…Γράφει ο Πάνος Καλουδάς.
…Νάμαστε ξάνα, στο ίδιο έργο θεατές.
Κάθε τρείς και λίγο, να εισπνέουμε στάχτες.
Και με πόνο ψυχής, να βλέπουμε τα δάση μας, να γίνονται κι αυτά, στάχτη.
Να μετατρεπόνται σε καμμένη γη, για χάρη ενός παράφρονα, που ζήλεψε τη δόξα του Νέρωνα.
Πραγματικά αβάσταχτο μαράζι, το να βλέπεις τη χώρα, από το ένα της άκρο, μέχρι το άλλο, να μετατρέπεται σε ένα απέραντο κρανίου τόπο.
Αυτή την πανέμορφη κάποτε χώρα, που λόγω του γεωγραφικού της σημείου, τόσα και τόσα αποδημητικά πτηνά δεχόνταν κάθε χρόνο.
Τώρα να έρθουν να κάνουν τι;
Να βοσκήσουν στις στάχτες του γνωστού μας παράφρονα;
Που θέλει να γεμίσει τη χώρα με ανεμογεννήτριες;
Και να μετατρέψει την Ελλάδα σε μπαταρία της Ευρώπης;
Προφανώς… έχει τους λόγους του.
Πραγματικά απελπιστική πια η κατάσταση.
Φρίκη…
Αν δεν κάψει, το ρεμάλι αυτό και το τελευταίο δεντράκι, το τελευταίο πράσινο της χώρας, δεν πρόκειται ηρεμήσει.
Προφανώς, έχει τους λόγους του.
Την περασμένη εβδομάδα, είχε μπουρλοτιάσει τον Άγιο Στέφανο, το Κρυονέρι και τις από εκεί περιοχές.
Την προπερασμένη εβδομάδα, είχε στοχοποιειθεί, η Πάρνηθα.
Κι άλλες φυσικά περιοχές της πατρίδας μας.
Από τον ξενόδουλο αυτόν κοπρίτη.
Από τον στεγνό εγκληματία.
Που προφανώς έχει τους λόγους του.
Σήμερα σειρά πήρε η περιοχή του Βαρνάβα.
Η πανέμορφη εκείνη πλευρά, του Αττικού τοπίου.
Από νωρίς που ξέσπασε και αυτή η φωτιά, πήρε πια μια πραγματικά ανεξέλεγκτη διάσταση.
Με τα πενιχρά μέσα, που έτσι κι αλλιώς εσκεμμένα υπάρχουν αυτά και μόνο αυτά.
Και που επίτηδες πάντα, αποστέλλωνται ελλειπή.
Γιατί στόχος του όποιου βάζει τη φωτιά, δεν είναι να τη σβήσει.
Μα να τη βλέπει να φουντώνει.
Και να μην αφήνει τίποτα στο πέρασμα της.
Μέχρι προ ολίγου καιγόντουσαν στην περιοχή, σπίτια, περιουσίες, θυμός, απόγνωση.
Έχουν καεί εκατομμύρια ζώα, πουλιά, σπάνια έντομα.
Όλη η πανίδα και η χλωρίδα της χώρας, έχει παραδοθεί στην μανία του τρελού, που μας καεί ζωντανούς.
Που μάλλον έχει τους λόγους του.
Η φωτιά ελεύθερη σχεδόν, από τα ελλειπή μέσα, που παντα ετσι αποστελλονται έχει χωριστεί σε δύο μέτωπα.
Το ένα κινείται προς Μικροχώρι και το άλλο προς τη λίμνη του Μαραθώνα.
Οι συνθήκες, στην περιοχή, δεν είναι καθόλου καλές.
Οι άνεμοι δυναμώνουν.
Και το γελοίο εκείνο 112 που μόνο για άλλοθι, για ξεκάρφωμα υπάρχει, έστειλε μήνυμα για επέκταση της φωτιάς και προς τις περιοχές της Σταμάτας, της Ροδόπολης, του Αγίου Στεφάνου και του Διονύσου Αττικής.
Γιατί χαρακτηρίζω ως όργανο αποπροσανατολισμού το 112.
Ως μέσο κοροϊδίας, πως:
“Να, κάτι κάνει και η πολιτεία για τον πολίτη”.
Αν ήθελε η πολιτεία μέσα σε μια ώρα θα είχε σβήσει και την πιο θηριώδη φωτιά.
Με νέα μέσα, που θα είχε πάρει, κι όχι εκείνα τα ιστορικά Canadair, που τα είχε αγοράσει πριν 50 χρόνια ο μακαρίτης ο Παπαδόπουλος.
Δισεκατομμύρια ξοδεύουν, για έργα της ΤΕΡΝΑ και της ξέρνα.
Πέντε φράγκα για τα δάση μας δεν τους περίσσευαν;
Αν το ήθελε λοιπόν, θα είχε σωστά εκπαιδεύσει τους ανίκανους αξιωματικούς της πυροσβεστικής, που η “ικανότητα” τους έκαψε τους 104 στο Μάτι της Αττικής.
Και αν το ήθελε, θα είχε αναθέσει την ευθύνη και τον συντονισμό, μόνο σε έναν φορέα.
Στον καλά εκπαιδευμένο, αρχηγό της πυροσβεστικής.
Σοβαρό, υπεύθυνο και καθαρό από τα κόμπλεξ και τα συμπλέγματα της επιδεικτικής μανίας για λόγους προαγωγής.
Και λοιπούς προσωπικούς.
Δεν το θέλουν όμως.
Δεν θέλουν να προστατέψουν τη χώρα από τις φωτιές.
Έχουν τους λόγους τους.
Θέλουν να μας μετατρέψουν σε κρανίου τόπο.
Έχουν τους λόγους τους.
Δεν θέλουν να μείνει όρθιο ούτε ένα πράσινο φύλλο.
Ε, είπαμε.
Έχουν τους λόγους τους.
©️ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
Βοηθήστε μας για να συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε το etetrapodotypia.gr και για να προβούμε σε όσες νομικές ενέργειες απαιτούνται για την αλλαγή του νόμου σε κακούργημα και την διεκπεραίωση των project μας.
Περισσότερα άρθρα
Και το αισχος συνεχιζεται με τα δεμενα ζωα
Οι ευγενικοί άνθρωποι συχνά μοιράζονται μια βαθιά αγάπη για τα ζώα
Με Αγωνες Και Θυσια Γραφεται Η Ιστορια! Οι Μνημες Δεν Σβηνουν… Δεν Φυλακιζονται