυτό θα επιφέρει μια τεράστια διαφορά σε πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα.
Και τελικά, τα ζώα σκοτώνονται με τέτοιους φοβερούς τρόπους, τώρα περισσότερο από ποτέ, ώστε η ίδια η ταυτότητά μας ως ανθρωπιστικός και λογικός πολιτισμός είναι σε κίνδυνο.
Πολλοί άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν ότι η κατανάλωση κρέατος και άλλων ζωικών προϊόντων (συμπεριλαμβανομένων των ψαριών και γαλακτοκομικών προϊόντων) έχει μια τεράστια επίδραση στην καταστροφή του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας, όχι μόνο στη δική τους χώρα αλλά και σε άλλες ηπείρους.
Η συνεχιζόμενη αύξηση της κατανάλωσης κρέατος σε όλο τον κόσμο αυξάνει αυτές τις επιβλαβείς συνέπειες. Προβλέπεται ότι η τρέχουσα παγκόσμια κατανάλωση κρέατος από 229 εκατομμύρια τόνους το 2001 θα φτάσει στους 465 εκατομμύρια τόνους το 2050, ενώ η παραγωγή γάλακτος προβλέπεται να αναρριχηθεί από 580 σε 1043 εκατομμύρια τόνους λόγω της αύξησης του πληθυσμού και των υψηλότερων εισοδημάτων. Η αύξηση αυτή έχει τροφοδοτηθεί από την αύξηση των εντατικών βιομηχανοποιημένων εκτροφείων, με περίπου το 80 τοις εκατό της ανάπτυξης στον τομέα της κτηνοτροφίας να προέρχεται από βιομηχανικά συστήματα παραγωγής που καταναλώνουν μεγάλη ποσότητα ζωοτροφών και ενέργεια και μπορεί να οδηγήσει σε άμεσο ανταγωνισμό για τη λιγοστή γη, το νερό και τους άλλους φυσικούς πόρους.
Η εκτροφή ζώων όμως συμβάλλει και στην εκτεταμένη πείνα. Μια έκθεση Ιούνιο του 2009 των Ηνωμένων Εθνών Τροφίμων και Γεωργίας ανέφερε ότι ο αριθμός των χρονίως πεινασμένων ανθρώπων για πρώτη φορά θα ξεπεράσει το ένα δισ. (σχεδόν ένας στους έξι). Την ίδια στιγμή τόσοι περίπου είναι και οι υπέρβαροι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο. Αν και τα σιτηρά που παράγονται σήμερα είναι παραπάνω από αρκετά για να τραφούν όλοι οι λαοί του κόσμου, σχεδόν το 40 τοις εκατό από αυτά δίδονται στα ζώα που εκτρέφονται για σφαγή. Η κατάσταση της πείνας είναι πιθανό να καταστεί ακόμη πιο κρίσιμη, καθώς ο παγκόσμιος πληθυσμός συνεχίζει να αυξάνεται και η ξηρασία, η μείωση της γονιμότητας του εδάφους, οι καταιγίδες και άλλες επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη μειώνουν την παραγωγή τροφίμων.
Ο κόσμος πρέπει να καταλάβει πως ό,τι τρώμε είναι ένα σημαντικό περιβαλλοντολογικό ζήτημα. Η εκτροφή ζώων είναι απώλεια πόρων σε έναν πολύ επιβαρημένο κόσμο. Η σφαγή, η μεταφορά, η επεξεργασία, η συντήρηση και το μαγείρεμα θεωρούνται επίσης σημαντικό μέρος κατανάλωσης ενέργειας.
Με λίγα λόγια «είναι πιο αποδοτικό να τρώμε απευθείας ότι καλλιεργούμε αντί να το αφήσουμε να περάσει πρώτα μέσα από ένα ζώο».
Η αλήθεια όσον αφορά πολιτικές πρωτοβουλίες σε αυτό το στάδιο είναι θλιβερή. Μέχρι στιγμής τα περιβαλλοντικά κινήματα και οι συμβιβασμοί δεν έφεραν τις πολιτικές που απαιτούνται για την αποτροπή μίας ευρείας κατάρρευσης του οικοσυστήματος, και τις βάσεις για την επίτευξη μίας παγκόσμιας οικολογικής βιωσιμότητας. Είναι εκπληκτικό ότι η προώθηση της χορτοφαγίας δεν έχει ακόμη μπει στην παγκόσμια ατζέντα παρά τα εμφανή πλεονεκτήματα. Τα κράτη αντʼ αυτού, επιδοτούν την παραγωγή ζωικών προϊόντων, με ποσά δισεκατομμυρίων ευρώ.
Οι πολιτικοί θα πρέπει να σκεφτούν τις επιχορηγήσεις στον τομέα της κτηνοτροφίας σε σχέση με την πολιτική φιλοδοξία να αντιμετωπίσουν τα περιβαλλοντικά προβλήματα και να μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.
Εάν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα του περιβάλλοντος, είναι ώρα να δούμε την παραγωγή του κρέατος σαν προβληματική περιοχή και όχι σαν έναν τομέα για ανάπτυξη.
Με βάση τα ανωτέρω αλλά και πολλά περισσότερα, οι άνθρωποι του κόσμου αντιμετωπίζουν ένα μεγάλο δίλημμα. Μπορούμε να συνεχίσουμε με τις τρέχουσες πρακτικές, καθώς ο κόσμος οδεύει με μία ολοένα ταχύτερη πορεία προς ένα αβέβαιο μέλλον. Ή μπορούμε να υιοθετήσουμε μία υγιεινή φυτική (vegan) διατροφή και άλλες πρακτικές που μπορούν να συμβάλουν στη στροφή του κόσμου μας που κινδυνεύει, προς μια βιώσιμη πορεία.
Εάν αποτύχουμε να δράσουμε σύντομα, πώς θα εξηγήσουμε αδράνειά μας στις μελλοντικές γενιές;
Τι ωραία σκηνή! Αυτό το μικρό αρνί είναι τόσο πολύτιμο και αισθάνεται την αγάπη. Θα θελαμε πολύ να αγκαλιάσουμε, να αγκαλιάσουμε και να κουνήσουμε αυτό το μωρό. Οι άνθρωποι πρέπει να ανοίξουν το μυαλό τους, τα μάτια και τις καρδιές τους και να μαθουν ότι τα ζώα είναι σαν εμάς.
Τα ζώα επιθυμούν τα ίδια βασικά πράγματα που κάνουμε εμεις. Ασφάλεια, αγάπη και ελευθερία.
Animals desire the same basic things that we do. Safety, Love and Freedom.❤️ River Lamb enjoying a cuddle and being rocked to sleep ❤️Jukin Media Verified (Original)* For licensing / permission to use: Contact – licensing(at)jukinmediadotcom
Greek
Dutch
English
French
German
Italian
Portuguese
Russian
Serbian
Spanish